5 keer raakten proteas overstuur in ODI cricket

Zimbabwe, de westelijke provincie en de dolfijnen van de oprichter, Neil Johnson

• De Proteus is niet immuun geweest voor ODI-schokken, hoewel hij sinds 1991 een groot deel van zijn bestaan ​​​​uitblonk in vorm.
• Hun verlies van 43 ronden tegen Ierland in Dublin op dinsdag was de eerste keer dat ze van de Ieren hadden verloren.
• Teams als Zimbabwe en Bangladesh brachten hun dag door in de zon tegen Zuid-Afrika.

Het 43-voudige verlies van Zuid-Afrika tegen Ierland in Dublin op dinsdag was een van de weinige schokken die ze hadden in ODI-cricket.

De Protea’s waren over het algemeen immuun voor hen, maar van tijd tot tijd werden ze in een hinderlaag gelokt.

In de achtervolging van Ierland 290/5 na een ondermaatse veldinspanning, verwarde hij de SA en dreigde ze voor het eerst een streak te verliezen aan Ierland.

Hier zijn vier andere games waarin Proteus onverwacht werd verduisterd:

Zuid-Afrika vs Sri Lanka, 14 maart 1992, Bassin Reserve, Wellington – Sri Lanka won 3 wickets

Terwijl Zuid-Afrika recenter was in ODI-cricket dan Sri Lanka, had SA een betere lokale structuur dan de eilandbewoners, waardoor ze zich sneller konden aanpassen aan internationaal cricket. Sri Lanka’s pre-Mutiah Muralitharan was echter nog jong, maar met Arjuna Ranatonga die eindelijk terugkeerde als een internationale cricketspeler, flitsten er kleine glimpen van hun capaciteiten op. Ze beperkten SA tot een volledige 195, een harde poging samengevat door Kepler Wessels’ no-limit 94-ball 40. Roshan Mahanama scoorde 68 van de 121 doelpunten in de achtervolging, maar Ranatonga ontketende Sri Lanka met 73 ballen ongeslagen 64. De volgende hoogste scorer in die achtervolging was 17 Hashan Telekratne, maar zeven spelers van dit team zouden in 1996 het WK-succes hebben.

Zuid-Afrika vs Nederland, 4 september 1994, Den Haag, Nederland – Nederland gewonnen met negen wickets

Hoewel dit spel werd gescoord als een “A”-lijstspel in plaats van een ODI-spel, was het een verrassende nederlaag door alle accounts. Het kwam op een moment dat de Proteas volledig de weg kwijt waren in ODI Cricket. Tussen 6 april en 8 oktober 1994 verloren ze respectievelijk 10 opeenvolgende ODI-punten aan Australië, Engeland en Pakistan. Deze Nederlandse nederlaag was beperkt tot het einde van de Engeland Tour 1994 nadat de Texaco Series met 2-0 van Engeland verloor. Als eerste sloeg het Zuid-Afrikaanse team met destijds negen testspelers beperkt tot 134/8 na 40 stappen. Pagan Nolan Clark (78) en Queenslander Peter Cantrell (43*) deelden een openingspositie van 122, zodat de SA geen enkele vorm van strijd zou kunnen voeren.

Zuid-Afrika vs Zimbabwe, 29 mei 1999, Chelmsford, Engeland – Zimbabwe won 48 ronden

Zimbabwe bracht hun Indiase zomer door in de Wereldbekerfinale van 1999 en Zuid-Afrika was een van hun grote scalpen. Ze hadden hun gigantische vechtkunsten al gemeld toen ze India eerder in de poulefase versloegen. Deze nederlaag had grotere gevolgen voor de Proteas, aangezien de hier verloren punten terugkwamen om ze te verslaan toen ze bij de Super Six van Australië verloren. Echter, voormalig Dolphins en Western Province multilevel-speler Neil Johnson leidde Zimbabwe naar 236 op de rug van zijn 117. Hij combineerde vervolgens met Heath Streak en bracht Andy Whittall te schande om SA te verminderen tot 40/6 op de twaalfde plaats. Een halve eeuw Lance Closiner en Sean Bullock gaven het resultaat een vernisje van respect, maar het was de tijd van Johnson en Zimbabwe.

Zuid-Afrika vs Bangladesh, 7 april 2007, Providence, Guyana – Bangladesh won 67 ronden

In wat als schokgolven naar het WK kwam, was dit resultaat geen verrassing. Tegen de tijd dat het toernooi de jaren ’80 bereikte, had Bangladesh India en Ierland verslagen (ja, dat zijn ze) en Zimbabwe gebonden en Pakistan verslagen. India en Pakistan ontbraken in de tweede etappe, dus een ander team moest uitstekend zijn om te verslaan. Op het plakkerige dak van Providence toonde Mohamed Ashrafol een glimp van zijn schokkerige talent met 87 van 83 ballen die de Tigers hielpen in een 251/8-wedstrijd. Terwijl Andre Nel 5/45 kreeg, pakte Bangladesh zijn oordeelkundige gebruik van langzame ballen op en dwong de SA om hun rusteloze ballen te verpletteren. Het leger van linkse bowlers uit Bangladesh ging vervolgens verder met het beperken van de SA tot volledige 184, waarbij Hershel Gibbs (56*) de hoogste score van nummer zeven had, terwijl Jack Callies 32 de enige andere score van 20 en hoger was. Twee jongeren uit de selectie van 2007, Chakib Al Hassan en Mushfiq Rahim verschenen na 12 jaar in The Oval in Londen om SA voor de tweede keer te verslaan in de World Cup.