Wat we dachten dat een volkomen normaal spiraalstelsel was, niet ver van de Melkweg, heeft een verborgen verrassing onthuld.
NGC 4632 bevindt zich op een afstand van ongeveer 56 miljoen lichtjaar en wordt omgeven door een enorme ring van gas die zich onder een zeer schuine hoek ten opzichte van het sterrenstelsel om het sterrenstelsel wikkelt. Hongaars vliegtuig. Waarom hebben we het nog niet gezien? Het is onzichtbaar in het grootste deel van het elektromagnetische spectrum en verschijnt alleen als we met radiotelescopen naar de hemel staren.
Deze ontdekking zou NGC 4632 in de categorie van uiterst zeldzame sterrenstelsels kunnen plaatsen die bekend staan als Polaire ringstelsels Maar het suggereert ook dat deze sterrenstelsels misschien niet zo zeldzaam zijn als we dachten. Als alternatief kan NGC 4632 betekenen dat we er in het verkeerde licht naar hebben gekeken.
“De resultaten suggereren dat tussen de 1 en 3 procent van de nabijgelegen sterrenstelsels gasvormige polaire ringen kunnen bevatten, een veel groter aandeel dan optische telescopen suggereren. Polaire ringstelsels komen mogelijk vaker voor dan eerder werd gedacht.” zegt astrofysicus Nathan Degg Van Queen’s Universiteit in Canada.
“Hoewel dit niet de eerste keer is dat astronomen polaire ringstelsels hebben waargenomen, is NGC 4632 de eerste keer dat dit met behulp van ASKAP is waargenomen, en er zullen er wellicht nog meer volgen.”
Polaire ringstelsels zijn ongeveer hoe ze klinken: sterrenstelsels die een ring van materiaal bevatten – stof, gas en sterren – die rond of nabij de polen van het sterrenstelsel cirkelen; dat het, Loodrecht op het galactische vlak.
Ze zien er meestal behoorlijk verbluffend uit, met hun sprankelende ringen die in een hoek staan als een torus Von Braun ruimtestation.
We weten niet hoe ze zo zijn gekomen, maar het is zo Twee huidige grote kanshebbers.
De eerste is dat materie langs het kosmische web door de intergalactische ruimte reist en uiteindelijk in een baan rond het sterrenstelsel terechtkomt en er deel van uitmaakt.
De tweede, meer plausibele verklaring is dat de ring bestaat uit door zwaartekracht verzwolgen materie van een ander sterrenstelsel dat het polaire ringstelsel naderde en er interactie mee had.
Interessant genoeg zijn het meestal sterrenstelsels lensvormig En Elliptisch Soorten die polaire ringen bevatten. Dit zijn mysterieuze, ongeorganiseerde sterrenstelsels, zonder de goed gedefinieerde spiraalarmen die we zien in sterrenstelsels als de Melkweg.
Visuele waarnemingen onthulden poolringen eromheen Ongeveer 0,5 procent Van nabijgelegen lenticulaire sterrenstelsels. Maar er is veel meer in het universum dan onze beperkte menselijke ogen kunnen zien.
Deeg en een internationaal team van astronomen verwachtten echter niet noodzakelijkerwijs een verborgen poolring rond spiraalstelsel NGC 4632.
Uitgelicht in gegevens verzameld door de Widefield ASKAP L-band Legacy All-sky Blind Survey (Wallaby) werd uitgevoerd met behulp van de Australian Pathfinder Square Kilometer Array, een krachtige radiotelescooparray in de West-Australische woestijn. Het doel van WALLABY is om honderdduizenden sterrenstelsels aan de zuidelijke hemel te onderzoeken, om de distributie van gas daarin in kaart te brengen.
“NGC 4632 is een van de twee polaire ringstelsels die we hebben geïdentificeerd uit de 600 sterrenstelsels die in kaart zijn gebracht in ons eerste kleine WALLABY-onderzoek.” Zegt astronoom Barbil Korybalski Commonwealth Scientific and Industrial Research Organization (CSIRO) in Australië.
“Met behulp van ASKAP verwachten we de komende jaren meer dan 200.000 waterstofrijke sterrenstelsels te kunnen detecteren, waaronder veel bijzondere sterrenstelsels zoals die met poolringen.”
NGC 4632 vertelt ons niet meteen hoe polaire ringstelsels hun ringen krijgen. Maar het – samen met het tweede polaire ringspiraalstelsel dat het team ontdekte – NGC 6156 – geeft aan dat er mogelijk een groot aantal van hen is dat we nog niet hebben gevonden.
Het zou er ook op kunnen wijzen dat het vormingsmechanisme van polaire ringspiraalstelsels anders is dan dat van eerder geïdentificeerde polaire ringstelsels.
Het team hoopt dat verdere observaties meer van deze mysterieuze objecten zullen onthullen. Dit zou moeten uitwijzen of het type ring – gasvormig of met sterren gevuld – verband houdt met de structuur van het gaststelsel. We zullen ook NGC 4632 en NGC 6156 van dichterbij bekijken.
“Naarmate betere observaties en meer geavanceerde modellen van beide sterrenstelsels beschikbaar komen, zal het mogelijk zijn om de parameters van de voorloperring te beperken (als deze inderdaad is gevormd via fusies of flybys).” De onderzoekers schrijven.
“Inzicht in de vraag of deze het gevolg zijn van interacties of gasaanwas zal beperkingen opleveren voor de vorming en evolutie van sterrenstelsels.”
Het onderzoek is gepubliceerd in Maandelijkse mededelingen van de Royal Astronomical Society.
‘Webgeek. Wannabe-denker. Lezer. Freelance reisevangelist. Liefhebber van popcultuur. Gecertificeerde muziekwetenschapper.’
