De Amerikaan verhuisde van Japan naar Nederland en is nu gelukkiger en minder eenzaam

• Ik ben een Amerikaan en heb ongeveer zes jaar in Japan gewoond en ik begon me eenzaam en verloren te voelen.
• Ik verkocht mijn huis in Tokio en reisde door Europa totdat ik verliefd werd op Nederland.
• Ik heb een speciaal verdrag gebruikt om het staatsburgerschap in Europa te krijgen en ik leef hier gelukkig.

Op een dag in januari 2022 drong het tot me door: ik was mijn leven in Japan ontgroeid.

Ik was een Amerikaan die in Tokio woonde, en ondanks mijn vele pogingen om Japans onder de knie te krijgen, mijn boog te perfectioneren en uit te vinden hoe ik me (beleefd) een weg door een overvolle trein kon banen, voelde ik me na zes jaar als een vis in het water.

Mijn eerste paar jaar in Japan waren opwindend en dromerig, zoals velen zouden verwachten als ze zich voorstellen dat ze in Japan zouden wonen.

Ik bezocht prachtige heiligdommen en tempels, dronk oolong-hai-cocktails met vrienden bij izakayas en bracht uren door met dwalen door de straten van Shibuya – Japan voelde toen als mijn speeltuin.

Mijn ervaring in Japan veranderde in de loop van de tijd

Uiteindelijk begonnen sommige nadelen van het leven in het Land van de Rijzende Zon me te belasten.

Hoe stil en onopvallend ik ook probeerde te zijn, ik kreeg in mijn buitenwijk starende blikken (en zo nu en dan een blik) vanwege de mate waarin ik opviel als niet-Japanner.

Bovenal, Slechts 2,5% van de bevolking van het land is niet-Japans. Hoewel de Japanse cultuur fascinerend was, begon ik diversiteit en multiculturalisme te missen.

Elk jaar dat ik in Japan verblijf en woon, voel ik me eenzaam. Om te beginnen staat de Japanse samenleving bekend als gereserveerd, en het starten van een gesprek met een vreemdeling in grote steden als Tokio wordt gezien als een schending van de orde en harmonie die de meeste interacties verbinden.

Bovendien is Japan letterlijk geïsoleerd, aan alle kanten omgeven door water. Dit kan het een uitdaging maken om naar het buitenland te reizen en naar andere landen te reizen.

Ik wilde graag nieuwe plekken verkennen en meer verbindingen leggen – en Japan leek niet langer op één lijn te staan ​​met deze waarden.

Ik weet niet waar ik heen moet, maar teruggaan naar Amerika lijkt niet goed

Nadat ik begin 2022 mijn man – een Japans staatsburger die ik tijdens mijn eerste jaar in het Oost-Aziatische land ontmoette – openbaar maakte, beschouwden ik leven in de VS als de enige optie. Maar we hadden moeite om ons te vestigen in een Amerikaanse stad die paste bij onze ideale levensstijl en doelen.

Om onze beslissing af te wenden, verkochten we ons huis in Tokio en reisden we als digitale nomaden een paar maanden door Europa.

Ons avontuur begon in 2023 en omvatte een stop in Nederland, waarvan we tot onze verbazing merkten dat het als thuis voelde.

In Amsterdam rekenden we op de voordelen die Japan ontbeerde: multiculturalisme, lokale bewoners die met ons over onze kleine hond wilden praten, en gemakkelijk reizen naar andere landen.

Ik merkte een verfrissend gevoel van vrijheid op, vrij van de blikken en ongewenste aandacht die ik ooit kreeg.

Tijdens onze reis leerde ik ook over het Nederlands-Amerikaanse Vriendschapsverdrag, een overeenkomst waardoor Amerikaanse ondernemers zonder problemen in Nederland kunnen verblijven.

Zo lang in Europa blijven leek niet realistisch, maar met dit programma zag ik dat het een haalbare optie zou kunnen zijn.

Nederland biedt wat ik mis in Japan

Nog geen jaar na onze reis naar Nederland keerden we meer als inwoners dan als toeristen terug naar het land.

Ik voelde me welkom bij mijn buren, had al vrienden gemaakt uit vele landen en achtergronden, en het was gemakkelijker om mijn familie in Amerika te zien dan toen ik in Japan woonde.

Nederland vaak Gerangschikt als een van de gelukkigste landen ter wereldEn hoewel veel Nederlandse inwoners spotten met hun positie op de lijst (klagen lijkt hier een nationaal tijdverdrijf te zijn), heb ik bewijs gevonden dat dit ondersteunt.

Naast de open, vriendelijke mensen en het reisgemak, geniet ik hier van de kleine dingen, zoals de doos met gebruikte goederen bij mij in de buurt, waar bewoners hun bezittingen aan nieuwe eigenaren geven, en mensen die op hun gemak in het park lezen. Het is een doordeweekse middag en de fietspaden maken het autovrije leven zoveel gemakkelijker. Deze charmante observaties zouden in Tokio zeldzaam zijn geweest.

Natuurlijk ben ik nog nieuw in Nederland en ik weet dat mijn gevoelens in de loop van de tijd kunnen veranderen, net als in Japan. Zowel mensen als plaatsen kunnen evolueren, en zelfs als een land zich op een bepaald moment in het leven als thuis voelt, is het misschien niet voor altijd zo.

Of het nu twee jaar of zeven jaar geleden is of mijn hele leven, ik heb geleerd dat gevoel te accepteren zolang het duurt. Voor nu heb ik besloten dat wonen in Nederland mijn droomleven is.