In een met fouten gevulde toespraak voor het parlement op 15 maart beloofde Meloni “een echte strijd tegen belastingontduiking”. Ze benadrukte dat haar jacht op de ontduikers de maatregelen zou vervangen, die “geen significant effect lijken te hebben”. De gevoelens waren lovenswaardig, maar ze spraken niet de waarheid. Vorig jaar bracht Italië nog eens 20 miljard euro ($ 22 miljard) binnen aan escalerende maatregelen tegen belastingontduiking, wat resulteerde in het grootste aantal ooit. Dit viel samen met het nultolerantiebeleid van de regering van Mario Draghi, geholpen door recente wetten die bedrijven verplichten elektronische facturen te maken.
De regering van Meloni, waar Forza Italia van Berlusconi en de anti-immigrantenliga deel van uitmaken, kwam aan de macht op basis van de belofte van ingrijpende belastingverlagingen. De belangrijkste onderneming was om het vlaktakssysteem voor zelfstandigen uit te breiden, zodat degenen met een brutoloon van € 85.000 minder dan 15% konden worden betaald. De weddenschap was dat het mensen zou aanmoedigen om hun deel te betalen. Wat economen zorgen baart, is dat het regeringsvoorstel, dat door het parlement moet worden goedgekeurd, prioriteit geeft aan een coöperatieve aanpak die het chronische probleem van belastingontduiking in Italië niet zal beteugelen. Meloni biedt kleine bedrijven en zelfstandigen de kans om van tevoren af te spreken hoeveel ze de komende twee jaar aan belasting moeten betalen – en laat ze beslissen of ze in aanmerking komen voor een vast belastingtarief van 15%, zonder externe verificatie.
Naast het ontbreken van toezicht, lijkt Meloni’s regering op andere manieren belastingfraude in de hand te werken. Wat duidelijk is geworden, is dat Meloni zich heeft gekeerd tegen een effectief middel om inkomsten te genereren door technologische vooruitgang af te weren: dat wil zeggen, contant geld is weer koning van de rechtervleugel van Italië.
Meloni heeft haar best gedaan om contant geld te verdubbelen, zelfs nu landen in Noord-Europa naar een geldloze samenleving evolueren. Een van de eerste voorstellen van Meloni was om de maximale contante betalingen te verhogen van € 2.000 naar € 5.000. Meloni probeerde ook om het voor ondernemers legaal te maken om digitale betalingen te weigeren voor transacties van minder dan €60, maar de Europese Commissie verwierp het idee.
Bovendien nam haar regering een belastingamnestie op in haar eerste begroting om belastingontduikers in staat te stellen activa die buiten Italië waren opgeborgen, straffeloos te repatriëren. iedereen die betaalde.” hun belastingen in het afgelopen decennium.”
Ideologie speelt hier een rol. Meloni zei ook dat ze tegen het idee van een geldloze samenleving is, omdat e-finance een particuliere onderneming is en het geld eigendom is van de staat.
Uit een recent onderzoek van opiniepeiler Ipsos bleek dat driekwart van de geïnterviewde centrumrechtse kiezers voorstander was van meer contant geld. Van beroep waren de supporters meestal zelfstandigen, eigenaren van kleine bedrijven, huisvrouwen en werklozen, alle groepen waarvan studies hebben aangetoond dat ze Meloni meestal steunen.
Economen zeggen dat belastingontwijking de economie op korte termijn een boost zal geven in een tijd waarin de groei vertraagt. Volgens de Europese Unie zal Italië dit jaar naar verwachting met 0,8% groeien, tegen 3,9% in 2022. Maar lagere inkomsten betekenen natuurlijk minder ziekenhuizen, wegen en scholen, allemaal gebieden die de laatste tijd door een gebrek aan investeringen dramatische crises hebben doorgemaakt. Het stelt werkgevers ook in staat om de zwakkeren te straffen: van nieuwe medewerkers tot migrerende werknemers.
Last but not least profiteert de georganiseerde misdaad. Herhaalde studies hebben aangetoond dat de meeste verdachte activiteiten verband houden met het gebruik van contant geld of geldsmokkel, zegt Michele Riccardi, een expert in grensoverschrijdende misdaad bij de Trancrime-denktank in Milaan. “Contant geld vergemakkelijkt het witwassen van illegaal geld omdat het anoniem en meestal onvindbaar is”, zegt hij.
De bredere kwestie is natuurlijk dat, ongeacht of het uit dwaasheid, ideologie of cynisme is, het leven van belastingontduikers en georganiseerde criminelen gemakkelijker maken, Italië achteruit stuurt. Meloni’s pleidooi voor contant geld heeft een kloof geslagen met landen als Zweden, het Verenigd Koninkrijk en Nederland die snel evolueren naar een samenleving zonder contant geld, evenals met Frankrijk waar de limiet voor contante transacties 1.000 euro is.
Topbankiers zeggen dat Italië zich onvermijdelijk zal aansluiten bij de cashloze revolutie, aangezien jongere Italianen in grotere aantallen elektronische betaalkaarten gebruiken. Maar hoeveel mensen zullen dit blijven doen, vooral degenen met een hoog inkomenspotentieel – en belasting betalen -? Het Italiaanse nationale bureau voor de statistiek presenteerde vorige week in samenwerking met de mediagroep Il Sole 24 Ore nieuwe gegevens over Italiaanse jongeren: 8% van de universitair afgestudeerden emigreert en verdient 41,8% meer dan in Italië. Dit vernietigt volgens gegevens van Istat 1% van het jaarlijkse BBP van Italië. Dit zijn kosten die Meloni niet kan betalen.
Meer van Bloomberg Opinion:
• Kan Meloni leren van de mislukkingen van Berlusconi?: Rachel Sanderson
• Zweden stopt met contant geld vertelt een waarschuwend verhaal: Lionel Laurent
• Heb je wisselgeld gekregen? Waarom digitaal geld echt moet aanvoelen: Andy Mukherjee
Wil je meer van Bloomberg Opinion? OPIN.
Deze kolom geeft niet noodzakelijkerwijs de mening weer van de redactie of Bloomberg LP en zijn eigenaren.
Meer van dit soort verhalen vind je op bloomberg.com/opinion
‘Webgeek. Wannabe-denker. Lezer. Freelance reisevangelist. Liefhebber van popcultuur. Gecertificeerde muziekwetenschapper.’
