Zo nu en dan heeft het Internationale Ruimtestation een impuls nodig om de achteruitgang van de baan tegen te gaan en zijn hoogte te behouden. Hoewel het ISS is uitgerust met zijn eigen voortstuwingshardware, is het niet voldoende voor grote herstartoperaties vanwege de beperkte brandstofcapaciteit, het lage vermogen en de noodzaak om middelen aan boord te sparen voor andere belangrijke operaties (zoals begeleidingscontrole en het vermijden van ruimteafval). ). In plaats daarvan worden dus aangemeerde ruimtevaartuigen gebruikt om voor deze externe versterkingen te zorgen. Deze ruimtevaartuigen, speciaal ontworpen voor dergelijke missies, brengen hun eigen brandstof mee, waardoor de druk op de hulpbronnen van het ISS wordt verminderd, en beschikken over krachtigere motoren om deze grote orbitale aanpassingen mogelijk te maken.
De Russische Progress is momenteel immers het enige ruimtevaartuig dat officieel is goedgekeurd voor deze missie, vanwege zijn bewezen capaciteiten en compatibiliteit met het Internationale Ruimtestation. Terwijl andere ruimtevaartuigen zoals Cygnus van Northrop Grumman en de Russische Zvezda Kan worden aangepast voor herhalingstaken, werden voor dit doel niet bestraft en zouden aanvullende maatregelen vergen, zoals het oprukken van Zvezda om de missie uit te voeren. NASA houdt niet van deze situatie en daarom heeft het reboot-tests uitgevoerd met Cygnus.
‘Webgeek. Wannabe-denker. Lezer. Freelance reisevangelist. Liefhebber van popcultuur. Gecertificeerde muziekwetenschapper.’
