In Nederland is de line-up van wie wel en wie niet de bult mag beginnen begonnen.
Wat? Stolperstein (meervoud Stolpersteine).
Wat is Stolberstein? Het is gemaakt van beton in een kubus van 10 cm, met een koperen plaat waarin de namen en levensdata van de slachtoffers van de nazi-uitroeiing tijdens de Holocaust zijn gegraveerd. De naam betekent ‘struikelsteen’. Ze zijn te vinden in de straten van meer dan 1.200 steden in Europa, en de inscripties zijn overal in de straten van Berlijn te vinden, waardoor het ’s werelds grootste gedecentraliseerde gedenkteken voor de Holocaust is. Stolberstein herdenkt niet alleen Joodse slachtoffers, maar ook Roemenen, homoseksuelen, zwarte mensen, lichamelijk of geestelijk gehandicapten en leden van het anti-nazi-verzet. Ze worden buiten de laatst bekende verblijfplaats van de slachtoffers bewaard.
Leeftijd? Het project ter herdenking van de slachtoffers van de Holocaust werd in 1992 in Keulen gestart door de Duitse kunstenaar Gunter Demnik. Vier jaar later richtte hij de eerste Berlin Stolberstein op.
Waarom zijn deze plaquettes in het nieuws? Bij de 80ste verjaardag van de onafhankelijkheid in Nederland ontstaat er opschudding over wie in aanmerking komt voor de staatsgreep. Stolberstein concentreert zich op de plaatsing van 45 Nederlandse politieke gevangenen, waaronder activisten en communisten, die in 1942 door de nazi’s ‘experimenteel’ werden vergast in het psychiatrisch ziekenhuis Bernburg in Duitsland. Alleen de Stichting Struikelstenen Haarlem kent bureaucratische en financiële weerstand. 733 Een gemeente verordende Stolberstein te plaatsen voor joodse, Roma- en Sindhi-slachtoffers van de Holocaust. Aangenomen wordt dat sommige slachtoffers niet in bepaalde categorieën vallen en een ander gedenkteken zouden moeten hebben.
Elders heeft Denemarken onlangs verschillende Stolpersteine onthuld, ter gelegenheid van de 80ste verjaardag van de massale deportatie van Deense bewakers naar concentratiekampen door nazi-soldaten op 19 september. De struikelstenen illustreren hun moed in hun weigering om samen te werken met de Duitse bezetters.
Waarom is het belangrijk? Stolberstein concentreert zich op individuele tragedies, maar vertegenwoordigt een herdenkingsdaad die de omvang en de schuld van naties in de Holocaust benadrukt. Deze laatste controverse benadrukt de medeplichtigheid van de Nederlandse regering bij het overdragen van de lijst ‘ongewenste’ aan de nazi-autoriteiten en werpt een negatief licht op de praktijken van de Nederlandse veiligheidsdiensten. Dit is iets waar veel Europese landen mee moeten worstelen, en de verplichting om de zonden uit het verleden onder ogen te zien kan vernederend zijn. Het benadrukt ook het historisch poortwachten en het feit dat politieke slachtoffers hetzelfde respect moeten hebben als joden – iets waar niet iedereen het over eens is.
Waarom was Stolberstein controversieel? Twintig jaar geleden verwierp het stadsbestuur van München de installatie van de Stolberstein op openbaar terrein na bezwaren van de joodse gemeenschap van München. Charlotte Knobloch, hoofd van de Joodse gemeenschap in München en Beieren, verzette zich tegen het plan. Knobloch, een overlevende van de Holocaust, heeft gezegd dat het onaanvaardbaar was om Stolberstein op straat te zetten, omdat het onwaardig was. Het Poolse Instituut voor Nationale Herdenking (IPN) herhaalde soortgelijke bedenkingen en merkte op dat de plaatsing van monumenten op trottoirs niet respectvol is. Het besluit om Stolberstein in München af te wijzen werd in 2015 bevestigd; Alternatieve herdenkingsplannen, waaronder biografische plaquettes in kolommen, kregen in plaats daarvan de voorkeur. Elders, in Parijs en de Belgische stad Antwerpen, verhinderde lokale oppositie de installatie van platforms. Het hoofd van het Parijse gedenkteken merkte op dat “Stolberstein niet geschikt is voor de taak van de Parijse herdenking” en dat hij “een beeld stuurt dat ongepast is voor Frankrijk, waar 75% van de Joden overleeft”. Veel mensen veroordelen de wens om het verleden te begraven en de verantwoordelijkheid te ontlopen.
Is het respectloos? Hoewel niet elke stad deze vorm van herdenking ondersteunt, is Stolberstein een subtiele maar krachtige en metaforisch rijke herdenkingsdaad. Er is ook het argument dat als een voorbijganger de inscripties wil lezen, hij voor het slachtoffer buigt. Zoals Gunter Demnik graag zegt, terwijl hij de Talmoed citeert: “Een man wordt pas vergeten als zijn naam vergeten wordt.”
De feiten? De termijn van Stolberstein is een lang proces, dat vaak wel tien jaar kan duren. Elke steen heeft een sponsor die verantwoordelijk is voor het schrijven van de biografie stolpersteine-berlin.de. Sponsoren betalen eveneens € 120,- per steen. De inscriptie op elke steen begint met ‘Woonde hier’, gevolgd door de naam van het slachtoffer, de geboortedatum en de manier waarop ze werden vermoord – meestal met de naam van het concentratiekamp waarnaar ze werden gedeporteerd.
‘Webgeek. Wannabe-denker. Lezer. Freelance reisevangelist. Liefhebber van popcultuur. Gecertificeerde muziekwetenschapper.’