Trevor Mahleman
NASA heeft een lijst gepubliceerd met mogelijke lanceringsdata voor de Artemis I-missie (Zie PDF), van 26 juli tot juni volgend jaar. Gedurende deze periode, als gevolg van verschillende beperkingen, identificeerde het ruimteagentschap aanvankelijk 158 lanceringsmogelijkheden.
De Artemis I-missie omvat de eerste lancering van NASA’s Large Space Launch System-raket en de tweede orbitale vlucht van zijn Orion-ruimtevaartuig. Afhankelijk van wanneer de onbemande demonstratiemissie van start gaat, kan deze 26 tot 42 dagen duren terwijl Orion in een verre retrograde baan rond de maan vliegt.
Bij Het persbericht:, verklaart NASA behulpzaam de verschillende beperkingen die aan deze data ten grondslag liggen, inclusief de mechanica van de baan. NASA zegt bijvoorbeeld: “Het resulterende traject voor een bepaalde dag moet ervoor zorgen dat de Orion niet langer dan 90 minuten per keer in het donker blijft, zodat de vleugels van het zonnepaneel zonlicht kunnen opvangen en omzetten in elektriciteit en het ruimtevaartuig kan het optimale temperatuurbereik behouden.” Missieplanners annuleren mogelijke lanceringsdata die Orion tijdens de vlucht in een uitgebreide zonsverduistering zouden sturen.”
Deze lanceringsvensters ondergaan kleine wijzigingen naarmate de missieplanning wordt verbeterd. Het opnemen van data in de eerste helft van 2023 roept echter een voor de hand liggende vraag op: denkt NASA dat de Artemis I-missie – die oorspronkelijk in 2016 zou worden gelanceerd – opnieuw zal worden uitgesteld en naar volgend jaar zal gaan?
“Het bereik van datums impliceert niets van de mogelijkheid van een lancering in 2022 of 2023”, vertelde NASA-woordvoerster Kathryn Hambleton aan Ars. “Alle lanceringsdata van meer dan twee maanden zijn voorlopig. Het is gebruikelijk dat het team enkele maanden van tevoren een eerste blik werpt. We zullen een specifieker doel stellen nadat we onze natte trainingstest hebben voltooid.”
Als alles goed gaat met de laatste voorbereidingen voor de Artemis I-missie, zal NASA waarschijnlijk eind augustus beginnen. NASA-beheerder Bill Nelson leek dit te bevestigen tijdens een hoorzitting van de subcommissie van het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden op dinsdag, toen hij zei: “We gaan het in augustus lanceren.”
De lancering in augustus is echter nog steeds speculatief, waarbij september of later dit jaar de meest waarschijnlijke gok is, gezien het werk dat NASA nog moet voltooien.
Tijdens een gesprek met de media op 6 mei zei NASA Chief of Human Exploration Jim Frey: Het ruimteagentschap zei: Hij wilde dat de SLS-raket en het Orion-ruimtevaartuig eind mei naar het lanceerplatform zouden rollen, en zou “begin of midden” juni richten op een repetitietest. Tijdens deze test zal de raket binnen 10 seconden na het aansteken van de motor volledig worden bijgetankt en operationeel zijn om knikken op te lossen voordat hij buiten het voertuig en zijn grondsystemen wordt gelanceerd.
NASA heeft dit voorjaar al drie keer geprobeerd deze “natte jurk”-training te voltooien. Uiteindelijk hebben de ingenieurs besloten: De auto achteruit rollen naar een vliegtuighangar in het Kennedy Space Center voor aanpassingen en reparaties na het mislukken van de derde poging. Tot dusverre heeft NASA tijdens deze drie tests ongeveer de helft van de vloeibare zuurstof van de raket kunnen laden en slechts een klein deel van de vloeibare waterstof.
deze week, NASASpaceflight.com meldde: Dat het ruimteagentschap en zijn aannemers blijven werken aan een aantal problemen die ze tijdens de vorige drie pogingen tegenkwamen – met name een lek in de zuiveringsleiding die leidde naar de bovenste trap van de raket, bekend als de tijdelijke cryogene stuwkrachtfase. Een NASA-functionaris zei dat het waarschijnlijk was dat er ontwerpaanpassingen nodig waren.
Vanwege de lopende aard van dit werk, zal de grote raket deze maand waarschijnlijk niet meer worden gelanceerd vanaf het Vehicle Assembly Building, wat op zijn vroegst de start van de volgende poging tot natte kleding eind juni zou kunnen betekenen. Na de succesvolle voltooiing van deze test moet de raket nog steeds terugkeren naar het assemblagegebouw om het vluchtbeëindigingssysteem te bewapenen voordat hij uiteindelijk wordt teruggebracht naar de lanceerplaats voor een startpoging.
