Ashley Mullmann Paseo (Zuid-Afrika) weet dat een sterk Nederlands team van vier renners waarschijnlijk beter is dan wie dan ook die deelneemt aan de wegwedstrijd voor vrouwen op de Olympische Spelen in Tokio. Op verschillende momenten in haar carrière was ze een teamgenoot van hen allemaal en ze zal haar kennis van hun sterke en zwakke punten in hun voordeel gebruiken als ze een medaille nastreeft tijdens het evenement van 25 juli.
“Interessant is dat ik het Nederlandse team goed ken. Ik ben met hen allemaal mijn teamgenoten geweest; Animek van Vleuten op Bigla, Marian Voss op CCC-Liv en momenteel Anna van der Bregen en Demi Völlering op SD Worx,” Mollmann Bassio zei.
“Natuurlijk helpt het. We hebben elkaar heel goed leren kennen, want als je een week en een week samen racet, leer je veel over elkaar als coureurs; zwakke en sterke punten.”
“Dat geldt ook voor hen. Ze hebben ook inzicht in mij als renner. Ik zie het als een voordeel en ik zal op alle kennis en instinct moeten vertrouwen om een resultaat te behalen.”
Er zullen 67 vrouwelijke atleten deelnemen aan de Elite Women’s Road Race, die de dominante landen van Nederland, Australië, Duitsland, Italië en de Verenigde Staten omvat. Je speelt elk als een van de vier racers, terwijl alle andere landen tussen de één en drie wegracers spelen.
Mullmann Paseo zal Zuid-Afrika vertegenwoordigen in een team van racers met teamgenoot Karla Oberholzer, die op haar zal rekenen als supportrijder tijdens de wegwedstrijd voor vrouwen. Mollman Bassio denkt dat het lagere aantal renners per team op de Olympische Spelen (in vergelijking met de wereldkampioenschappen) in haar voordeel werkt.
“We hebben twee posities. Het beïnvloedt de tactiek met teams van vier in vergelijking met teams van vier. Als ik helemaal eerlijk moet zijn, zijn de Olympische Spelen beter voor mij, als we nadenken over zaken als statistieken; een team van vier is veel kleinere teams Van een team van twee renners versus een team van negen renners, wat vaak kan gebeuren in een wereldkampioenschap.”
“Ik ben erg blij dat de teamlimiet vier is en dat druist in tegen de algemene consensus van sterkere landen die vechten voor teams die groter zijn dan zes renners en een groter peloton. Daar kan ik niets tegenin brengen, want fietsen is een teamsport en een betere afspiegeling van hoe we normaal werken in het reguliere racen.
“Als kleiner land als Zuid-Afrika is het niet zo ontwikkeld als grote landen als Nederland en Italië, [smaller teams] Het helpt me als stichtend lid van het peloton. Ik ben altijd in het nadeel als ik bijvoorbeeld start tegen een team van negen WK-renners. De waarheid is dat de verantwoordelijkheid zal afhangen van de grotere wielerlanden, en van de Nederlanders, als team om hier in Tokio te winnen.”
De Women’s Elite 137 km race zal starten in Musashinonomori Park en eindigen op de Fuji International Speedway. De vrouwencursus zal niet verder gaan dan Mt. Fuji houdt van mannen, maar je moet de Donouchi-route en de Kagusaka-pas beklimmen, en de hoogte zal 2.692 meter stijgen. Mollman Bassio verwacht een uitputtingsslag op de klim in het midden van de race, gevolgd door een klassieke perforatierace bij de snelweg.
“Tokyo heeft geen punt waarop je kunt zeggen dat de race gaat plaatsvinden. Er zijn twee punten in de race waar dingen kunnen gebeuren. Er is een hoogteverschil van 2500 meter, maar duidelijk niet Mt Fuji of de andere steile finale,” ze zei.
“Onze lange, geleidelijke klim uit Tokio zal zijn tol eisen en het zal een uitputtingsslag zijn tijdens dat eerste deel. Het zal er selectief in zijn en het peloton zal kleiner en kleiner worden en dan in het latere deel van die klim we hebben een pad en gaan dan naar het meer en de snelweg op, wat vergelijkbaar is voor racen in klassieke stijl met korte, krachtige en meer technische beklimmingen.
“Ik denk dat het een spannende race wordt, niet een die je gemakkelijk kunt voorspellen. Het zal zich openbaren. In het latere deel van de race zal ik er alleen voor staan, maar ik ben er niet bang voor.”
Mollman Paseo is al bijna tien jaar een deelnemer in bergetappes en de Spring Classics. Ze pakte onlangs haar eerste ritzege in de Giro d’Italia Donne op Koninginnerit 9 naar de top van Monte Matajur. Het commerciële team SD Worx behaalde de top drie van het algemeen klassement, waarbij Anna van der Bregen haar vierde titel pakte, Mullmann tweede werd en Vollering derde overall.
Mollman Bassio gaat vol vertrouwen de wegwedstrijd voor vrouwen in bij de elite en zal er alles aan doen om een medaille voor Zuid-Afrika veilig te stellen.
“Ik ga erheen om mijn uiterste best te doen, om de race te rijden, en aan het eind van de dag, wat de uitkomst ook is, ik wil me goed voelen over wat ik heb gedaan. Ik hoop dat dat resulteert in een medaille, dat is het wordt een droom die uitkomt”, zegt ze.
‘Social media-expert. Bekroonde koffie-nerd. Algemene ontdekkingsreiziger. Probleemoplosser.’