Lees meer functies en analyses zoals deze in CODE!
De laatste steen van Tahli Gill viel volledig op zijn plaats.
Ze versloeg Jill en haar co-eds partner, Dean Hewitt, Korea.
En Australië, een land dat nergens binnen zijn uitgestrekte grenzen een enkele professionele ijsbaan heeft, heeft voor het eerst in de geschiedenis een curlingteam gekwalificeerd voor de Olympische Winterspelen.
“Ik heb echt mijn best gedaan om dit schot niet te zien als een kans om naar de Olympische Spelen te gaan”, zei Gill.
“Ik heb het echt vereenvoudigd en voelde mijn hart zo veel stijgen, dus ik haalde diep adem in de wereld en vertrouwde erop dat al het harde werk dat erin ging zitten, zou worden gedaan.
“We konden nog steeds niet naar de Olympische Spelen.”
Aan de andere kant van de wereld, van Leeuwarden in Nederland, waar Gill en Hewitt meededen aan de Olympische kwalificaties, hield een hechte gemeenschap de adem in.
Australië was al eerder dichtbij gekomen. Het herenteam zakte een half punt te kort om de Olympische Spelen van 2010 in Vancouver te halen na een kwalificatiecyclus van twee jaar. Velen zagen het als een teken dat de droogte nooit zou eindigen.
Maar wat de Australische curling mist aan financiën en exposure, maakt het goed met passie en vindingrijkheid. Een land dat zijn “onderdanen” in het buitenland ontvangt vanwege een gebrek aan lokale faciliteiten, heeft op de een of andere manier zijn weg gevonden naar het grotere podium in de sport.
“Deze overwinning voor ons is geweldig voor mensen die het ook niet hebben gehaald in het Australische curling”, zegt Kim Forge, voorzitter van de Australian Curling Federation (ACF).
Er zijn 65 landen die strijden om 10 plaatsen op de Olympische Spelen. Je hoeft dus niet alleen goed te zijn, je moet ook heel goed zijn.”
De NFL is sinds het midden van de jaren tachtig in gebruik, maar de aanwezigheid van de sport in Australië dateert uit de jaren dertig. De organisatie heeft onvermoeibaar gewerkt aan haar pogingen om een team te kwalificeren voor de Olympische Spelen sinds de sport op de juiste manier werd geïntroduceerd in 1998 in Nagano.
Het is een lange weg geweest.
Curling is lang niet professioneel in Australië. Jill, 22, en Hewitt, 27, kregen pas na de wereldkampioenschappen van 2019 permanente financiering toen ze als vierde eindigden – en verloren van de Verenigde Staten in de wedstrijd om de bronzen medaille. “Hij werd beschouwd als een potentieel Olympisch podium”, zei Forge.
Peking zou de tweede keer zijn dat het gemengd dubbelspel verscheen in curling en Forge plande vooruit. Ze heeft grote afstanden afgelegd om op tijd de steun van het jonge paar te krijgen voor de Olympische Spelen van 2026 in Milaan.
Ze kon niet geloven hoe snel de vooruitgang ging.
“Totdat Dean en mijn kwalificatie doorbraken, hadden we geen grote financiering, en de atleten waren voor 100% zelf gefinancierd”, zei Forge. “Ik wist dat we iets speciaals hadden en we konden een plan gebruiken om het voor hen in actie te brengen, ze hebben het potentieel.
“Ik pitchte tegen alle mensen die de afgelopen 10 jaar hebben geluisterd en zei: ‘Hé, we hebben iets, we gaan het bereiken’ [to the Olympics]zal gebeuren.”
“Toen ik mijn laatste worp in Melbourne speelde, dacht ik dat het voor het volgende Olympische team zou zijn. Ik zou hier niet die druk en verwachting op leggen. De beste leeftijd voor krulspelden zou waarschijnlijk halverwege de dertig zijn, want je hebt mentaal sterk zijn.
“Dus de OWIA (Olympic Winter Institute of Australia) greep toen een kans voor ons, wetende dat we potentieel hadden en wilden deelnemen aan de Olympische Spelen voor Australië, en het werkte.”
Forge haalde de Canadees John Morris, een voormalig Olympisch kampioen curling, binnen om het duo te coachen. Maurice’s vader, Earl, nam in 2010 het Australische herenteam over, dat zich ternauwernood niet kwalificeerde.
Jill en Hewitt hebben ook een curling-stamboom. Tahlia’s moeder en Dean’s ouders waren beiden liefhebbers van internationale meisjes. Dean’s vader nam deel aan de Olympische Spelen van 1992 in Albertville, waar curling een demonstratiesport was.
Het is een lange reeks gevechten, het is een waar Australisch verhaal”, zei Forge, die eerder een wereldberoemde curler was.
“Zowel Dean als Tahali hadden een kleine rol in Australië, dus kwamen ze opdagen met onze kleine show. Tahli’s moeder is al jaren en jaren en jaren haar coach en daar is geen geld voor, het is allemaal op hun rug.”
“We dachten dat het kon gebeuren, maar het is heel goed dat dit onze realiteit is.”
Het grootste obstakel voor de ambitie van curling om een professionele sport te worden in Australië was het gebrek aan faciliteiten. Australië heeft geen professionele ijsbaan. Toernooien kunnen worden gehouden op gewone ijshockeydekken, maar voldoen niet aan de internationale normen.
“Het zou zijn alsof je in het park op het strand speelt”, zei Forge. “Het is zo anders.”
Dienovereenkomstig moet de AFC zijn nationale kampioenschappen in Nieuw-Zeeland houden. De Naseby Indoor Curling Rink in het centrum van Otago is de dichtstbijzijnde speciale ijsbaan in Australië.
Honderden Australische voetballers, allemaal zelf gefinancierd, maken een jaarlijkse pelgrimstocht naar het Zuidereiland van Nieuw-Zeeland om te strijden.
“We hadden de resultaten nodig om steun te krijgen. We begrijpen dat omdat het werkte en we strijden tegen atleten in verschillende landen die betaalde professionals zijn en al heel lang werken.”
Ik zie veel volgers [coming after the Olympics]. We zijn er klaar voor, we hebben hierover gesproken en we hebben een plan met de Australian Curling Federation. We hebben curling in West-Australië en in Victoria en Queensland, en ze zullen allemaal klaar zijn om te gaan met de toestroom van nieuwe interesse in februari.”
Jill en Hewitt hebben Nederland al verlaten om terug te keren naar Canada en hun voorbereidingen voor de Olympische Spelen in Peking af te ronden. Maar zelfs na hun geweldige prestatie waren ze alleen gefocust op wat ze gingen doen voor de sport in Australië.
“Ons uiteindelijke doel is om de Olympische Spelen te houden, maar hopelijk ook om een ijsbaan in Australië te bouwen. We hopen dat het ons daar dichter bij brengt”, zei Hewitt.
Met elk underdogverhaal met betrekking tot de Olympische Winterspelen, zullen onvermijdelijk vergelijkingen worden gemaakt met de film Cool Runnings uit 1993 die de reis van het Jamaicaanse bobsleeteam naar de Olympische Winterspelen van 1988 in Calgary populair maakte.
Maar Forge hoopt dat het traject van de sport een andere klassieker zal weerspiegelen.
“In het ideale geval is hij net als Kevin Costner in Field of Dreams, je weet wel, ‘Bouw het en ze zullen komen’,” zei Forge.
‘Social media-expert. Bekroonde koffie-nerd. Algemene ontdekkingsreiziger. Probleemoplosser.’
