“Dit risico kan volledig worden vermeden omdat er nu technologieën en missieontwerpen zijn die gecontroleerde terugkeer mogelijk maken (meestal in afgelegen gebieden van de oceaan) in plaats van ongecontroleerde en daarom volledig willekeurige terugkeer”, zei hij per e-mail.
Holger Kraj, hoofd van het Space Debris Office van de European Space Agency, zei dat internationale best practice is om een gecontroleerde terugkeer uit te voeren, gericht op een ver deel van de oceaan, wanneer het risico op slachtoffers te groot is.
Hij voegde eraan toe dat het terugkeergebied van de raket geografisch beperkt was tussen de breedtegraden 41 graden zuiderbreedte en 41 graden noorderbreedte van de evenaar.
Het US Space Command zei dat het de val van de Chinese raket naar de aarde zal volgen, aldus een woordvoerder.
Afhankelijk van de veranderende weersomstandigheden, kan het exacte punt van binnenkomst van de rakettrap in de atmosfeer van de aarde “alleen binnen enkele uren na zijn terugkeer worden bepaald”, zei de woordvoerder, maar naar schatting zal het op 1 augustus de atmosfeer van de aarde binnengaan.
Het 18e Space Defense Squadron, onderdeel van het Amerikaanse leger dat terugkeeroperaties volgt, zal ook dagelijks updates geven over zijn locatie.
CNN heeft contact opgenomen met de bemande ruimtevaartorganisatie van China voor commentaar.
Ruimtepuin met een gewicht van meer dan 2,2 ton wordt meestal naar een aangewezen locatie getransporteerd in zijn eerste baan rond de aarde, zei Jonathan McDowell, een astronoom van het Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics.
“Het punt is dat grote objecten meestal niet in een baan om de aarde worden gebracht zonder een actief controlesysteem,” zei hij.
Met “geen actief controlesysteem, geen motor die opnieuw kan worden gestart om het terug naar de aarde te brengen … het rolt in een baan om de aarde en verbrandt uiteindelijk door wrijving met de atmosfeer”, zei McDowell. Hij vertelde CNN.
Vorig jaar kwam China onder vuur te liggen vanwege de manier waarop het met ruimteschroot omging nadat een andere eenheid een soortgelijke raket had gelanceerd. Zijn stoffelijk overschot zonk 10 dagen na de lancering in de Indische Oceaan bij de Malediven.
“Ruimtevarende landen moeten de risico’s voor mensen en eigendommen op aarde door het opnieuw binnenkomen van ruimtevoorwerpen verminderen en de transparantie met betrekking tot deze operaties vergroten”, zei NASA-beheerder Bill Nelson destijds.
Ruimteafval zoals oude satellieten komen dagelijks de atmosfeer van de aarde binnen, hoewel het meeste onopgemerkt blijft omdat het brandt lang voordat het de aarde raakt.
Alleen het grootste ruimtepuin – zoals ruimtevaartuigen en raketonderdelen – vormt een zeer klein risico voor de mens en de infrastructuur op aarde.
‘Webgeek. Wannabe-denker. Lezer. Freelance reisevangelist. Liefhebber van popcultuur. Gecertificeerde muziekwetenschapper.’