Nieuw onderzoek toont aan dat de mens een belangrijke rol heeft gespeeld bij het uitsterven van de wolharige mammoet in Eurazië, duizenden jaren later dan eerder werd gedacht.
Een internationaal team van wetenschappers, geleid door onderzoekers van de Universiteit van Adelaide en de Universiteit van Kopenhagen, heeft een 20.000 jaar durende weg onthuld naar het uitsterven van de wolharige mammoet.
Hoofdonderzoeker professor Damian Fordham van het Institute of Ecology van de Universiteit van Adelaide zei: “Ons onderzoek toont aan dat mensen een cruciale en chronische aanjager zijn geweest van de afname van het aantal wolharige mammoeten, met een essentiële rol in de timing en locatie van hun uitsterven.”
“Met behulp van computermodellen, fossielen en oude DNA We hebben de mechanismen en bedreigingen geïdentificeerd die een integraal onderdeel waren van de aanvankelijke achteruitgang en het daaropvolgende uitsterven van de wolharige mammoet.”
Vingerafdrukken van eerdere veranderingen in de verspreiding en demografie van wolharige mammoeten geïdentificeerd op basis van fossielen en oud DNA laten zien dat mensen het uitsterven van wolharige mammoeten in sommige gebieden met maar liefst 4.000 jaar hebben versneld.
We weten dat mensen wolharige mammoeten uitbuitten voor vlees, huiden, botten en ivoor. Het is echter tot nu toe moeilijk geweest om de exacte rol te ontrafelen die klimaatopwarming en menselijke jacht hebben gespeeld bij het uitsterven”, zegt universitair hoofddocent Fordham.
De studie toont ook aan dat wolharige mammoeten waarschijnlijk duizenden jaren langer in het noordpoolgebied zullen overleven dan eerder werd gedacht, gevonden in kleine leefgebieden met gunstige klimatologische omstandigheden en lage menselijke dichtheden.
Universitair hoofddocent Jeremy Austin van het Australian Centre for Ancient DNA aan de Universiteit van Adelaide zei: “Onze ontdekking van langdurige persistentie in Eurazië bevestigt onafhankelijk recent gepubliceerd milieu-DNA-bewijs waaruit blijkt dat de wolharige mammoet 5000 jaar geleden door Siberië zwierf.”
Universitair hoofddocent David Nogis Bravo van de Universiteit van Kopenhagen was co-auteur van de studie die in het tijdschrift werd gepubliceerd. milieuwetenschappelijke berichten.
“Onze analyses versterken en lossen het probleem van menselijke invloeden als oorzaak van bevolkingsafname en ineenstorting van megafauna in Eurazië tijdens het Laat-Pleistoceen beter op,” zei hij.
Het weerlegt ook de heersende theorie dat alleen klimaatverandering de populaties wolharige mammoet heeft uitgeroeid en dat mensen beperkt waren tot jagers die Kogel van genade. “
“Het lijkt erop dat het uitsterven van soorten meestal het gevolg is van complexe interacties tussen bedreigde processen.”
Onderzoekers benadrukken dat het pad naar uitsterven voor de wolharige mammoet lang en langdurig was, en begon enkele duizenden jaren vóór het definitieve uitsterven.
Referentie: “Expliciete procesmodellen onthullen het pad van uitsterven van de wolharige mammoet met behulp van patroongeoriënteerde verificatie” door Damien A. Fordham, Stewart C. Brown, H. Rechit Akakaya, Barry W. Brooke, Sean Haythorn, Andrea Maneka, Kevin T. Schoenmaker, Jeremy J. Austin, Benjamin Blonder, Julia Pelosky, Karsten Rabeck en David Nogis Bravo, 5 november 2021, milieuwetenschappelijke berichten.
DOI: 10.1111 / ele.13911
‘Webgeek. Wannabe-denker. Lezer. Freelance reisevangelist. Liefhebber van popcultuur. Gecertificeerde muziekwetenschapper.’
