Belangrijkste lessen uit de berekende Israëlische aanval op Iran

Het Israëlische leger sloeg vrijdag vroeg toe in de buurt van een grote luchtmachtbasis en een nucleaire locatie in Iran, wat de eerste militaire reactie leek op de aanval in Teheran dit weekend.

Iraanse functionarissen beweerden dat de aanval, waarbij ten minste drie drones betrokken waren, de militaire basis nabij de stad Isfahan in het midden van het land trof. Maar ze zeiden ook dat de aanval niet effectief was en de betekenis van het incident leek te bagatelliseren.

Ondertussen was de reactie van Israël gematigd op wat het zei een beperkte reactie op Teheran was om escalerende spanningen tussen de twee landen te voorkomen.

Dit zijn de belangrijkste punten van de aanval:

De staking was gekalibreerd om escalatie te voorkomen

De Israëlische aanval volgt op de ongekende drone- en raketaanval van Iran op het land op 13 april, die volgens Teheran een vergelding was voor de Israëlische luchtaanval op het Iraanse consulaat in Syrië op 1 april.

Terwijl Israël en Iran al lange tijd een schaduwoorlog voeren, was de aanval van Teheran – waarbij honderden raketten en drones betrokken waren, die bijna allemaal werden onderschept – de eerste directe militaire aanval van het land op Israël.

De afgelopen week hebben Israëlische functionarissen gedreigd met een krachtige reactie, omdat premier Benjamin Netanyahu de oproepen van bondgenoten tot terughoudendheid negeerde.

“Ik wil duidelijk zijn: we zullen onze eigen beslissingen nemen. De staat Israël zal alles doen wat nodig is om zichzelf te verdedigen”, zei Netanyahu tijdens een bijeenkomst van zijn kabinet.

Maar vrijdag, in de nasleep van de relatief kleine drone-aanval, waren de Israëlische functionarissen overwegend kalm.

De Iraanse president Ebrahim Raisi waarschuwde ook dat elke ‘kleinere’ aanval op zijn land zou leiden tot een ‘enorme en harde’ reactie. Maar uren na de Israëlische aanval waren er geen publieke oproepen tot wraak.

Analisten zeiden dat de relatief kleine Israëlische reactie bedoeld was om te voorkomen dat de situatie verder uit de hand zou lopen.

Hij voegde eraan toe: “Het doel was om de afschrikking te herstellen en elke verdere Iraanse aanval op Israëlisch grondgebied te ontmoedigen.” Geschreven door Richard HaasErevoorzitter van de Council on Foreign Relations. Maar de Israëlische actie was ook bedoeld om het voor Iran gemakkelijker te maken om niet te reageren. De regering van Israël maakt geen reclame voor wat er is gebeurd.”

Ali Fayez, directeur van het Iran Project bij de International Crisis Group, zei dat Israël alleen maar probeert aan Iran te bewijzen wat het kan doen, zonder dat daadwerkelijk te doen.

Door ervoor te kiezen om op een beperkte manier te reageren, bleef Israël binnen de grijze zone van geheime operaties, waardoor Iran de aanval kon opvangen zonder wraak te hoeven nemen en de escalatie moest voortzetten, terwijl het aan Teheran een signaal gaf dat zijn veel openlijkere operatie er niet in was geslaagd het land af te schrikken. 'Fayez heeft gepost Sociaal platform X.

Waarschuwingsvuur richting Iraanse nucleaire installaties

Het door Israël gekozen gebied om aan te vallen herbergt een aantal Iraanse militaire locaties, waaronder vier kleine nucleaire onderzoeksfaciliteiten, de nabijgelegen uraniumverrijkingslocatie in Natanz, een luchtmachtbasis met straaljagers en een raketproductiefabriek. Er wordt aangenomen dat er ook een Russische S-300 luchtverdedigingsbatterij in Isfahan aanwezig is.

Terwijl de Israëlische aanval de luchtmachtbasis trof, zei Iran dat deze geen grote schade aan de locatie had toegebracht en ook geen gevolgen had voor het nucleaire complex.

Door CNN verkregen satellietbeelden lieten geen zichtbare schade aan het militaire terrein zien.

Maar de specifieke locatie en de opnieuw getrainde reikwijdte van de aanval leken een duidelijke boodschap van Israël aan Iran te zijn: we kunnen je raken waar het pijn doet, aldus voormalig minister van Defensie Mark Esper.

“Het ging niet om het vernietigen van de Iraanse infrastructuur of het doden van Iraniërs, het ging eigenlijk om het zenden van een boodschap”, vertelde Esper vrijdag aan CNN. “De boodschap is dat we jullie kunnen raken, dat we diep in Iran kunnen reiken en dat we zeer gevoelige locaties kunnen bereiken.”

Andere defensie-experts maakten dezelfde beoordeling.

De reactie van Iran op de aanval in Damascus was een enorme escalatie. “Wat we tot nu toe vanavond zien is een zeer gedisciplineerde reactie van Israël met een aangrijpende boodschap: Israël kan toeslaan waar het maar wil in Iran en heeft daarvoor geen 350 raketten en drones nodig.” Over het militaire en politieke gezag in de Foundation for Defense of Democracies, Geschreven op X.

De Verenigde Staten blijven aan de zijlijn staan

Vóór de Israëlische aanval adviseerde president Biden Netanyahu om terughoudendheid te betrachten in elke reactie op de eerdere Iraanse aanval met drones en raketten, wat suggereert dat een tegenaanval misschien niet nodig is vanwege de succesvolle onderschepping van Iraanse raketten en drones.

Maar Amerikaanse functionarissen waren er niet van overtuigd dat Israël niets zou doen, en vroegen de bondgenoot naar verluidt om voorafgaande waarschuwing voor eventuele geplande vergeldingsmaatregelen.

Na de staking van vrijdag zweeg het Witte Huis over het incident, wat de wens weerspiegelde om afstand te nemen van de acties van zijn bondgenoot.

“Ik zal niet spreken of speculeren over de rapporten die er zijn”, zei persvoorlichter Karine Jean-Pierre van het Witte Huis vrijdag tegen verslaggevers.

“We willen dit conflict niet zien escaleren”, voegde ze eraan toe. “We blijven overleggen met onze bondgenoten en partners, ook in de regio, om het risico van verdere escalatie in de regio te verminderen.”

Andere Amerikaanse functionarissen, waaronder minister van Buitenlandse Zaken Anthony Blinken, probeerden duidelijk te maken dat Washington niets te maken had met de keuze van Israël.

“De Verenigde Staten hebben aan geen enkele offensieve operatie deelgenomen”, zei Blinken vrijdag tijdens een bijeenkomst van de ministers van Buitenlandse Zaken van de G7 in Capri, Italië.

“Je zag Israël onder ongekende aanvallen staan, maar onze focus lag natuurlijk op het verzekeren dat Israël zichzelf effectief kon verdedigen, maar ook op het kalmeren van de spanningen en het vermijden van conflicten. “Dit blijft onze focus”, voegde hij eraan toe.

Laura Kelly heeft bijgedragen.