Paul Taylor A Bijdragende redacteur van POLITICO, schrijft de kolom “Europa in het algemeen”.
PARIJS – De donkere wolk van de coronavirus-omicronvariant kan uw nieuwjaarsplannen in onzekerheid storten, maar er zijn nog steeds redenen om te hopen dat Europa in 2022 aanzienlijke vooruitgang kan boeken op tal van netelige kwesties.
Hoewel het duidelijk is dat we een andere keer met COVID-19 zullen moeten leven, zijn er sinds de wisseling van de Duitse regering in december nieuwe politieke constellaties ontstaan. Deze zullen vooruitzichten bieden voor innovatieve oplossingen voor reeds lang bestaande problemen in de Europese Unie.
Zeker, er kunnen veel dingen mis gaan: een oncontroleerbare toename van dodelijke coronavirusvarianten die het economisch herstel tegenhouden; Russische militaire aanval op Oekraïne; De Poolse belegering van EU-instellingen in de strijd om de rechtsstaat en EU-geld.
Geen van die worstcasescenario’s is echter zeker – of zelfs maar waarschijnlijk. En er zijn onmiskenbare redenen om optimistischer te zijn over het komende jaar.
investeringsconsortium
Na jaren van vruchteloze gevechten over veel misbruikte EU-begrotingsregels – die aan het begin van de COVID-19-pandemie werden opgeschort – ontstaat er een consensus dat om een verstikkend herstel te voorkomen, de regels voor begrotingsdiscipline moeten worden gewijzigd voordat ze in 2023 weer kracht krijgen.
Van het zuinige noorden tot het zuinige zuiden, wordt algemeen erkend dat overheidsinvesteringen de sleutel zullen zijn tot het succes van de groene en digitale transformaties van de Europese economie, en dat achterhaalde limieten voor schulden en tekorten dit niet mogen voorkomen. Evenzo deden de Franse president Emmanuel Macron en de Italiaanse premier Mario Draghi dat gezamenlijk opgeroepen Hervorming om de collectieve leningen van de EU te bestendigen buiten het tijdelijke herstelfonds dat in 2020 is opgericht.
De nieuwe centrumlinkse coalitie van Duitsland wil ook de publieke investeringen stimuleren om zijn haperende transport-, communicatie- en energienetwerken te moderniseren en ambitieuze doelen te bereiken om klimaatverandering tegen te gaan. Tot dusverre heeft het zich gericht op het ombuigen van niet-uitgegeven geld dat tijdens de COVID-19-crisis is geleend, maar kanselier Olaf Schultz en de agressieve minister van Financiën Christian Lindner hebben niet uitgesloten dat indien nodig ad hoc naar de EU wordt gegaan om de obligatiemarkten te benaderen.
Ook de nieuwe coalitie onder leiding van minister-president Mark Rutte is zeer geëngageerd verhoging van de overheidsuitgaven Over huisvesting, welzijn en klimaatactie, en op naar een positievere Europese rol dan de vroegere positie van Nederland als leider van de “zuinige” factie van de EU.
Macron heeft Top van maart genaamd Over een post-pandemisch economisch model voor Europa, dat waarschijnlijk deze nieuwe prioriteiten zal laten zien, waaronder meer overheidsinvesteringen, minimumlonen in alle EU-landen, eerlijkere vennootschapsbelasting, strengere handels- en investeringsregels en een meer proactieve rol voor de unie. kampioenen in sleuteltechnologieën – van batterijen en microchips tot cloudcomputing en ruimtesystemen.
Frans-Duitse Italiaanse tijger in de tank
Na een stagnerend jaar, met de voormalige Duitse bondskanselier Angela Merkel in haar laatste maanden en Macron afgeleid door zijn verwachte herverkiezingsbod in april 2022, kan de EU nu vanaf mei uitkijken naar een energieker Frans-Duits leiderschap.
De kans dat een centristische Macron een tweede termijn wint, lijkt groot, maar zelfs als zijn centrumrechtse tegenstander, Valerie Pécresse, een verrassende overwinning behaalt, blijft Frankrijk op een pro-Europees pad. Het belangrijkste verschil tussen de twee Franse leiders is waarschijnlijk hun standpunt over immigratie, maar zelfs Macron heeft al aangedrongen op strengere grenscontroles en meer politieke controle op het Europese Schengengebied voor paspoortvrij reizen.
De driepartijencoalitie in Berlijn, met groene ministers in de belangrijkste portefeuilles buitenlandse zaken, economie en klimaat, heeft van verdieping van de EU een topprioriteit gemaakt, net als de Italiaanse regering. Of Draghi in 2022 president van Italië wordt en die rol gebruikt om een hervormingsgezinde pro-Europese regering te leiden, of premier blijft, Rome zal naast Parijs en Berlijn een actieve partner zijn bij het bevorderen van de Europese economische en politieke integratie.
De EU kan volgend jaar ook beginnen met het corrigeren van haar kortzichtige, geopolitieke verwaarlozing van de Westelijke Balkan. Als de Franse verkiezingen eenmaal achter de rug zijn, is de kans groot dat ze eindelijk toetredingsonderhandelingen met Albanië en Noord-Macedonië zullen openen.
Strenger op de rechtsstaat
De nieuwe Duitse regering heeft ook duidelijk gemaakt dat ze minder toegeeflijk zal zijn als het gaat om acties van de nationalistische heersers van Polen en Hongarije om de onafhankelijkheid van de rechterlijke macht te ondermijnen, de mediavrijheid en burgerrechten te beperken en het primaat van het EU-recht te verwerpen boven patriottisme. wetgeving.
De krachtige steun van Berlijn en Parijs zou de Europese Commissie in een sterke positie moeten brengen om haar invloed te gebruiken om te lobbyen voor naleving van de uitspraken van het Hof van Justitie van de EU, door terugkoopfondsen uit Warschau en Boedapest te blijven inperken. Hoewel het onwaarschijnlijk is dat de Hongaarse premier Viktor Orban zich terugtrekt in de aanloop naar de parlementsverkiezingen in april in zijn land, staat hij voor de grootste uitdaging van zijn onliberale heerschappij tot nu toe vanuit een verenigd pro-Europees oppositiefront. Ook als hij herkozen wordt, kan hij in een zwakkere positie staan en op zoek gaan naar een werkbare oplossing.
De conservatieve partij Wet en Rechtvaardigheid van Polen staat pas in 2023 voor verkiezingen, maar kan ook onder druk komen te staan om compromissen te sluiten over rechtsstaatkwesties, toegang te krijgen tot EU-financiering en de Europese solidariteit te steunen over de manipulatie van immigratie door Wit-Rusland. De oostgrens en het geschreeuw van Rusland naar buurland Oekraïne. Er zijn vage tekenen dat Warschau zijn geschil met Brussel wil verzachten, zo niet beëindigen.
strategische samenwerking
Er bestaat niet zoiets als een enorme externe dreiging die ervoor zorgt dat de gespannen betrekkingen tussen de EU en de NAVO vaak gericht zijn op gemeenschappelijke kernbelangen.
In 2022 vernieuwen beide organisaties hun strategische uitgangspunten: de Europese Unie zal in maart haar eerste gezamenlijke dreigingsanalyse vaststellen en haar militaire ambitieniveau in een strategisch kompas schetsen. NAVO is gepland om te updaten strategisch concept Voor het eerst in tien jaar op de Madrid Summer Summit. De nieuwste versie van het concept, goedgekeurd in 2011, identificeerde Rusland als een veiligheidspartner, maakte geen melding van China en was gericht op terrorismebestrijding en crisisbeheersingsmissies in plaats van concurrentie tussen grootmachten en regionale defensie.
De NAVO zal de ruggengraat blijven van de moeilijke veiligheid in Europa, ondanks vragen over de langetermijnengagement van de Verenigde Staten, maar veel nieuwe veiligheidsuitdagingen vereisen nu de bredere toolkit van de EU – inclusief sancties, institutionele opbouw, ontwikkelingshulp, convergentie van de regelgeving, Cyber veiligheid en strijd. Desinformatie – niet de militaire hamer van de NAVO.
Met de ongekende steun van het Witte Huis voor de defensie-integratie van de EU, kunt u dit jaar een stap voorwaarts verwachten in de samenwerking tussen de NAVO en de EU, evenals de benoeming van een nieuwe secretaris-generaal van de NAVO die meer sympathie zal hebben voor de defensie-inspanningen van de EU dan de vertrekkende Jens Stoltenberg.
De hoek om na het vertrek van Groot-Brittannië uit de Europese Unie
Het onopvallende vertrek van Lord David Frost als de agressieve hoofdonderhandelaar van de Britse Brexit biedt op zijn minst één reden om te hopen dat de betrekkingen tussen de EU en het VK een bocht kunnen nemen en beginnen te herstellen van een diepe post-Brexit-funk.
Premier Boris Johnson heeft een oplossing nodig voor het Noord-Ierse handelsprobleem dat is ontstaan door het protocol waarover Frost heeft onderhandeld in de 2020-handelsovereenkomst tussen de EU en het VK, die een ongemakkelijke douanegrens in de Ierse Zee creëerde om grenscontroles op het eiland Ierland te vermijden. Er zijn tekenen dat het VK een akkoord wil vóór de verkiezingen voor de Noord-Ierse Assemblee in mei, waar de GOP Sinn Fein de sterkste partij zou kunnen worden.
Na een jaar van verwoede zoektocht naar nieuwe vrienden over de hele wereld terwijl ze zich gedragen alsof de Europese Unie niet bestaat of er niet meer toe doet, is Londen in 2022 misschien eindelijk klaar om zijn naaste buren en grootste handelspartners op een meer realistische manier te behandelen.
Dat zou pas echt een nieuwjaarswonder zijn.
