De snel groeiende Europese wolvenpopulaties hebben de spanningen met de landbouwgemeenschap in de EU opnieuw doen oplaaien, waardoor Europese wetgevers tot ergernis van natuurbeschermers hebben opgeroepen tot een heroverweging van de hoge beschermingsstatus van de EU voor wolven.
De wolf krijgt momenteel een strikte wettelijke beschermingsstatus in de Habitatrichtlijn van de Europese Unie, die helpt om Europa’s meest kwetsbare en waardevolle soorten in het hele blok te behouden.
Dit betekent dat alle vormen van vangen of opzettelijk doden van wolven in het wild verboden zijn.
Volgens Norbert Lenz, voorzitter van de Landbouwcommissie van het Europees Parlement, betekent de toenemende conflicten tussen boeren en wolven echter dat het “nu een punt heeft bereikt waarop het nodig zal zijn om de habitatrichtlijn te herzien”.
volgens Concept voorstel voor resolutie Wat betreft de bescherming van vee en wolven, geïntroduceerd door Lens, moeten de lidstaten “de nodige flexibiliteit krijgen om concrete maatregelen mogelijk te maken” om coëxistentiegeschillen effectief op te lossen.
Het resolutievoorstel kreeg een alom positieve reactie toen het op 10 januari werd uitgezonden in de Landbouwcommissie van het Europees Parlement (AGRI).
Het is nu de bedoeling dat de commissie op 28 februari over de herziene resolutie stemt, gevolgd door een openbare stemming in Straatsburg in de week van 7 maart.
“De landbouw wordt hier bijzonder door getroffen en we zien met grote bezorgdheid een toenemend aantal aanvallen op huisdieren”, zei Ulrich Müller, Europarlementariër, terwijl Herbert Dorfmann benadrukte dat “het geen taboe mag zijn om de noodzaak om deze groepen te beheren te bespreken. ”
EP-lid Bert Jan Roesen, een groot voorstander van de resolutie, benadrukte de impact die wolven hebben in zijn thuisland, waar confrontaties tussen wolven en vee de laatste jaren steeds gewoner zijn geworden.
“We kunnen niet stil blijven staan en niets doen”, zei hij, terwijl hij waarschuwde dat de veehouderij “gewoon niet meer levensvatbaar zal zijn” in grote delen van Europa.
Ondertussen waarschuwde de European Union Farmers Association COPA-COGECA ook in een verklaring dat ondanks de inspanningen van boeren en autoriteiten, de staat van strikte bescherming van grote carnivoren maatregelen ondoeltreffend maakt, terwijl de tot dusver genomen maatregelen om een harmonieus samenleven tussen mens en dier te bewerkstelligen. roofdieren waren onvoldoende.
Het is niet de eerste keer dat Europarlementariërs om dergelijke maatregelen vragen.
adres 2018 parlementaire vraag Wat dit onderwerp betreft, stond de commissie vast in haar overtuiging dat coëxistentie met grote carnivoren de weg vooruit is.
Evenzo, in updaten Op basis van haar advies over soortenbescherming, uitgegeven in oktober 2021, benadrukte de commissie dat de wolf een “integraal onderdeel” is van de Europese biodiversiteit en een belangrijke ecologische rol speelt.
Deze aanpak wordt ondersteund door de Nederlandse ecoloog en wolvenexpert Glenn Lilliveld, die benadrukt dat het degraderen van wolven meer problemen kan veroorzaken dan het oplost.
“Je lost het niet op” [the issue] Door individuele wolven neer te schieten”, vertelde hij aan EURACTIV, waarbij hij benadrukte dat dit niet noodzakelijk de schade aan de dieren beperkt.
Het doden van een jonge ouder wordt bijvoorbeeld vaak zonder de juiste richting achtergelaten. Dit, legde hij uit, betekent dat ze niet goed hebben leren jagen, wat het risico vergroot dat ze schapen als ‘laaghangend fruit’ zullen aanvallen.
De economische rechtvaardiging wordt ook niet onder de loep genomen, aldus Lilleveld, die opmerkte dat wolven slechts 0,2% van de schade voor hun rekening nemen voor het verlies van gewassen of vee.
Lillifeld waarschuwde ook dat boeren het risico lopen met vuur te spelen als de beschermingsstatus van de wolven wordt verlaagd.
“Boeren zullen nog steeds een vergunning nodig hebben om de wolven te schieten, en de straf is te hoog als je het verkeerde dier neerschiet”, zei hij, erop wijzend dat hier een gevangenisstraf van zes jaar op staat.
In plaats daarvan roept Lillifeld op tot wat volgens hem een beproefde strategie is om schapen te beschermen met een combinatie van elektrische omheining van vee en waakhonden, evenals een gezamenlijke inspanning om het publiek en de boerengemeenschap voor te lichten, iets wat volgens hem ernstig ontbreekt.
“In plaats van de wolf de schuld te geven van zijn normale gedrag,” zei hij, “moet je nadenken over hoe we zelf handelen en verantwoordelijkheid nemen.”
Ondertussen benadrukte Joanna Swaby, Senior Director of Public Affairs bij Humane Society International Europe, dat wilde wolven niet “op het altaar van de economie geofferd” mogen worden en dat elke beslissing om hun staat van instandhouding te veranderen wetenschappelijk en niet politiek moet zijn.
gebrek aan politieke wil
In antwoord op een vraag van EURACTIV bevestigde een EU-functionaris dat maatregelen om vee te beschermen tegen wolven kunnen worden gefinancierd in het kader van de nieuwe nationale strategische plannen van het gemeenschappelijk landbouwbeleid (GLB) (zie achtergrond hieronder).
Het is echter aan de lidstaten om dit in hun nationale strategische plannen op te nemen.
Lillefeld merkte op dat sommigen, waaronder Frankrijk, ervoor kozen om dit te doen, terwijl de Nederlandse regering ervoor koos om dit niet te doen.
EP-lid Ruissen erkende de ontbrekende clausule over wolven en vertelde EURACTIV dat de EU en de lidstaten alle kosten voor 100% zouden moeten vergoeden, maar dat zou het probleem op zich niet oplossen.
“Wolven weten hoe ze obstakels moeten omzeilen en het is onmogelijk om hoge hekken in het landelijke landschap te plaatsen”, waarschuwde hij.
De Nederlandse permanente vertegenwoordiging heeft intussen duidelijk gemaakt dat steun niet in het plan wordt gepresenteerd omdat het een regionale jurisdictie is, maar bevestigde dat Nederland momenteel bezig is met het actualiseren van zijn wolvenplan, dat naar verwachting in de zomer van 2022 wordt verwacht.
[Edited by Gerardo Fortuna]
