Altaf Qadri / A.B
Nederland veroorzaakte grote opschudding tijdens de WK-finale toen ze Zuid-Afrika versloegen, maar in India keek bijna niemand, en het had weinig betekenis in het bredere opzet van het evenement.
Ian Anderson is de belangrijkste cricketschrijver van Stuff
mening: Als het – zoals sterk wordt vermoed – het plan is om een einde te maken aan het eendaagse systeem, dan doen de organisatoren en gastheren van de Cricket World Cup geweldig werk.
Het leek onmogelijk om de beginfase van een sporttoernooi minder spannend te maken dan het tegelijkertijd houden van de Rugby World Cup, maar de ICC en BCCI slaagden er op miraculeuze wijze in.
De lethargie in India heeft ervoor gezorgd dat cricketfans in dit land nauwelijks een minuut slaap verliezen.
Zelfs de verrassende resultaten – Nederland versloeg het worstelende Zuid-Afrika en Afghanistan versloeg de titelverdediger – slaagden er niet in het toernooi op gang te brengen. Deze schokken moeten iets betekenen in het bredere opzet van de beker, maar het logge groepsspelsysteem, waarbij de tien teams in één groep worden gepropt, geeft de zwaargewichten weinig kans op een nederlaag.
Het vreemde is dat het toernooi de middenfase bereikte (24 wedstrijden) zonder dat een wedstrijd de finale bereikte die over de uitslag besliste. Het hoogste bedrag dat een team op de tweede plaats heeft betaald om te winnen, is de overwinning van het thuisteam op de Black Caps op maandag met vier wickets.
We hadden overwinningen met negen wickets, 137 runs, acht wickets, 134 runs, acht wickets, zeven wickets, 149 runs, 229 runs, acht wickets, 149 runs… en dan de meest eenzijdige finish in de geschiedenis van de Wereldbeker op donderdag ’s Morgens toen Australië Nederland met 309 runs kwam, toen Glenn Maxwell’s snelste eeuw in de bekergeschiedenis nauwelijks de hartslag voor de neutraal kreeg.
Luchtsporten
Glenn Maxwell behaalde de snelste eeuw op een WK cricket in de enorme overwinning van Australië op Nederland.
Het hoge aantal mismatches is niet de schuld van de toernooiorganisatoren, maar de schuld voor gruwelijke fanervaringen ligt uitsluitend bij hen.
De opkomst bij de wedstrijden was slecht, vooral omdat het onvergeeflijk lang duurde voordat details over locaties en data bekend werden gemaakt, waardoor toegang moeilijker werd dan het bemachtigen van Taylor Swift-tickets.
Bekerhouders Engeland hebben minder dan 200 reizende fans om aan te moedigen.
Voor degenen die zich moedig naar India waagden: sommigen meldden lange wachtrijen bij een Adidas-vestiging (het bedrijf dat een vijfjarige deal van 40 miljoen dollar heeft gesloten voor het tenue van het nationale team) op 10 kilometer van het stadion, om er zeker van te zijn dat ze naar de wedstrijd zouden gaan. 15 extra keren. Nadat het begon. Bij anderen werd water en zonnebrandcrème in beslag genomen, en ze bevonden zich op een vuile bank, in direct zonlicht in de vervuilde lucht.
Ironisch genoeg stuurde het toernooi deze week een persbericht uit waarin werd aangeprezen dat het de beste digitale deelnamecijfers voor een ICC-evenement had geregistreerd.
‘De grootste wereldbeker cricket ooit, waarbij de fans in het middelpunt van de actie stonden, heeft halverwege 6,64 miljard videoweergaven op de ICC-kanalen geregistreerd…’ zong ze ademloos, negerend dat ze naar lange, niet-wedstrijdwedstrijden keken in dunbevolkte stadions.
Ashwini Bhatia/AP
De overwinning van India op Nieuw-Zeeland in Dharamshala met vier wickets was tot nu toe het dichtst bij een op de tweede plaats geplaatst team bij het winnen van een Wereldbeker.
Na het eindeloze wachten tussen de wedstrijden op de Rugby World Cup, leek het zeker dat de dagelijkse confrontatie op de Cricket World Cup voor nog meer vuurwerk zou zorgen.
Maar de meerderheid was wispelturig, en het buitensporige reizen – een afstand van 2.659 kilometer van Dharamsala in het noorden tot Chennai in het zuiden – tussen tien stadions in een uitgestrekt land maakte het erg moeilijk om meer dan twee wedstrijden per dag te houden, en het gebeurde in minder dan 45 dagen.
Net als bij de Rugby World Cup zal er spanning en hoge kwaliteit zijn als het toernooi zijn climax bereikt, maar de kans dat de halve finalisten worden geplaatst vóór de laatste reeks groepswedstrijden kan de opwinding van de kwartfinale in Frankrijk tenietdoen. .
De toekomst van het ODI-formaat ziet er net zo zeker uit als de levensduur van de Javaanse neushoorn, waarbij alle aandacht en steun wordt gekanaliseerd naar de heilige geldkoe van de jaren twintig, zowel in internationale als in franchisevorm.
Mark Nicholas, de nieuwe president van de MCC die toezicht houdt op de cricketwetten, heeft opgeroepen om 50-plus cricket exclusief te spelen in de WK-finales.
Zelfs dit lijkt een onhaalbaar doel, gezien onze huidige doodsstrijd.
‘Social media-expert. Bekroonde koffie-nerd. Algemene ontdekkingsreiziger. Probleemoplosser.’
