Het is een vrijdag in maart en het regent in LA, maar het voelt als kerstochtend voor Aly & AJ. Ali heeft nat haar en AJ is in een badjas tijdens videogesprekken vanuit hun huis, terwijl ze feesten.
“We hadden vanmorgen veel goed nieuws en spannende dingen”, zegt AJ. “Ik kon me nauwelijks aankleden.”
Onder de dingen? hun nieuwste studioalbum release met liefde van; Vastleggen met deksel Numero Holland; Nieuws over enkele van de recensies die ze op het album zullen krijgen (“Fingers crossed it’s positive reviews”, zegt AJ); ze staan op het punt te beginnen met de repetities voor hun maandtour en ze zijn klaar om hun nieuwe nummer uit te voeren “Blauwe jurk” live. Kelly Clarkson deze week.
Hun vreugde is zeer besmettelijk, precies zoals het kan zijn als je het grootste deel van je leven een parasitaire relatie met iemand hebt opgebouwd. Ali en AJ, uit de originele film van Disney Channel koe bellen Naar “Potential Breakup Song” (en zijn glorieuze heruitgave in 2020), naar rinkelende gitaren Een vleugje ritme zet je op de been en brengt je naar buiten en dan de zon in – ze hadden een band die alleen gesmeed kon worden door de gedeelde vreugde en liefdesverdriet van het opgroeien in hetzelfde huis, waarbij elk van hun stemmen samenvloeide om een derde te creëren, omdat ze de enigen waren die begrepen wat het betekende om een mikalka te zijn. Het is een band die de patch van de club overstijgt.
Het is ook Link die nieuwe hoogten bereikt op hun nieuwste album met liefde van, een album met vrolijke Amerikaanse volksmuziek waardoor je je gewichtloos voelt alsof de wind sterk is, bij voorkeur op een lange snelweg, en hete lucht tussen je vingers zit. Het is een beetje een vertrekpunt voor een band die beroemd werd door een nummer dat ze 15 jaar geleden schreven, of zelfs drie jaar geleden op een nummer doordrenkt met muziek uit de jaren 80. Wij stoppen niet. Maar terwijl mensen nog steeds hun verstand verloren in de club voor een mogelijke break-up-single, beleefden Ali en AJ een renaissance, een die voortkomt uit opgroeien en contact maken met wat ze allebei willen.
“Voor mij is de kracht achter songwriting dat je eigenlijk minder muzikaal kunt zijn”, zegt AJ. “Als je een sterk genoeg persoon bent, kun je investeren in country, je kunt investeren in pop, je kunt investeren in Americana-folk. Uiteindelijk heb ik het gevoel dat je een heel sterk nummer kunt hebben en je geen zorgen hoeft te maken over welk genre het valt erin. Voor Ali en mij is goede songwriting goede songwriting. “
Welk nummer vat dit het beste samen? “Blue Dress”, een mysterieus en dromerig nummer met de stille aantrekkingskracht van pedal steel en harmonieën zo teder als paardenbloemsporen.
Hieronder sprak NYLON met Aly & AJ voorafgaand aan de release van het album over de inspiratie achter de nieuwe plaat, hun obsessie met Terrence Malick (die het album zijn stempel van goedkeuring gaf) en hun country- en folkinvloeden. (Spoiler alert: ze houden van Dolly Parton.)
Waar is dit album begonnen voor jullie?
AJ: Dit album begon aanvankelijk als een soort comeback voor Ali en ik. A Een vleugje ritmeDeze opname opende een geheel nieuwe poort waarin Ali en ik ons comfortabel voelen als muzikanten en songwriters. met liefde van Het is daar een pure voortzetting van. We hadden 16 nummers op dit album gezet, dus ik denk dat we ons op een muzikaal kruispunt bevonden. We besloten rond de feestdagen, niet deze laatste, maar de vorige, dat we weer een album zouden opnemen voordat we de weg op zouden gaan en met veel van dezelfde mensen zouden werken. Voor ons ging het meer om consistentie. Een vleugje ritme Het voelde heel goed. Live Prachtig vertaald en we hadden vertrouwen met liefde van Dat kan het ook. Het was een voortzetting van creatief zijn en er niet op willen stapelen en zeggen: “Laten we dit op een ander album zetten, want onze fans verdienen het en hebben toch al zo lang gewacht.”
Ali: Een deel van de reden waarom het proces van het maken van een nieuwe plaat voor ons zo natuurlijk verloopt, is omdat ik denk dat we uiteindelijk geboren zijn om songwriters te zijn. Zelfs op de momenten dat we een beetje weg waren van muziek, denk ik dat we altijd in ons hart wisten dat songwriting was wat we het beste konden. Ik ben echt dankbaar dat die vonk altijd zo levend in ons is geweest.
Vooral het schrijven van liedjes vormt ook de kern van de Americana-volksmuziek. Dit album is een erg populair Americana-album, maar het heeft nog steeds folkgevoeligheden.
AJ: Ik denk dat, omdat Ali en ik allebei uit het schrijven van popsongs komen, dat altijd een zwak punt in ons schrijven zal zijn. Maar ik denk dat openstaan voor de Americana-achtige folk mij goed uitkomt. Het is iets dat we wilden nastreven toen we jonger waren. We zijn ook opgegroeid met het luisteren naar veel muziek die in deze categorie viel. Maar in zekere zin, als je een sterke songwriter bent en je hebt echt vertrouwen in je werk en je staat open voor samenwerking met anderen en je staat open voor diverse ideeën, als het gaat om een soort van genre-hopping, ik denk dat je dan echt kunt schitteren omdat je jezelf niet in een genre plaatst.
Is er een reden waarom je nu populaire muziek nastreeft in plaats van eerder in je carrière?
AJ: Ik denk dat het een kwestie van vertrouwen is.
Ali: Ik denk dat je gelijk hebt, A. Ik heb het gevoel dat het een soort natuurlijke ontwikkeling is van waar we begonnen als jonge artiesten naar waar we nu zijn. Als ik naar al onze besluitvorming in het verleden zou kunnen kijken en wat ons hier heeft gebracht, zou het me niet verbazen dat we hier zijn beland, sonisch gezien. De muziek is nog steeds gebaseerd op onze vocale mix. Hij zal altijd popgevoeligheden hebben. Maar ik denk dat veel van onze muzieksmaak in de loop der jaren ook is veranderd.
Wat ons hier ook heeft geleid, is [realizing] Onze liveshow is een brandpunt van onze creativiteit en kunst. We willen dat dienen en de beste manier om dat waar te maken, is door muziek te maken die goed integreert met onze liveshow, en die muziek doet het heel goed. Het is alsof je niet eens hoeft te proberen om het te laten werken. Het verschijnt in de kamer als we met de band aan het repeteren zijn. Voor we het weten, lijkt het erop dat we het nummer al 10 jaar spelen, ook al zijn het maar 10 dagen geleden.
Hoe zit dat? Voor mij heb ik het gevoel dat dit soort muziek een inherent oude ziel heeft.
AJ: Daar ben ik het mee eens. Dat is echt een geweldig compliment. Ik denk dat dingen die het gevoel hebben dat ze een oudere ziel hebben, meestal live worden gespeeld houdt van Ze zijn een oudere ziel: als je ze in een levende omgeving plaatst, hebben ze natuurlijk het gevoel dat ze er al een tijdje zijn. Toen we vorig jaar op tournee van Ben Platt waren, begonnen we te experimenteren met het spelen van enkele niet eerder uitgebrachte nummers. Het was geweldig om ze voor te stellen vlak voordat ze echt een moment in de uitzending hadden of echt luisterden in iemands auto of iemands telefoon. Dan weet je dat een nummer echt voor je werkt en jarenlang voor je kan werken omdat het zo goed voelt.
“Uiteindelijk zijn we geboren om songwriters te zijn.”
Ik wil graag meer horen over je invloeden. Ik moest tijdens het luisteren steeds aan de EHBO-doos denken, vooral omdat jullie zussen zijn.
Ali: We houden van ze. Ik vind hun vocale mix ongelooflijk. We weten dat er beroemde teams van broers en zussen zijn, maar als je er echt over nadenkt, zijn er niet veel. Het is als een hart, de gebroeders Dresner, ik en AJ, Chaim. Ik denk dat er iets heel unieks is aan de familiemix. Er is iets heel speciaals als het gaat om die derde stem die tussen ons is gecreëerd. Toen we ouder werden, probeerden we ons echt te concentreren op het perfectioneren ervan.
Als het op inspiratie voor deze plaat aankwam, gingen we terug naar grote klassiekers en artiesten waar we echt naar opkijken, zoals Gillian Welch, Loretta Lynn en Dolly Parton: mensen die muziek hebben gemaakt die door de jaren heen echt heeft geduurd. Hun verhalen vertellen is heel specifiek op een manier die echt contact maakt met de luisteraar. Toen we dit nieuwe eigen geluid bedachten, realiseerden we ons dat hoe specifieker we kunnen zijn met onze teksten en onze verhalen, hoe beter het zal zijn voor de luisteraar en hoe meer inzicht ze zullen hebben over waar we staan als artiesten. Maar tal van bands hebben ons door de jaren heen beïnvloed, van My Morning Jacket tot The Beach Boys tot Feist.
Aan de andere kant, ik las dat Terrence Malick naar je liedje luisterde?
AJ: Oorspronkelijk dacht ik: “Ik ga dit volledig privé houden.” Toen was er een interview waarin ik denk dat ik struikelde en opgewonden raakte en erover sprak, en nu ben ik weg. En ik heb zoiets van: “Oh, AJ, dat is niet wat Terrence Malick zou moeten doen, om hierover te praten.” Maar wist je dat? Het is iets dat Ali en AJ moeten doen en we zijn er erg trots op.
Het feit dat hij luisterde en we min of meer het zegel van goedkeuring kregen, en ook wetende dat er geen rechtenkwesties waren, wat echt belangrijk was voor Ali en ik, was dat we een deel van zijn dialoog met onze woorden konden verweven. Dat soort goedkeuring krijgen was enorm voor ons, omdat we dachten: “Wie krijgt deze man die letterlijk een Hollywood-kluizenaar is?” Ali en ik wilden al heel lang een lied over hem schrijven en hebben eindelijk een slimme manier gevonden om het te doen.
‘Organisator. Social media-nerd. Algemene communicator. Bacon-geleerde. Trotse pionier op het gebied van popcultuur.’
