Sindsdien voert hij verkennende coalitiegesprekken met de partij van aftredend premier Mark Rudd, de conservatieve Volkspartij voor Vrijheid en Democratie (VVD), de centristische NSC-partij en de populistische Peasant Citizens Movement (PPP). )
Het werd echter duidelijk dat het grootste obstakel voor een coalitieakkoord het vooruitzicht was dat Wilders premier van Nederland zou worden.
Kim Butters, de bemiddelaar die de coalitiegesprekken faciliteert, presenteerde donderdag zijn eindrapport, waarin niet-parlementaire, niet-politieke experts en figuren zullen worden gekozen om het land te besturen.
Wilders zei donderdag dat het “oneerlijk” en “constitutioneel verkeerd” was dat hij geen premier zou worden. In een gesprek met verslaggevers zei hij dat hij als leider van de grootste partijen tegen de leiders van andere partijen zei dat “ik het zou moeten zijn”. Hij voegde er echter aan toe dat hij tijdens de coalitiegesprekken niet genoeg steun van de partijen kreeg om zijn land te leiden.
In plaats daarvan zal Wilders naar zijn vertrouwde zetel in het Nederlandse parlement gaan, waar hij zijn politieke carrière in 1998 begon en het record van langstzittende parlementariër in Nederland op zijn naam had staan.
Als onderdeel van de door Buters aangekondigde deal kwamen ook drie andere partijleiders – Dilan Yesilkos van de VVD, Peter Omtzigt van de NSC en Caroline van der Plas van BBB – overeen om hun zetels in het parlement te behouden in plaats van ministersposten op zich te nemen.
‘Webgeek. Wannabe-denker. Lezer. Freelance reisevangelist. Liefhebber van popcultuur. Gecertificeerde muziekwetenschapper.’
