Wetenschappers hebben mogelijk eindelijk de locatie van paranoia in de hersenen ontdekt: ScienceAlert

Vaak afgedaan als een irrationeel of overdreven gevoel van angst, reikt paranoia verder dan het anderszins zeer rationele vermogen om ons verstand te behouden in een chaotische omgeving.

Het vermogen om ons snel aan te passen kan ons in leven houden als de omstandigheden veranderen. Maar in het uiterste geval bestaan ​​er waanvoorstellingen in de slechte bedoelingen van anderen Kan sociaal geïsoleerd rakenwaardoor mensen het vermogen worden ontzegd om gezonde relaties te onderhouden en banen te behouden.

Om te begrijpen waarom sommige hersenen metaforisch meer in de schaduw springen dan andere, analyseerde een team van onderzoekers onder leiding van de psychiaters Praveen Suthaharan en Samar Thompson van de Yale Universiteit de resultaten van een eenvoudige test op een groep mannelijke resusapen en menselijke vrijwilligers.

Het heet probabilistisch reflexief leren.Burl) taak, de test ging over het kiezen van een symbool voor een kans op een beloning: voedsel voor de apen, punten voor de mensen.

Verschillende symbolen gaven verschillende kansen op succes, dus bij het kiezen tussen drie op het scherm kreeg de persoon de kans om te zien welk symbool het meest waarschijnlijk een beloning zou ontvangen.

Net toen de deelnemers dachten dat ze het na de helft van het aantal pogingen allemaal doorhadden, keerden de resultaten van het experiment om, waarbij het meer gelukkige symbool minder vaak beloningen uitbetaalde en het minder gelukkige symbool nu de optimale keuze was.

“Deelnemers moeten dus uitzoeken wat het beste doelwit is, en wanneer er een waarneembare verandering in de omgeving optreedt, moet de deelnemer een nieuw beste doelwit vinden.” Hij zegt Yale-psycholoog Steve Chang.

Zes van de twintig makaken ondergingen een neurologische procedure in afzonderlijke onderzoeken, waarbij geen van hen werd getroffen Dorsale thalamische kernen – een gebied waarvan men denkt dat het een rol speelt bij planning, abstract denken en organisatie – of Een gebied in hun prefrontale cortex Deelname aan de besluitvorming.

Aan de menselijke vrijwilligers werd daarentegen gevraagd een Thinking Scale-vragenlijst in te vullen om hun mate van paranoia te beoordelen, en een tweede enquête om tekenen van een eventuele depressie te identificeren.

Door het gedrag van apen en mensen voor en na een overstap te analyseren en de resultaten te vergelijken met die uit enquêtes, kon het team beoordelen welke aangetaste hersengebieden mogelijk van invloed zijn op het vermogen van de aap om rustig door een vluchtige spelomgeving te navigeren. .

“We gebruikten niet alleen gegevens waarin apen en mensen dezelfde taak uitvoerden, maar we pasten ook dezelfde computationele analyse toe op beide sets gegevens.” Hij zegt Yale-psychiater Philip Corlett.

De gegevens gaven aan dat zowel de dorsale mesolimbische thalamus (MDmc) in de dorsale thalamische kern als plaatsen in de orbitofrontale cortex (bekend als Walker’s gebieden 11, 13 en 14) allemaal het gedrag van de aap na de testwisseling beïnvloedden, op subtiel verschillende manieren.

Bij degenen met verminderde Walker-regio’s had het plotselinge verlies van beloning weinig effect op hun beslissing om over te stappen. De apen bleven met roekeloze overgave klikken op wat zij dachten dat het “winnende” kaartje was.

Degenen die corrupt waren in MDmc vertoonden precies het tegenovergestelde gedrag, waarbij ze heen en weer schakelden, zelfs nadat ze het nieuwe ‘grote kans’-symbool hadden ontdekt dat de beloningen uitbetaalde, alsof ze vermoedden dat het systeem tegen hen persoonlijk was opgetuigd.

Dit was vergelijkbaar met het gedrag dat werd waargenomen bij mensen van wie de antwoorden op de enquête een hoger niveau van paranoia aangaven.

Hoewel wanen en paranoïde daden ongetwijfeld complex gedrag zijn waarbij verschillende denkwijzen en verschillende delen van de hersenen betrokken zijn, kan het trekken van de grens tussen een specifiek gebied en vluchtige besluitvorming informatie opleveren voor toekomstige onderzoeken die tot nieuwe behandelingen kunnen leiden of ons kunnen helpen beter te begrijpen hoe bepaalde acties kunnen worden ondernomen. . Verhoogd risico op psychose.

“Misschien kunnen we het in de toekomst gebruiken om nieuwe manieren te vinden om paranoia bij mensen te verminderen.” Hij zegt Chang.

Dit onderzoek is gepubliceerd in Celrapporten.