Wetenschappers hebben verrassend genoeg beweerd dat de asteroïde die 66 miljoen jaar geleden op de aarde botste en de dinosauriërs uitroeide, niet de enige was.
Volgens een team van de Heriot-Watt Universiteit was er een tweede, kleinere asteroïde, bekend als een zeldzame asteroïde, die in hetzelfde tijdperk voor de kust van West-Afrika met de zee in botsing kwam en een grote krater creëerde.
De krater werd voor het eerst ontdekt in 2022 en had een ‘catastrofale gebeurtenis’ kunnen zijn die een tsunami veroorzaakte op minstens 800 meter hoogte over de Atlantische Oceaan.
Dr. Oysden Nicholson, die de krater ontdekte, gelooft dat de ruimtesteen een vuurbal veroorzaakte toen deze de atmosfeer van de aarde binnendrong.
Hij zei: “Stel je voor dat de asteroïde Glasgow insloeg en je bevond je in Edinburgh, ongeveer 50 kilometer verderop. De vuurbal zou ongeveer 24 keer groter zijn dan de grootte van de zon aan de hemel – genoeg om bomen en planten in Edinburgh in brand te steken. “
De grotere asteroïde, waarvan gewoonlijk wordt aangenomen dat hij het uitsterven van de dinosauriërs heeft veroorzaakt, landde in wat nu Mexico is en liet een krater achter van 180 kilometer breed.
Wetenschappers kunnen niet bepalen of de kleinere impact ervoor of erna plaatsvond, maar ze denken dat deze in hetzelfde tijdperk plaatsvond.
De asteroïde “Nadir” had zich op een hoogte van tussen de 400 en 500 meter kunnen bevinden en zou de aarde hebben getroffen met een snelheid van ongeveer 72.000 kilometer per uur.
De gewelddadige inslag op zee liet een krater achter van 9 kilometer diep en had tot gevolg kunnen hebben dat er een grote hoeveelheid water uit de zeebodem naar boven kwam.
Dr. Nicholson en zijn team hopen de impact beter te begrijpen en zijn begonnen met het analyseren van 3D-gegevens met hoge resolutie, waarvan ze hopen dat ze de kenmerken van de tweede asteroïde zullen laten zien.
“Het onthult deze krater voor het eerst in drie dimensies – en het is de eerste keer dat we in een inslagkrater kunnen kijken”, vertelde hij aan The Independent.
Het komt zelden voor dat een enkele asteroïde, laat staan twee asteroïden van deze omvang, in zo’n kort tijdsbestek met de aarde in botsing komt, omdat onze locatie in het zonnestelsel een zekere mate van bescherming biedt tegen groot ruimteschroot.
De mensen die het dichtst bij deze omvang van een gebeurtenis zijn gekomen, waren de Tunguska-gebeurtenis in 1908, toen een asteroïde van 50 meter in de Siberische hemel explodeerde.
‘Webgeek. Wannabe-denker. Lezer. Freelance reisevangelist. Liefhebber van popcultuur. Gecertificeerde muziekwetenschapper.’
