Het heeft lang geduurd, maar ik heb vorige week eindelijk de The Eras Tour van Taylor Swift gezien. In de dagen na de show werden de foto’s die ik online plaatste – tot mijn grote vreugde – tienduizenden keren geliked en gedeeld op Instagram, X en TikTok, onder meer via speciale fanaccounts. Maar wat echt mijn aandacht trok, was de reactie op de fotografie zelf. Zoals een fan opmerkte: “De kwaliteit is naar mijn mening beter.”
Ik ga niet liegen – ik was trots op de foto’s die ik deze zomer maakte tijdens Swift’s eerste Britse tournee. Ik ben absoluut geen professionele fotograaf. Ik heb zojuist een beetje hulp gekregen van een stukje technologie dat ik nog nooit eerder heb gebruikt, maar het wordt al snel een onmisbaar concertaccessoire.
Met bijna een jaar om mezelf voor te bereiden voordat Swift het podium betreedt in mijn geboorteplaats Edinburgh, Schotland, waren mijn voorbereidingen voor de show intens en zeer tactisch. Omdat ik early bird-tickets had voor de eerste nacht, wist ik dat als ik eenmaal een goed plekje bij de slagboom had, ik niet meer weg zou gaan.
In mijn tas stopte ik energiegels, pijnstillers en elektrolyttabletten om me op de been te houden. Ik had ook twee telefoons bij me: de iPhone 12 Pro Max en de Xiaomi 14 Ultra. De eerste was mijn gewone telefoon voor dagelijks gebruik, terwijl de laatste ik alleen voor de camera leende.
Het merendeel van Swifts shows in Edinburgh werd bij daglicht opgevoerd.
Veel van de beste foto’s en video’s die ik tijdens The Eras Tour zag, zijn gemaakt voordat ik mijn show bijwoonde op mijn iPhone 15 Pro Max. Sommige aanwezigen zeiden zelfs dat ze onder de indruk waren van de upgrade naar de telefoon, vooral omdat de camera zo goed was – vooral de zoomlens.
Ik vroeg CNET’s telefoonexpert Andrew Lanxon of het de moeite waard is om vóór mijn shows een iPhone 15 te kopen – of dat ik in plaats daarvan een ingebouwde camera zou moeten overwegen. (Op shows zijn geen camera’s met verwisselbare lenzen toegestaan.) Hij had een beter idee en verwees me naar een artikel dat hij zojuist had geschreven, waarin hij de Xiaomi 14 Ultra “de beste cameratelefoon die ik ooit heb gebruikt” noemde. Hij had zelfs nog de recensie-eenheid om mij te lenen.
Dus op de ochtend van mijn show vertrok ik om 7.30 uur om de hele dag in de VIP-rij vooraan door te brengen, zodat ik een hoofdbarrière kon vinden. Toen ik tijdens de openingsshoot van Paramore de Xiaomi 14 Ultra – met cameragrip – uit mijn tas haalde, waren mensen om mij heen benieuwd of de telefoon eigenlijk een compactcamera was. Toen ik eenmaal begon met het maken van foto’s, begonnen de mensen achter mij die de foto’s konden zien zich af te vragen over de kwaliteit.
Hoe je de beste foto’s maakt voor “The Eras Tour”
Ze zou het met een gebroken hart kunnen doen.
Dicht bij het podium zijn was een van de belangrijkste factoren die me hielpen de beste foto’s te maken, maar de 14 Ultra deed het zware werk.
De telefoon heeft twee optische zoomlenzen, beide met 50 megapixelsensoren. Om mijn beste foto’s te krijgen, werden ze maximaal ingezoomd, zelfs toen Taylor maar een paar meter verwijderd was. Ik zorgde ervoor dat ik de camera in de Pro-modus gebruikte voor zowel foto’s als video’s, zodat ik elke opname zowel in raw als in JPEG kon vastleggen.
Mijn enige kritiek is dat er af en toe een sluitervertraging was, waardoor het iets minder responsief was dan ik had gewild. Desondanks kon ik enkele dramatische momenten uit de show vastleggen, vooral tijdens het Tortured Poets Section-tijdperk, met zijn contrastrijke zwart-witkostuums en grimmige verlichting. Het leverde een aantal zeer dramatische beelden op.
De sectiecollectie Tortured Poets is gewijd aan dramatische beelden.
De foto’s die ik eerder in de galerij maakte, waren zachter, dankzij de overvloed aan daglicht die we krijgen tijdens Schotse zomeravonden. Afhankelijk van de breedtegraad, het weer en of uw stadion een dak heeft, kunt u te maken krijgen met verschillende omstandigheden. De 14 Ultra had er echter geen last van toen het donkerder werd. Sterker nog, hij paste zich op briljante wijze aan het veranderende licht aan, zonder dat ik met een van de instellingen hoefde te spelen.
Zelfs op het kleine concertscherm kon ik al zien dat de detaildiepte van de 14 Ultra veel beter was dan welke foto dan ook die ik met mijn iPhone maakte. Na de show gaf ik mijn favoriete foto’s aan Andrew, die ook fotograaf is Help ze poetsen Ze zagen er dus op hun best uit.
De foto’s die ik bij daglicht maakte, waren zachter.
Niet elke foto die ik maakte was een blijvertje, vooral omdat ik aan het dansen was terwijl ik aan het fotograferen was. Ik ging vrij willekeurig weg terwijl ik ook stevige handbewegingen probeerde te maken tijdens Fearless en mijn iPhone-zaklamp omhoog hield tijdens Marjorie. De Xiaomi 14 Ultra bleek erg vergevingsgezind, waarbij de optische beeldstabilisatie mijn bewegingen compenseerde. Ik vroeg me af of ik interessantere foto’s had kunnen maken als ik me had gefocust, maar ik heb er geen spijt van.
Dit brengt me bij mijn belangrijkste tip voor het maken van geweldige foto’s van The Eras Tour – of een ander evenement – en het is waarschijnlijk niet wat je denkt. Het gaat er vooral om ervoor te zorgen dat u van de show geniet.
Zorg ervoor dat je niet de hele show via je telefoonscherm bekijkt.
De man die naast mij bij de barricade stond, filmde de hele show op zijn telefoon en zong met mij mee, maar keek nooit naar wat er gebeurde. Dit soort berichtgeving over evenementen is niet echt nodig. De Eras Tour-film bestaat al, dus je hoeft je concertervaring niet te gebruiken om deze te reproduceren. Het is één ding om hier en daar momenten vast te leggen voor sociale media en je eigen herinneringen, maar niet ten koste van alles in je op te nemen.
Ik zeg dit niet om de persoon die het deed te schande te maken, maar ik had het gevoel dat hij het beste deel van het feit dat hij op het hek zat, verspilde. Ik kan het aantal keren dat Taylor mij tijdens de show rechtstreeks aankeek niet tellen, en er waren verschillende momenten waarop ik ook uitgebreid oogcontact maakte met de andere artiesten op het podium. Het voelde alsof we samen dansten, en op die momenten, te midden van de botsingen, had ik een echt persoonlijke ervaring.
Deze scrapbookingopname is een van mijn favorieten.
Als ik ze via het scherm van mijn telefoon had bekeken, had ik het en het gevoel dat daarbij hoort gemist. Dat is de reden waarom de meeste scherpgestelde foto’s die ik van Taylor heb kunnen maken, vanaf de zijkant zijn gemaakt in plaats van vanaf de voorkant. Op die momenten in de show waarop ze tegenover mij stond, gaf ik er de voorkeur aan om in het moment te zijn in plaats van het te vereeuwigen.
Als ik op 17 augustus terugkom op de voorste stand van Taylor’s tentoonstelling in Londen, ben ik van plan de Xiaomi 14 Ultra opnieuw met meer focus en inspanning te gebruiken. Als ik geluk heb, steekt ze haar tong naar me uit of haalt haar schouders naar me op, en misschien, heel misschien, kan ik het voor het nageslacht vastleggen.
‘Reader. Furious humble travel enthusiast. Extreme food scientist. Writer. Communicator.’
