Het zou genereus zijn om te suggereren dat het Nederlandse team er niet in is geslaagd de som der delen op te tellen in het wegracen voor dames bij de elitevrouwen op de UCI Wereldkampioenschappen wielrennen. De dames in het oranje slaagden er op de een of andere manier in om in de laatste ronde wat leek op een winnende hand te verspillen, waarbij de titel opnieuw naar Lotte Kobecki (België) ging.
Pre-race favoriet Demi Vollering was de beste Nederlandse finisher op de vijfde plaats, maar haar strategie was soms moeilijk te ontcijferen. De 27-jarige is misschien wel het beste talent van het peloton, maar de regenboogtrui blijft haar ontgaan na een wisselvallig optreden uit Nederland.
“Het is nu een beetje moeilijk te analyseren. Het is zo koud, ik weet op dit moment niet wat ik moet denken en voelen”, zei Vollering toen ze de mengzone bereikte, klappertanden van de kou. “Eén ding is zeker: we hebben de hele dag gevochten. Uiteindelijk was de finale echt niet zo moeilijk om uit te komen.”
Een veeleisend parcours en erbarmelijke omstandigheden zorgden samen voor een uitputtingsrace op zaterdagmiddag. In de voorlaatste ronde stonden de oranje truien voorop in een uitgedund peloton, hoewel teamgenoten Marianne Voss, Miska Bredvoldt en Ryjon Markus door een gedwongen volley op de 46 km lange Vidicon-klim uitvielen. Opnieuw.
Tegen de tijd dat ze de bel kwamen ophalen, was het Nederlandse team in een nog betere situatie terechtgekomen. Voss en Markus leidden de race in een groep van vier vrouwen met Justine Geckier (België) en Ruby Rossman-Cannon (Australië), een minuut voorsprong op Volering, Kopecky en de andere favorieten.
Op dat moment was het aan renners als Elisa Longo Borghini (Italië) en Klaus Tigert (VS) om de achtervolging te leiden, maar in plaats daarvan zorgde de slotklim van Widcon ervoor dat Voller af en toe het tempo opvoerde, een poging op het einde. Een zet van vier rijders met Voss en Marcus verpestte het alleen maar.
Wöllering werd ondertussen verder gedwongen tijdens de run-in, wat ertoe bijdroeg dat Voss, de snelste finisher van zijn team, van achteren wegkwam. Toen Longo Borghini vervolgens aanviel op de top van de slotklim, was het Wöllering die het gat weer dichtdeed voor de overwinning, terwijl Kopecky een vrije rit naar de wereldtitel genoot.
De nieuwste race-inhoud, interviews, functies, recensies en deskundige koopgidsen, rechtstreeks in uw inbox!
Je kunt altijd zeggen: “Hadden we dit maar zo of dat gedaan.” Maar dat is altijd moeilijk te zeggen’, zei Vollering. ‘Misschien had ik eerder moeten beginnen met aanvallen, en natuurlijk had ik mijn eigen pijlen ergens moeten afschieten, wat ik waarschijnlijk te laat heb gedaan. Maar na de race is het altijd makkelijker om iets te zeggen.”
Vos
Toen Marcus de gemengde zone betrad en samen met Voss aan de leiding stond, legde hij uit dat Nederland aan het begin van de laatste ronde een soort droomscenario had ontworpen, terwijl Volering de achterliggende favorieten kon controleren.
“Ik denk dat we op goede voet stonden met mij en Marianne toen we uit elkaar gingen, en natuurlijk stond Demi achter ons”, zei een geschokte Marcus. “We hebben geprobeerd het op de klim te doen zodat we met drie renners in de laatste groep zouden zitten, maar ik denk dat we te kort kwamen. Het was teleurstellend, want als er drie renners in de finale hadden gezeten, zou het een overwinning zijn geweest. spel was Demi alleen, het was een beetje moeilijk.
Marcus bagatelliseerde de suggestie dat de acceleratie van Vollering achter zijn teamgenoten in de laatste ronde een vergissing was. “Het was altijd het plan dat ze op de klim zou aanvallen. Ik denk dat ze wilde dat de race zo moeilijk mogelijk zou zijn, dus ik denk niet dat het een vergissing was”, zei Marcus. “Maar het beste scenario is dat wij het ook gaan redden, dus het is gewoon shit dat we er niet zijn.”
Voss gaf ondertussen toe dat hij, ondanks dat hij aan de leiding stond in de laatste 50 km van de race, begon te vlaggen. “De kaars ging langzaam uit, ja”, zei ze. Net als Vollering en Marcus was hij terughoudend om direct na de race al te veel de schuld te leggen op de tactische aanpak van het team.
“We wisten dat het in de laatste ronde snel kapot zou gaan”, zei Voss. “Het idee was om de race steeds moeilijker te maken voor Demi om in een goede positie te komen.”
Vollering leek echter, met zijn teamgenoten voorop, zijn vrijheid te hebben beperkt om zich in de laatste ronde van het wereldkampioenschap in de aanval te werpen.
“Dat Marion en Raijan voor ons zaten op de laatste klim was voor mij een nadeel”, aldus Vollering. “In mijn groep ging het niet snel genoeg, er waren geen aanvallers. Dat was voor mij een nadeel. Dan kom je in een situatie terecht waar je weinig kunt doen.”
‘verwarring’
Buck Peters won de titel bij de dames onder 23
Vollering kon in de sprint van de zes dames om de regenboogtrui slechts de vijfde plaats behalen, terwijl Voss en Markus een minuut eerder naar huis gingen. De enige Nederlandse renner die een dag te vieren had was Buck Peters, wiens 13e plaats genoeg was om hem de wereldtitel onder de 23 jaar veilig te stellen.
“Ik moest meteen naar het podium, dus ik wist niet waar iedereen het over had”, zei Peters na de race toen hem werd gevraagd naar de stemming onder zijn meer ervaren teamgenoten.
Ondertussen was het uitzicht van buiten het Nederlandse kamp cruciaal, zelfs toen zilveren medaillewinnaar Tigert een nette, diplomatieke formule vond om hun tactiek hier over te brengen.
“Soms denk ik dat de Nederlanders goed kunnen samenwerken, soms niet”, zei Tygert voorzichtig. “Ik denk dat hun grootste kracht hun grootste zwakte is. Ik denk dat iedereen in dat team wil winnen, en dat zorgt er soms voor dat iedereen faalt.”
Nadat Kobecki al een soortgelijke vraag had gekregen van omroepen in de gemengde zone, kon hij alleen maar glimlachen toen hem op zijn persconferentie werd gevraagd naar de Nederlandse strategie. “Ik vraag me nu af hoe het op de televisie was, want ik weet niet hoeveel vragen mij erover zijn gesteld”, zei hij.
Aan de andere kant kunnen de Belgische media een harder oordeel vellen. Het is niet moeilijk om een vleugje leedvermaak in een titel te vinden Het Nieuwsbladvin’s website zaterdagavond: “De chaos in Nederland zou een signaal kunnen zijn van de prestaties van het Belgische team.”
In Nederland is, zoals u zich kunt voorstellen, het debat nog maar net begonnen.
