500 jaar oude stip gaat de ruimte in

Parijs:

Astronauten aan boord van het internationale ruimtestation ISS zullen een ongewone gast verwelkomen, aangezien “Blob” dinsdag in een baan om de aarde schiet.

Blob, een buitenaards wezen op haar planeet, is een niet-classificeerbaar organisme – noch een vis, noch een vogel. Het is ook geen plant, dier of schimmel.

Als zodanig fascineert Physarum polycephalum – een soort plakkerige schimmel – wetenschappers al lang en zal nu deel uitmaken van een uniek experiment dat gelijktijdig wordt uitgevoerd door astronauten op honderden kilometers boven de aarde en honderdduizenden Franse scholieren.

Kleverige schimmel verscheen ongeveer 500 miljoen jaar geleden voor het eerst op aarde en tart de conventionele biologie omdat het bestaat uit een enkele cel met meerdere kernen.

Terwijl de meeste organismen groeien en zich voortplanten door celdeling en voortplanting, doet Physarum polycephalum dat niet.

“Het is een enkele cel die groeit zonder ooit te delen”, legt Pierre Ferrand uit, een professor in aard- en levenswetenschappen die in bruikleen is gegeven aan het Franse ruimteagentschap CNES, een van de mensen achter het project.

Nog een eigenaardigheid: “Als de meeste organismen tevreden zijn met twee soorten, heeft Blob er meer dan 720. Het is een ‘lade’-organisme dat ons vertelt dat het leven uit meerdere soorten bestaat”, zegt hij.

Wat een enkele cel kan doen?

Een gele, sponsachtige massa, plakkerige schimmel mist een mond, benen of hersenen.

Ondanks deze schijnbare gebreken eet, groeit en beweegt schimmel – zij het heel langzaam – en heeft het verbazingwekkende leercapaciteiten.

Omdat de DNA-blob vrij binnen celwanden zweeft – in plaats van in een kern – kan hij naar believen stukjes van zichzelf “weggooien”.

Het kan ook in een rusttoestand gaan door uitdroging – “sclerose” genoemd.

En er zijn veel solide stukken die zullen beginnen aan hun reis aan boord van een vrachtschip om bij te tanken in het internationale ruimtestation.

Na rehydratatie in september zullen vier sclera – elk zo groot als een middelgrote pink – uit hun winterslaap in petrischaalbedden worden gewekt.

De monsters – beide van dezelfde “originele Blob” (door wetenschappers beschreven als LU352) – zullen worden onderworpen aan twee protocollen: een die bepaalde sub-blobs van voedsel zal beroven; Anderen zullen een voedselbron kunnen krijgen – havermoutpap.

Het doel is om de effecten van gewichtloosheid op dit organisme te observeren – maar als een educatief experiment, een gigantisch schoolexperiment dat de ruimte in reikt. Er worden geen wetenschappelijke artikelen verwacht als onderdeel van het missieontwerp.

“Niemand weet wat zijn gedrag zal zijn in een microzwaartekrachtomgeving: in welke richting zal het bewegen? Neemt het de derde dimensie door omhoog of zijwaarts te gaan?” vraagt ​​Veran.

“Ik zou benieuwd zijn om te zien of het zou evolueren door de vorming van steeltjes”, zegt Blob-specialist Audrey Desoutour, directeur van het Centre for Research on Animal Cognition in Toulouse.

Ondertussen zullen, terug op aarde, duizenden gesneden monsters van dezelfde LU352-stam worden gedistribueerd naar ongeveer 4.500 scholen en hogescholen in Frankrijk.

“Meer dan 350.000 studenten zullen de stip ‘aanraken'”, zegt Kristen Koresher, die het educatieve programma van het ruimteagentschap leidt.

Docenten krijgen eind deze maand sets met drie tot vijf verhardingen.

Wanneer de puntverdelingen in de ruimte nieuw leven worden ingeblazen, zullen hun groepen ook op de grond worden gehydrateerd.

De waarnemingen zullen dan beginnen met het vergelijken van verschillen in hoe de monsters zich in de ruimte hebben aangepast in vergelijking met die op aarde – mogelijk licht werpen op fundamentele vragen rond de fundamentele bouwstenen van het leven.

(Met uitzondering van de kop, is dit verhaal niet bewerkt door de NDTV-crew en is het gepubliceerd vanuit een gesyndiceerde feed.)