Wetenschappers hebben het bestaan van een grot op de maan bevestigd, niet ver van de plek waar Neil Armstrong en Buzz Aldrin 55 jaar geleden landden, en zij geloven dat er nog honderden grotten zijn die toekomstige astronauten zouden kunnen beschermen.
Een door Italië geleid team rapporteerde maandag bewijs van een grote grot die toegankelijk is vanuit de diepste bekende krater op de maan. De grot ligt in de Zee van Rust, slechts 400 kilometer van de landingsplaats van Apollo 11.
De krater is, zoals meer dan 200 anderen daar ontdekt, ontstaan door het instorten van een lavabuis.
De onderzoekers analyseerden radarmetingen van NASA’s Lunar Reconnaissance Orbiter en vergeleken de resultaten met lavabuizen op aarde. Hun resultaten werden gepubliceerd in het tijdschrift Nature Astronomy.
Volgens wetenschappers onthullen radargegevens alleen het eerste deel van de ondergrondse holte. Wetenschappers schatten dat het minstens 40 meter breed en tientallen meters lang is, misschien wel meer.
“Maangrotten zijn al meer dan 50 jaar een mysterie gebleven. Het was dus opwindend om eindelijk het bestaan ervan te kunnen bewijzen”, schreven Leonardo Carrer en Lorenzo Brusoni van de Universiteit van Trento in een e-mail aan The Associated Press.
Tijdens het Apollo-programma van NASA landden twaalf astronauten op de maan, te beginnen met Armstrong en Aldrin op 20 juli 1969.
De resultaten geven aan dat er mogelijk honderden kraters op de maan zijn en duizenden lavabuizen.
de Natuurstudie Hij zei dat de grot een “veelbelovende locatie zou kunnen zijn voor een maanbasis, omdat deze beschutting biedt tegen de ruwe oppervlakteomgeving en de menselijke verkenning van de maan op lange termijn zou kunnen ondersteunen.”
Het opnieuw opbouwen van het leefgebied zou echter langer duren en een grotere uitdaging vormen, zelfs als rekening wordt gehouden met de potentiële noodzaak om de grotwanden te versterken om instorting te voorkomen, aldus het team van onderzoekers.
Britse astronaute Helen Sharman De CBS-partner vertelde BBC News: Er wordt verwacht dat mensen binnen twintig tot dertig jaar in dit soort maankraters kunnen schuilen, maar vanwege de diepte van de grot hebben ze mogelijk ‘jetpacks of een lift’ nodig om eruit te komen.
De rotsen en andere materialen die in deze grotten worden aangetroffen – die door de eeuwen heen niet zijn veranderd door de barre omstandigheden op het oppervlak – kunnen wetenschappers ook helpen beter te begrijpen hoe de maan is geëvolueerd, vooral in relatie tot zijn vulkanische activiteit.
Wetenschappers over de hele wereld blijven meer onderzoek toevoegen aan het maanonderzoeksarchief. Nog maar een paar weken geleden, De Chinese maansonde “Chang’e 6” keert terug naar de aarde na het verzamelen van monsters van rotsen en grond Vanaf het oppervlak van de maan. Chinese wetenschappers hopen dat de resultaten licht zullen werpen op de verschillen tussen de twee zijden van de maan, die unieke geografische kenmerken hebben.
‘Webgeek. Wannabe-denker. Lezer. Freelance reisevangelist. Liefhebber van popcultuur. Gecertificeerde muziekwetenschapper.’
