De kleistenen die zijn gebruikt om een van de meest epische beschavingen uit de geschiedenis te bouwen, bieden wetenschappers nu een nieuw hulpmiddel om de geschiedenis van onze planeet te begrijpen.
Mesopotamische stenen, ongeveer 3000 jaar geleden gemaakt, bevatten korrels ijzeroxide, die, in de juiste interpretatie, verbazingwekkende veranderingen onthullen in het magnetische veld dat door de aarde gaat en deze omhult met een beschermende barrière.
Deze doorbraak komt in de vorm van een handig gestempelde beschrijving waarmee wetenschappers de ouderdom van de stenen kunnen bepalen, wat op zijn beurt een nauwkeurige datering van alle geologische gegevens die ze bevatten mogelijk maakt.
Deze methode geeft ons een nieuwe manier om beter te begrijpen hoe het magnetische veld van onze planeet in de loop van de tijd verandert en evolueert, wat ons op zijn beurt kan helpen betere voorspellingen te doen over het huidige en toekomstige gedrag ervan.
“We vertrouwen vaak op dateringsmethoden zoals radiokoolstofdatering om een idee te krijgen van de chronologie in het oude Mesopotamië.” Archeoloog Mark Tawil legt het uit Van University College Londen.
“Sommige van de meest voorkomende culturele overblijfselen, zoals bakstenen en keramiek, kunnen echter meestal niet gemakkelijk worden gedateerd omdat ze geen organische materialen bevatten. Dit werk helpt nu bij het vaststellen van een belangrijke dateringsbasislijn waarmee anderen kunnen profiteren van absolute datering met behulp van archeologische vondsten. magnetisme.”
Het magnetische veld van de aarde is niet constant, maar verandert in de loop van de tijd. Ze worden gecreëerd door de geodynamo in het hart van de planeet. Daar zet een roterende, geladen, elektrisch geleidende vloeistof kinetische energie om in elektrische en magnetische velden die in de ruimte om ons heen roteren. Veranderingen in het magnetische veld kunnen het gevolg zijn van externe invloeden, Zoals de zonnewind; Of door veranderingen binnen de planeet, Waar de geodynamo beweegt.
Ongeacht hoe ze worden veroorzaakt, deze veranderingen kunnen worden vastgelegd in de materialen aan het oppervlak. In gesmolten magma zullen de magnetische korrels bijvoorbeeld op één lijn komen met het magnetische veld van de aarde en zich in die positie nestelen terwijl het magma afkoelt en stolt tot vulkanisch gesteente. Wetenschappers kunnen deze rotsen gebruiken als registratie van het magnetische veld, een onderzoeksgebied dat bekend staat als… Oud magnetisme.
Onder leiding van archeoloog Matthew Howland van de Wichita State University in de Verenigde Staten bestudeerde een team van onderzoekers bakstenen in Mesopotamië als een manier om de studie van Archeologisch magnetisme: De studie van het magnetische veld van de aarde zoals bewaard in door de mens gemaakte objecten.
Deze techniek is heel eenvoudig. Op elk van de 32 Mesopotamische bakstenen in de studie stond de naam van de koning die regeerde op het moment dat de stenen werden gemaakt. Om het materiaal te dateren, hebben onderzoekers het waarschijnlijke aantal jaren waarin elke koning waarschijnlijk zou regeren, beperkt.
Vervolgens sneden ze voorzichtig een klein stukje van elke steen en gebruikten ze een magnetometer om de uitlijning van de microscopisch kleine ijzeroxidekorrels die erin zaten te meten. Deze techniek stelde hen in staat het gedrag van het magnetische veld van de planeet op grote schaal te reconstrueren over een periode van ongeveer 2000 jaar, van het derde millennium tot het eerste millennium voor Christus.
Vervolgens vergeleken ze hun resultaten met andere reconstructies van het magnetische veld, afgeleid van archeologische magnetische studies.
Gezamenlijk wijst deze grote hoeveelheid gegevens van over de hele wereld op wat bekend staat als de Levantine Iron Age Geomagnetic Anomaly (LIAA), een mysterieuze piek in magnetische veldsterkte die vermoedelijk tussen ongeveer 1050 en 550 voor Christus heeft plaatsgevonden in wat nu Irak is.
De reconstructie van het team bevestigde ook het bestaan van LIAA en leverde een van de weinige gegevens op over de anomalie vanuit Irak zelf. Bovendien onthulde de analyse korte, dramatische fluctuaties tijdens de regering van Nebukadnezar II tussen ongeveer 604 en 562 v.Chr., wat aantoont dat het magnetische veld van de aarde op korte tijdschalen dramatisch kan veranderen.
Het werk is een tweesnijdend staaltje: het matchen van de stenen met het magnetische veld werkt in de andere richting, waardoor wetenschappers een hulpmiddel krijgen om de data te bevestigen waarop bepaalde koningen Mesopotamië regeerden.
Dit is werkelijk opmerkelijk, want hoewel we de volgorde van opvolging kennen, zijn de data waarop elke koning de troon besteeg onzeker gebleven als gevolg van onvolledige historische gegevens.
“Het aardmagnetische veld is een van de meest mysterieuze verschijnselen in de aardwetenschappen.” zegt geofysicus Lisa Tookes Scripps Instituut voor Oceanografie in de Verenigde Staten.
“De goed gedateerde archeologische overblijfselen van de rijke culturen van Mesopotamië, vooral stenen waarin de namen van specifieke koningen zijn gegraveerd, bieden een ongekende mogelijkheid om veranderingen in veldsterkte met hoge resolutie te bestuderen, waarbij veranderingen worden gevolgd die zich over tientallen jaren of zelfs minder hebben voorgedaan.”
Het onderzoek is gepubliceerd in Proceedings van de Nationale Academie van Wetenschappen.
‘Webgeek. Wannabe-denker. Lezer. Freelance reisevangelist. Liefhebber van popcultuur. Gecertificeerde muziekwetenschapper.’
