BepiColombo-missie vliegt voor het eerst dicht bij Mercurius

De missie zal feitelijk twee sondes in een baan rond Mercurius brengen: de door ESA geleide Mercury Orbiter en de door JAXA geleide Mercury Magnetic Orbiter, Mio. De banen blijven tot publicatie in 2025 gestapeld in hun huidige configuratie met de Hg-transporteenheid.

Zodra het Bepicolombo-ruimtevaartuig Mercurius nadert om een ​​baan te beginnen, zal het Mercury Transfer Module-gedeelte van het ruimtevaartuig scheiden en beginnen de twee orbiters om de planeet te draaien.

Beide sondes zullen een jaar lang gegevens verzamelen om wetenschappers te helpen de mysterieuze kleine planeet beter te begrijpen, zoals het bepalen van meer over de processen die zich op het oppervlak en het magnetische veld ontvouwen. Deze informatie zou de oorsprong en evolutie kunnen onthullen van de planeet die het dichtst bij de zon staat.

Tijdens de vlucht van vrijdag was de hoofdcamera van het ruimtevaartuig afgeschermd en kon geen hoge resolutie beelden maken. Maar twee van de drie bewakingscamera’s van het ruimtevaartuig zullen beelden vastleggen van het noordelijk en zuidelijk halfrond van de planeet na een korte nadering van ongeveer 621 mijl (1.000 km).

BepiColombo zal langs de nachtzijde van de planeet vliegen, dus beelden als je dichterbij komt, zullen niet veel details kunnen tonen.

Het missieteam verwacht dat de beelden grote archeologische kraters zullen laten zien die verspreid zijn over het oppervlak van Mercurius, zoals de maan. Onderzoekers kunnen de afbeeldingen gebruiken om het oppervlak van Mercurius in kaart te brengen en meer te weten te komen over de samenstelling van de planeet.

Sommige instrumenten zullen tijdens de vlucht in beide banen draaien, zodat ze een eerste vleugje Mercurius magnetisch veld, plasma en deeltjes kunnen krijgen.

Deze reis komt precies op tijd op de 101e geboortedag van Giuseppe “Pepe” Colombo, de Italiaanse wetenschapper en ingenieur van de naamgenoot van de missie. Colombo’s werk hielp bij het verklaren van de rotatie van Mercurius terwijl het om de zon draait en stelde NASA’s Mariner 10-ruimtevaartuig in staat om drie vluchten van Mercurius te maken in plaats van slechts één met behulp van zwaartekracht geassisteerd door Venus. Hij stelde vast dat het punt waarop ruimtevaartuigen boven de planeten vliegen, daadwerkelijk zou kunnen helpen toekomstige doorgang mogelijk te maken.

Mariner 10 was het eerste ruimtevaartuig dat werd gestuurd om Mercurius te bestuderen, en het voltooide met succes zijn drie vluchten in 1974 en 1975. Vervolgens stuurde NASA zijn Messenger-ruimtevaartuig om drie vluchten op Mercurius uit te voeren in 2008 en 2009 en draaide het rond de planeet van 2011 tot 2015.

Nu, als de tweede en meest complexe baan om Mercurius tot nu toe, zal BepiColombo de taak op zich nemen om wetenschappers de beste informatie te verstrekken om de mysteries van de planeet te ontrafelen.

“We kijken erg uit naar de eerste resultaten van metingen die zijn uitgevoerd nabij het oppervlak van Mercurius”, zei Johannes Benkoff, BepiColombo-projectwetenschapper bij de European Space Agency, in een verklaring. “Toen ik in januari 2008 begon te werken als projectwetenschapper bij BepiColombo, maakte NASA’s Messenger-missie zijn eerste vlucht langs Mercurius. Nu is het onze beurt. Het voelt geweldig!”

Waarom Mercurius?

Er is weinig bekend over de geschiedenis, het oppervlak of de atmosfeer van Mercurius, die notoir moeilijk te bestuderen is vanwege de nabijheid van de zon. Het is de minst onderzochte van de vier rotsachtige planeten van het binnenste zonnestelsel, waaronder Venus, Aarde en Mars. De helderheid van de zon achter Mercurius maakt het ook moeilijk om de kleine planeet vanaf de aarde te observeren.

De BepiColombo zal continu xenongas moeten vrijgeven uit twee van de vier speciaal ontworpen motoren om permanent te remmen tegen de enorme zwaartekracht van de zon. De afstand tot de aarde maakt het ook moeilijk te bereiken – er is meer energie nodig om BepiColombo naar de planeet te laten ‘vallen’ dan nodig is bij het sturen van missies naar Pluto.

Een hitteschild en titaniumisolatie werden ook op het ruimtevaartuig aangebracht om het te beschermen tegen extreme hitte tot 350°C.

Instrumenten op de orbiters zullen het ijs in de poolkraters van de planeet onderzoeken, waarom ze een magnetisch veld bevatten en de aard van de “holtes” op het oppervlak van de planeet.

Mercurius zit vol mysterie voor zo’n kleine planeet, een beetje groter dan onze maan. Wat wetenschappers wel weten, is dat de temperatuur overdag kan oplopen tot 800 graden Fahrenheit (430 graden Celsius), maar door de dunne atmosfeer van de planeet kan deze ’s nachts dalen tot min 290 graden Fahrenheit (minus 180 graden Celsius).

Hoewel Mercurius de planeet is die het dichtst bij de zon staat, gemiddeld zo’n 58 miljoen kilometer van onze ster verwijderd, is Venus de heetste planeet in ons zonnestelsel omdat deze een dichte atmosfeer heeft. Maar Mercurius is zeker de snelste van alle planeten en voltooit elke 88 dagen een baan rond de zon – daarom is het vernoemd naar de snel gevleugelde boodschapper van de Romeinse goden.

Als we op het oppervlak van Mercurius zouden kunnen staan, zou de zon drie keer groter lijken dan hij op aarde lijkt, en het zonlicht zou verblind zijn omdat hij zeven keer helderder is.

Mercurius’ ongebruikelijke rotatie en elliptische baan rond de zon betekent dat onze ster op sommige delen van de planeet lijkt op te komen, onder te gaan en weer op te komen, en een soortgelijk fenomeen doet zich voor bij zonsondergang.