De beloningservaring verhoogt de connectiviteit tussen het standaardmodusnetwerk en andere hersengebieden

Overzicht: De studie laat zien hoe beloning de verbinding tussen het ventrale striatum en het standaardmodusnetwerk verbetert, waardoor het gedrag wordt beïnvloed.

bron: Kessler Foundation

De onderzoekers rapporteren resultaten die bijdragen aan onze kennis over hoe menselijk gedrag wordt gevormd door het standaardmodusnetwerk, een specifiek netwerk van hersengebieden met zowel rust- als taakstatussen.

Het is aangetoond dat het standaardmodusnetwerk (DMN), bestaande uit de posterieure mediale cortex, mediale prefrontale cortex en laterale temporale pariëtale gebieden, betrokken is bij veel taakgerelateerd gedrag. Studies tonen aan dat DMN-activiteit toeneemt tijdens naar binnen gericht denken en afneemt tijdens naar buiten gerichte taken die gerichte aandacht vereisen.

Hoewel er bewijs is voor een rol van het DMN bij het vormgeven van gedrag, is er weinig bekend over hoe taakgerelateerde veranderingen in het DMN de connectiviteit met andere hersengebieden beïnvloeden. Hoewel sommige waarnemingen bijvoorbeeld wijzen op een indirecte relatie tussen het DMN en het striatum, blijft het onduidelijk hoe het DMN en het striatum op elkaar inwerken tijdens taken.

Om de functies van de DMN verder te onderzoeken, heeft Dr. Dobryakova en Smith hebben een nieuwe analyse van een beloningstaak toegepast, met behulp van gedrags- en neuroimaging-gegevens van 495 willekeurig geselecteerde personen in het Human Connectome Project, een open database van gezonde deelnemers.

De doelen van de netwerkgebaseerde psychofysiologische interactieanalyse waren tweeledig, aldus Dr. Dobryakova, senior onderzoeker bij het Centrum voor Onderzoek naar Traumatisch Hersenletsel van de Stichting.

Ten eerste om de effecten van beloning op de connectiviteit tussen het DMN en het striatum te testen; En ten tweede of dit verband te maken heeft met gedrags- en persoonskenmerken die relevant zijn voor beloningsverwerking.”

In overeenstemming met andere onderzoeken, zagen ze tijdens de taak verminderde DMN-activering en relatief verhoogde activering van andere netwerken.

“In het bijzonder ontdekten we dat de beloningservaring de connectiviteit tussen het DMN en het ventrale striatum verbeterde”, meldde Dr. Dobryakova, een DMN-specifiek effect. We waren ook verrast dat de kracht van deze verbinding verband hield met persoonlijkheidskenmerken die verband houden met openheid.

Een beter begrip van de goede werking van de hersenen zal van invloed zijn op toekomstig onderzoek en zorg voor personen met neuropsychiatrische syndromen. “Het verbeteren van ons begrip van de interactie van het DMN met andere hersennetwerken heeft de potentie om klinisch onderzoek te helpen bij betere behandelingen voor veelvoorkomende syndromen zoals depressie, middelenmisbruik en schizofrenie”, concludeerde Dr. Dobryakova.

Financiering: Dit onderzoek werd ondersteund door subsidies van subsidies van de National Institutes of Health R21-MH113917 (DVS), R03-DA046733 (DVS), RF1-AG067011 (DVS), R01-NS121107 (ED).

Over deze bonus en nieuws over gedragsneurowetenschappelijk onderzoek

auteur: Carolan Murphy
bron: Kessler Foundation
Contact: Carolan Murphy – The Kessler Foundation
afbeelding: De afbeelding is in het publieke domein

originele zoekopdracht: vrije toegang.
“Beloning verbetert de verbinding tussen het ventrale striatum en het standaardmodusnetwerkGeschreven door Ekaterina Dobryakova et al. NeuroImage

Overzicht

zie ook

Beloning verbetert de verbinding tussen het ventrale striatum en het standaardmodusnetwerk

Het standaardmodusnetwerk (DMN) is getheoretiseerd om deel te nemen aan een reeks sociale, cognitieve en emotionele functies. Eerdere verslagen houden echter geen rekening met hoe de DMN bijdraagt ​​aan andere hersengebieden, afhankelijk van de psychologische context, waardoor ons begrip van de DMN-functie onvolledig is.

We hebben deze kloof aangepakt door een nieuwe netwerkgebaseerde psychofysiologische interactie (nPPI) -analyse toe te passen op de beloningstaak binnen het Human Connectome Project.

We hebben ons eerst gericht op taakreacties die worden opgewekt door de DMN en andere netwerken waarbij de prefrontale cortex betrokken is, inclusief het uitvoerende controlenetwerk (het meest opvallende netwerk) en de linker en rechter frontale pariëtale netwerken.

In overeenstemming met een reeks eerdere onderzoeken, vertoonde de DMN een relatieve afname in activering tijdens de taak, terwijl de andere netwerken een relatieve toename vertoonden tijdens de taak. Vervolgens hebben we nPPI-analyses gebruikt om te beoordelen of deze netwerken taakafhankelijke veranderingen in connectiviteit met andere hersengebieden vertonen.

Opmerkelijk genoeg vonden we dat de beloningservaring de taakafhankelijke connectiviteit tussen het DMN en het ventrale striatum verbetert, een effect dat DMN-specifiek was. Verrassend genoeg was de sterkte van de DMN-VS-verbinding gerelateerd aan persoonlijkheidskenmerken die verband houden met openheid.

Alles bij elkaar genomen, bevorderen deze bevindingen DMN-modellen door te laten zien hoe ze bijdragen aan andere hersensystemen tijdens taakuitvoering en hoe deze bijdragen correleren met individuele verschillen.