Afbeeldingsbron, Hobbiter kat
Net als mensen voeren wilde chimpansees snelle gesprekken en wachten ze een fractie van een seconde op hun beurt om te ‘spreken’.
Dieren communiceren meestal via gebaren, waaronder handbewegingen en gezichtsuitdrukkingen.
Wetenschappers die hun gesprekken in detail bestudeerden, ontdekten dat ze “snelle beurten” namen als ze informatie uitwisselden, en elkaar ook af en toe onderbraken.
Ontdekking wijst op ‘diepe evolutionaire overeenkomsten’ [with humans] “Culturele verschillen variëren in de manier waarop face-to-face gesprekken worden gestructureerd”, vertelde professor Kat Hoppeter van de Universiteit van St. Andrews aan BBC News.
Professor Hopiter, die de communicatie bij primaten bestudeert, legde uit dat deze snelle afwisseling van spraak een kenmerk is van menselijke gesprekken. “We hebben allemaal ongeveer 200 milliseconden tussen de beurten, en we laten een aantal interessante kleine culturele verschillen zien. Sommige culturen praten snel”, voegde hij eraan toe.
Een milliseconde is een duizendste van een seconde.
In een taalkundig onderzoek uit 2009 werd de timing van deze verschillen gemeten. Hieruit bleek dat Japanse sprekers gemiddeld zeven milliseconden nodig hadden om te reageren, terwijl Deense sprekers ongeveer 470 milliseconden nodig hadden om in te grijpen.
Door duizenden voorbeelden te onderzoeken van wilde chimpansees die met elkaar communiceerden, konden professor Hubiter en haar collega’s de timing van gesprekken tussen de dieren bepalen.
“Het is verbazingwekkend om te zien hoe dicht de timing tussen chimpansees en mensen ligt”, zei ze.
De chimpansees hadden een groter bereik in gesprekstijdstippen. “De vertragingen varieerden van het onderbreken van de zender gedurende 1.600 milliseconden voordat het audiosignaal werd beëindigd, tot het nemen van 8.600 milliseconden om te reageren”, legt professor Hobaiter uit.
“Dit kan komen doordat de chimpansees zich in een natuurlijke omgeving bevonden en daardoor een breder scala aan gedrag konden vertonen – waarbij ze elkaar soms onderbraken en het soms lang duurde voordat ze reageerden.”
Afbeeldingsbron, Hobbiter kat
Als onderdeel van een onderzoek naar de evolutionaire oorsprong van communicatie hebben onderzoekers tientallen jaren lang het gedrag van vijf gemeenschappen van wilde chimpansees in de bossen van Oeganda en Tanzania geobserveerd en vastgelegd.
Ze registreerden en vertaalden meer dan 8.000 signalen van meer dan 250 individuele dieren.
Hoofdonderzoeker dr. Gal Badeihi, eveneens van de Universiteit van St. Andrews, legde uit dat de chimpansees dankzij de gebaren conflicten konden vermijden en met elkaar konden coördineren.
“Zo kan de ene chimpansee aan de andere een signaal geven dat hij eten wil, en kan de ander hem eten aanbieden, of als hij zich minder genereus voelt, kan hij reageren door het signaal te geven om te vertrekken.
“Misschien komen ze tot overeenstemming over hoe en waar ze voor het huisdier moeten zorgen. Het is geweldig, en het wordt gedaan door een paar korte gebaren uit te wisselen.”
Hij zei dat toekomstige studies naar de communicatie tussen andere soorten primaten die in de verte verwant zijn aan ons, ons een completer evolutionair beeld zullen geven van waarom we zulke snelle gesprekken voeren.
“Dit zou een geweldige manier zijn om te begrijpen wanneer en waarom onze gespreksregels zijn geëvolueerd”, zei hij.
‘Webgeek. Wannabe-denker. Lezer. Freelance reisevangelist. Liefhebber van popcultuur. Gecertificeerde muziekwetenschapper.’
