De derde plaats moest (of zou) Nederland zondag genoegen nemen op de wereldkampioenschappen wielrennen elite mannen. Onderweg leek de Oranjebrigade even in de problemen te komen, maar de race-instincten van leider Mathieu van der Boel Uiteindelijk stuurde hij ze in de goede richting. dacht coach Moranhout later.
Van der Poel was na de onverslaanbare Dadej Boggar de beste speler van de race en daar was hij uiteraard enorm trots op. Hoewel de sterke Aussie Ben O’Connor ingeklemd zat tussen de Sloveen en de Nederlander, was een plek op het podium meer dan verdiend. “Dan wordt er een wedstrijd gespeeld”, zei Moerenhout, die zich niet al te veel bekommerde om het verschil tussen zilver en brons. Een medaille is een medaille.
De coach wijtde zijn selectie aan één ding. Op 128 kilometer van de finish trok J Wine aan, waarna zich zonder Nederlander een achtervolgende groep vormde met tien renners uit tien grote landen. “Als groep hebben we een fout gemaakt: we zaten niet in een groep van tien. Ik weet niet hoe dat is gebeurd. Maar het is een kwestie van focus, denk ik. Als een goede groep van tien gaat, moeten we erbij zijn.” Geen contact, het staat in de top dertig”, oordeelde Moerenhout.
Van der Boel nam zijn mannen niet mee voor de rit, maar koos er wijselijk voor om poker te spelen. Het werkte en na een paar minuten sloeg de uiteindelijke winnaar toe. “Iedereen weet dat het alle hens aan dek is als Bocagar vertrekt”, zei Morenhout, die al snel besefte dat dit de beslissende zet van de dag was. ‘Hij wist ook dat het moeilijk zou worden, omdat hij daarvoor Jan Trotnik had. Achter Boggar was er meer aanval, dus het werd moeilijk om hem terug te krijgen.
Lees verder onder de foto!
Morenhout blij met van der Boel en Mollema: ‘Je moet tevreden zijn met dit resultaat’
“Je rent om te winnen, omdat je weet dat je die kans hebt”, legde de Nederlandse bondscoach uit. “Bogagar was duidelijk de favoriet, maar Matthew had ook betere kansen. Hij deed het goed, dus met het resultaat moet je tevreden zijn.”
“Het plan was om Wilko, Bach en Mathieu in de finale te zien met Mathieu aan de leiding”, dacht de coach, en hij werd uiteindelijk beloond met de derde en twaalfde plaats voor zijn mannen. “Bauke verraste mij niet, maar Matheu zeker niet. Toen ik dit parcours scoutte, heb ik vanaf het begin gezegd dat hij een kans had. Maar je bent ook afhankelijk van de concurrentie; we zitten vast aan een geweldige Pogacar.” hij vatte de stemming in een paar zinnen samen.
‘Webgeek. Wannabe-denker. Lezer. Freelance reisevangelist. Liefhebber van popcultuur. Gecertificeerde muziekwetenschapper.’
