Van apen tot vogels, er zijn 65 soorten dieren die “lachen”

Bij mensen kan lachen op veel verschillende dingen duiden, van intimiteit tot ongemak. Maar tussen de dieren door brengt lachen meestal iets over in de trant van “Dit is speeltijd – ik ga niet echt door je strot gaan.”

Volgens nieuw onderzoek van de University of California, Los Angeles, zijn er waarschijnlijk minstens 65 verschillende wezens, waaronder mensen, die deze geluiden maken. Het wordt het meest aangetroffen bij primaten, maar het is ook waargenomen bij verre verwanten zoals vogels. Het is niet duidelijk of dit het gevolg is van het feit dat er in de loop van de evolutie meerdere keren gelach is verschenen of dat het meer wijdverspreid is en we hebben het niet opgemerkt.

Lachen in de bibliotheekstapels

Om tot dat aantal te komen, zocht Sasha Winkler, een PhD-student aan de afdeling Antropologie van de Universiteit van Californië, hoog en laag naar enige vermelding van dieren die geluiden maakten tijdens spelsessies. Sommige van de artikelen die ik vond, waren zo oud – een van de onderzoekspapieren over nertsen dateert uit 1931 – dat ze uiteindelijk wat oude boeken in de universiteitsbibliotheek afstoffen.

Het was niet altijd gemakkelijk om deze gegevens te vinden, omdat speelgeluiden niet uitgebreid zijn bestudeerd tussen soorten. “Veel dieren hebben waarschijnlijk theatrale geluiden [and] ‘Ze zijn erg stil,’ zei Winkler Lars. ‘We moeten het gewoon beter bestuderen.’

Dit klinkt niet allemaal als menselijk gelach – of zelfs het soort ‘gelach’ van verschillende andere primaten, zei ze. Rocky Mountain Elk, bijvoorbeeld, piept een beetje. Integendeel, de griezelig karakteristieke hyena-lach klinkt misschien als een menselijke lach, maar het is geen triggersignaal.

Volgens Winkler gebruiken dieren deze theatrale geluiden vaak om aan te geven dat ze niet agressief handelen tijdens speelgevechten of andere “ruige en grillige” interacties. Ze werken ook aan het onschadelijk maken van de mogelijkheid van escalatie. “[Some actions] Het kan worden geïnterpreteerd als agressie. Het type vocalisatie helpt tijdens deze reactie erop te wijzen dat ik je niet in de nek zal bijten. Dit zou slechts een denkbeeldige steek zijn, “zei ze.” Het helpt om de interactie niet te escaleren tot echte agressie. “

Onder sommige van de soorten op de lijst, zoals honden, zijn er ook andere speelbare aanwijzingen. Honden maken een duidelijke “buiging” voordat ze met hun leeftijdsgenoten spelen, en ze nemen ook een kenmerkende manier van hijgen aan.

Primaten en anderen

De lijst met “lachende” dieren bestaat voornamelijk uit primaten, maar er staan ​​een paar andere zoogdieren op de lijst, zoals de dingo – wiens gelach wordt beschreven als spinnen of zeuren – en de orka. Er staan ​​zelfs drie vogels op de lijst, zoals de kea-papegaai, die speelgoedgeluiden gebruikt die in 2017 zijn ontdekt.

Volgens Winkler zijn er andere primatenonderzoeken geweest die lachen, maar is er buiten deze groep heel weinig werk verzet. “Voor zover ik weet, ging er niemand langs en probeerde alle geluiden in vogelvlucht te zien terwijl ze over alle zoogdieren speelden, en we vonden zelfs enkele vogels,” zei ze.

Winkler vertelde Ars dat het begrijpen van dierlijk lachen ons kan helpen de oorsprong van menselijk lachen te begrijpen. Bij mensen heeft lachen veel andere functies dan spelen, zoals het aangeven van het lidmaatschap van een groep.

Andreas Nieder, hoogleraar dierfysiologie aan de universiteit van Tübingen, heeft in het verleden de vocalisatie van dieren bestudeerd. Hij vertelde Ars dat het artikel van Winkler interessant is, omdat het een grote hoeveelheid gegevens uit het verleden verzamelt. Hij merkte ook op dat er andere soorten niet-linguïstische geluiden zijn die dieren maken; Deze geluiden, zoals jammeren en zuchten, vervullen vergelijkbare functies bij mensen.

Menselijk lachen is aangeboren – dove kinderen lachen nog steeds – maar er is een culturele component aan verbonden. Nieder zei dat sommige culturen gewoon minder lachen dan andere. Maar in het dierenrijk is dit geluid waarschijnlijk aangeboren, genetisch bepaald en niet verworven. “Deze niet-linguïstische geluiden worden geleid door de stemmingen of opwindingstoestanden van dieren”, zei ze, eraan toevoegend dat deze geluiden, op grote schaal, dieren helpen sociale banden aan te gaan. “Ik zou zeggen dat dit een van de belangrijkste functies van zulke stemmen is”, zei Lars.

Winkler zei ook dat andere soorten die ze niet vond, speelgeluiden zouden kunnen maken, hoewel ze probeerde zo inclusief mogelijk te zijn. Als zodanig kunnen toekomstige ontdekkingen leden aan deze lijst toevoegen.

“Er kan meer zijn van wat we denken dat er is. Een deel van de reden dat het niet is gedocumenteerd, is dat het waarschijnlijk erg stil is, of gewoon … [appear] Bij soorten die momenteel niet goed bestudeerd zijn. “” Maar we hopen dat er in de toekomst meer onderzoek komt. “

Essentiële akoestiekDOI: 2021. 10.1080 / 09524622.2021.1905065

Doug Johnson (Sluit een tweet inHij is een freelance Canadese verslaggever. Zijn werken zijn onder meer te zien geweest in National Geographic, Undark, Hakai.