Wetenschappers zeggen dat ze aanzienlijke vooruitgang hebben geboekt bij de pogingen om de uitgestorven Tasmaanse tijger terug te brengen

Het is tientallen jaren geleden dat de Australische jaguar, algemeen bekend als de Tasmaanse jaguar, uitgestorven werd verklaard, en wetenschappers zeggen dat ze aanzienlijke vooruitgang hebben geboekt in hun zoektocht naar manieren om de carnivoor terug te brengen.

Fenomenale Biowetenschappen op donderdag persbericht Ze zei dat het gereconstrueerde thylacinegenoom voor ongeveer 99,9% voltooid is, met 45 hiaten die ze de komende maanden zullen opvullen door middel van aanvullende sequencing. Het bedrijf isoleerde ook lange RNA-moleculen uit een 110 jaar oud geconserveerd hoofd dat was gevild en geconserveerd in ethanol.

“De thylacinemonsters die in ons nieuwe referentiegenoom worden gebruikt, behoren tot de best bewaarde oude monsters waarmee mijn team heeft gewerkt”, zegt Beth Shapiro, hoofd wetenschap bij Colossal en directeur van het Paleogenomics Laboratory aan de UCLA, waar de monsters werden verwerkt. “Het is zeldzaam om een ​​monster te hebben waarmee je de grenzen van oude DNA-methoden zo ver kunt verleggen.”

Pogingen om de Tasmaanse tijger terug te brengen

Door de kop van een hele Tasmaanse tijger te behouden, kunnen wetenschappers RNA-monsters bestuderen uit veel belangrijke weefselgebieden, waaronder de tong, neusholte, hersenen en ogen. Het zal onderzoekers in staat stellen te bepalen wat een thylacine kan proeven en ruiken, wat voor soort visie het heeft en hoe zijn hersenen werken, aldus Andrew Park, lid van de wetenschappelijke adviesraad van Colossal en onderzoeker aan de TIGRR van de Universiteit van Melbourne. laboratorium. .

“We komen elke dag dichter bij de mogelijkheid om Tasmaanse tijgers opnieuw in het ecosysteem te introduceren – wat natuurlijk ook een enorm voordeel is voor het natuurbehoud,” zei Pask.

Bask praat met 60 minuten Eerder dit jaar zeiden onderzoekers dat onderzoekers samenwerkten met het naaste levende verwant van de Tasmaanse tijger – een klein buideldier genaamd de dikstaartdunart – als een manier om het dier terug te brengen.

“Maar deze kleine donarte is een woeste carnivoor, ook al is hij heel klein,” zei Pask. “Het is voor ons een heel goed alternatief om al dit montagewerk te kunnen doen.”

Pask vertelde aan 60 Minutes dat wetenschappers het DNA van Donarte en Nielsen vergeleken. Van daaruit is het een kwestie van het inbrengen en bewerken van het DNA om een ​​Donartiaanse cel met dikke staart in een thylacinecel te veranderen.

Colossal Biosciences zei donderdag dat het meer dan 300 unieke genetische veranderingen in de cel van Donnaert heeft verwijderd, waardoor het “de meest bewerkte dierlijke cel tot nu toe” is.

“We verleggen nu al de grenzen van de-extinctietechnieken, van innovatieve manieren om regio’s van het genoom te vinden die de evolutie aandrijven tot nieuwe benaderingen voor het bepalen van de genfunctie. We bevinden ons op de beste plek ooit om deze soort te reconstrueren”, zei Pask. “Gebruik maken van de meest uitgebreide genomische bronnen en de best geïnformeerde experimenten om de functie te bepalen.”

Inspanningen om de Tasmaanse tijger nieuw leven in te blazen zijn niet beperkt tot Australië. Wetenschappers van vorig jaar RNA teruggewonnen en gesequenced Van een 130 jaar oud exemplaar van de Tasmaanse tijger, bewaard bij kamertemperatuur in het Natuurhistorisch Museum in Zweden.

Hoe stierf de Tasmaanse tijger?

Tasmaanse tijgers zwerven al duizenden jaren door Tasmanië. Ondanks de bijnaam van de Tasmaanse tijger waren de carnivoren buideldieren, zoals kangoeroes, koala’s en Tasmaanse duivels.

De lokale overheid betaalde eind 19e eeuw premies aan jagers die Tasmaanse tijgerkarkassen aanboden omdat de dieren schapen van boeren aten, zo meldde 60 Minutes eerder. Halverwege de jaren dertig was de Tasmaanse tijgerpopulatie geslonken tot één enkele tijger in de Beaumaris Zoo in Hobart, de hoofdstad van Tasmanië. Hij stierf daar in 1936.

Op dezelfde manier heeft Australië het ruimen van kangoeroes toegestaan ​​en goedgekeurd Duizenden kangoeroes sterven Door de jaren heen. Ambtenaren zeiden dat de kangoeroepopulatie zich door het met gras begroeide leefgebied van de bedreigde diersoort at. Ambtenaren hebben in het verleden ook gewaarschuwd dat er niet genoeg voedsel is om grote aantallen kangoeroes te voeden.