Bashar al-Assad.
De oorlog in Syrië is tien jaar oud en president Bashar al-Assad blijft in functie ondanks het complexe raadsel van de strijdkrachten die zijn macht bedreigen, een regime dat zwak is in de confrontatie met de regio’s door rebellenfracties en buitenlandse mogendheden en het meest dringend vanwege de economische crisis. .
De golven van protesten in de Arabische Lente tien jaar geleden hadden de presidenten Zine El Abidine Ben Ali en de Egyptenaar Hosni Mubarak al verdreven, en al-Assad is aan de macht sinds zijn vader aantrad in 2000, 30 jaar nadat zijn dagen waren geteld toen opstandelingen barstte los in zijn land.
Oorspronkelijk gezien als een westerse hervormer, werd hij beloond in elk land dat hij bezocht, de president vocht de opstand met gewapend geweld en behield militarisering terwijl hij het burgerconflict veranderde in een complexe oorlog waarbij rebellen betrokken waren. Terroristen zijn islamisten, regionale machten zoals de Koerden, Turkije en internationale machten.
Met de steun van Iran en Rusland sinds 2015 heeft hij zijn tegenstanders kunnen verzwakken om zijn continuïteit aan de macht te verzekeren, en in 2021 zal hij streven naar een nieuwe verlenging van zeven jaar bij verkiezingen die bij afwezigheid als een formaliteit worden beschouwd. van een politieke oppositie. En veel van zijn tegenstanders werden gedwongen naar het buitenland verhuisd.
Al-Assad, 55, en onlangs begunstigd door het coronavirus, heeft nog niet officieel bevestigd of hij zich kandidaat zal stellen voor de Ba’athistische Socialistische Partij, maar alle indicaties zijn dat hij zal herhalen wat er in 2014 is gebeurd. De oorlog kreeg ongeveer 89 procent van de stemmen
“De macht van Assad is nog steeds groot genoeg om lang mee te gaan. Hij heeft aanzienlijke steun onder de rest van het Syrische volk, uit angst dat het land onder een theocratisch regime zou kunnen vallen door harde jihadistische groepen.” Zei Talam Mehmet Osolf, Directeur van het Centrum voor Islamitische Studies en Beschaving en hoogleraar aan de Charles Sturt University, Australië.
“Assad heeft aangetoond dat hij kan ontsnappen aan burgeroorlog, opstand en sancties”, zei hij.
El Franco-stromende politiek Ziad Majeed, auteur van twee boeken over Syrië, waarvan er één, volgens Bashar al-Assad, denkt dat de president in de regering zal blijven, hoewel hij de instantie vertelde dat hij “een lang perspectief zal hebben” en dat het “zeer moeilijk zal zijn. voor hem om aan de macht te overleven. “
De redenen voor deze conclusie zijn talrijk: “Er zijn verschillende opvattingen over de situatie tussen Rusland en Iran, en de Amerikaanse onderhandelingen met Iran (voor een nucleaire deal) kunnen op de een of andere manier druk uitoefenen op de belangen van de regio en Rusland.”
Al-Assad ontving in 2014 ongeveer 89 procent van de stemmen.
Wat zeker is, is dat de meest uitdagende uitdaging voor Assad vandaag niet de oorlog is, maar de slechtste economie sinds het uitbreken van het conflict in 2011: het Syrische pond bereikte in februari een historisch dieptepunt ten opzichte van de dollar, de voedselprijzen verdubbelden in een jaar en 60 jaar. procent van de bevolking (ongeveer 12 miljoen mensen) Volgens het laatste VN-rapport is er niet regelmatig voedsel beschikbaar.
In een land waarvan de infrastructuur door oorlog is gedecimeerd, is een derde van de vluchtelingenpopulatie in andere landen getroffen door de uitbraak van het coronavirus en de sluiting van grenzen, en is de economie van buurland Libanon hard getroffen door de ineenstorting. van westerse monetaire sancties.
“De grootste bedreiging voor het regime van Assad vandaag is de economische crisis, wanbeheer, corruptie, vernietiging van het land, hoge werkloosheid, schaarste aan middelen en productielijnen op het laagste potentieel”, legt Majed uit.
‘Assad heeft laten zien dat hij kan ontsnappen aan burgeroorlog, opstand en sancties.’
Mohamed Osolf
“De wederopbouw van het land vereist een diplomatieke normalisatie, die pas zal plaatsvinden als er een politieke oplossing is, en Assad zal er geen deel van uitmaken”, zei de professor Arabische studies aan de Universiteit van Parijs in de Verenigde Staten.
Volgens een artikel in The Arab Weekly, het in Londen gevestigde Arabische dagblad Al-Arab, veroorzaakte de verstikking protesten in gebieden die loyaal waren aan de president in Latakia, Darts, Zweden en de hoofdstad Damascus. In de stad werden protesten echter tot een minimum beperkt vanwege de sterke aanwezigheid van veiligheidstroepen.
De belangrijkste bondgenoten van Al-Assad, Rusland en Iran, hebben naast militaire hulp ook financiële hulp geboden om hun eigen economische problemen als gevolg van de epidemie het hoofd te bieden, en de meeste olie- en landbouwgebieden van Syrië staan onder de controle van Syrië. Koerdische troepen worden gesteund door de Verenigde Staten.
Dit laatste leidt tot een ander feit dat de huidige en toekomstige regering van al-Assad controleert: de soevereiniteit van Syrië is gefragmenteerd, met de uitbreiding van gebieden die worden gecontroleerd door rebellen en buitenlandse machten.
De noordelijke provincie Idleb, met de steun van Turkije, staat onder controle van een coalitie van islamitische militanten, wiens leger nabijgelegen gebieden heeft bezet, terwijl het noordoosten wordt gecontroleerd door Amerikaanse troepen met Koerdische troepen en een leger onderhoudt ten zuiden van de grens met Jordanië en Irak.
De oorlog heeft tot dusverre naar schatting 500.000 doden veroorzaakt, maar het conflict gaat door en al-Assad blijft aan de macht.
