Een zee van oranje omringde Stadion Galgenwaard in Utrecht terwijl Nederlandse fans de tribunes vulden, vergelijkbaar met thuiswedstrijden in Engeland. Sarina Wickman heeft het gezicht van het internationale voetbal veranderd, zowel in haar thuisland als in Engeland. Hij creëerde een erfenis in zijn thuisland toen zijn Nederlandse team in 2017 als gastland het Europees Kampioenschap won en vervolgens de finale van het volgende WK bereikte, een herhaling met Engeland in de afgelopen veertien maanden.
Het is de eerste keer dat de Engelse manager terugkeert naar Nederland.
Toen de stadionomroeper de naam van Wiegman riep, klonk er een groot gejuich. Ze zwaaide ongebruikelijk naar het publiek. Hij keerde echter niet terug naar huis omdat Engeland een 2-1 nederlaag leed in de Nations League.
De Nederlanders, die dit weekend hun openingswedstrijd van buurland België met dezelfde score verloren, hadden een resultaat nodig om hun hoop op kwalificatie voor de Olympische Spelen van volgend jaar waar te maken.
Ironisch genoeg maakte de basis die Wijkmann met Nederland legde deel uit van zijn recente successen met Engeland.
Voor Weigman begint het altijd met prestaties. Zo bouw je buy-in op bij spelers en fans.
Toen hij in januari 2017 begon als manager van Nederland speelde hij in een 4-3-3-formatie. Nadat ze in augustus vorig jaar het stokje van Mark Parsons hadden overgenomen na de winnende kwartfinale van Engeland, begon hun huidige manager Andries Jonker op dezelfde manier.
“Ik zei tegen mijn spelers: ‘Speel alsof je voor Sarina speelt'”, zei hij. Jonker, die Wiegmann al ruim dertig jaar kent en interim-hoofdtrainer was van het Nederlands elftal in zijn 100e interland, heeft op de principes van zijn oud-speler vertrouwd om zich te kwalificeren voor het WK van deze zomer.
“Sarina heeft veel voor ons gedaan, een geweldige coach”, aldus de Nederlandse middenvelder Daniel van de Donk. “We zijn erg dankbaar voor alles wat ze heeft gedaan. Eigenlijk heeft hij ons leren voetballen en dan kan Andries (Jonger) dat ook.
Jonger besloot tijdens de wedstrijden in Australië en Nieuw-Zeeland over te stappen van 4-3-3 en vormde een 3-5-2-formatie. In de laatste fasen werd de uiteindelijke nummer twee Engeland hetzelfde.
“Wij (beide teams) bevinden ons in dezelfde positie”, zei Jonker. “We wisten dat het een soort schaakspel tussen mij en Sarina zou kunnen zijn.”
Zo was het.
Beide ploegen begonnen met 3-5-2. Engeland wilde Nederland in de rug drukken, maar ze stonden te wijd opgesteld. De afstand was te groot voor de bezoekers om de bal in te drukken en ze hadden moeite om de Nederlandse spelbreker te stoppen.
De centrale verdedigers van Jonker hadden meer tijd, werden niet onder druk gezet en konden makkelijk achterin spelen. “Het was erg moeilijk om de bal vast te houden en kansen te creëren”, zei de Engelse aanvoerder Millie Bright.
Engeland moest druk zetten toen de Nederlandse centrale verdediger met de bal naar voren kwam, maar dat vonden ze lastig.
“We moesten snel en agressief handelen”, zei Weickman. “Er waren momenten waarop we niet in duels konden komen of erin konden blijven.” Als u uw stress niet kunt beheersen, veroorzaakt dit een kettingreactie van problemen.
Hoewel een back three een goede manier is om tegenaanvallen te stoppen, is het nadeel van dat systeem dat het een centrale aanwezigheid op het middenveld verliest. “We waren in de minderheid op het midden van het veld”, zei de Engelse middenvelder Georgia Stanway.
Toen Engeland de bal had, hadden ze moeite om hem te behouden. Hun eerste doelpunt, iets minder dan een half uur, was niet hun verdediging, maar hun opbouwspel. Ze probeerden uit de Nederlandse pers te komen, maar begonnen te diep.
Van de Tonck drukte Bright net binnen het zesmetergebied. Stanway viel neer om de bal op te halen, maar stond onder druk en zijn rebound viel op van de Dong. Jonker gaf later toe dat als de VAR in gebruik was geweest, het daaropvolgende doelpunt niet zou zijn afgekeurd wegens buitenspel. Van de Donk nam, op weg naar doel, verstandig de tijd en legde de bal op Leek Martens, die zijn plek perfect uitkoos.
Tijdens de rust schakelde Wiegman over naar een 4-3-3, omdat Engeland er niet in slaagde effectief druk uit te oefenen. Het was de meest bekende formatie die we Engeland hebben zien spelen en die hun beste prestaties leverden op weg naar het winnen van het EK. Wing-back Rachael Daly is uitgeschakeld en Chloe Kelly sluit zich aan bij Lauren Hemp – die is teruggevallen zonder voorin te spelen – op de flanken, terwijl Alessia Russo de aanval leidt.
De Nederlanders zaten in een 3-5-2-formatie. Terwijl Engeland hun drie verdedigers in drieën duwde, was het een regelrechte één-op-één terwijl ze probeerden vanaf de achterkant op te bouwen.
Het werkte goed en Engeland domineerde, oefende druk uit en won de ballen op het veld. Hemp leek zeker de gelijkmaker te kunnen maken, maar werd afgewezen door een prima redding van Aston Villa’s nieuwe aanwinst Daphne van Domselaar. Uiteindelijk, na 64 minuten, kwam er een klinische finish en een verdiend doelpunt via Rousseau na wat vergevorderd opbouwspel.
Tijd voor Jonger om zijn volgende schaakstuk te verplaatsen.
Na het doelpunt van Engeland schakelde Nederland terug naar de grens. “We hebben ernaar gekeken en we konden geen druk uitoefenen op de bal”, zei Jonker. “We voelen ons niet meer op ons gemak.”
Gedurende 2023 landde Engeland ondanks een ondermaatse prestatie. Gisteravond leken ze genoegen te nemen met een gelijkspel – een resultaat waar beide managers het over eens waren dat het een eerlijke weerspiegeling van de wedstrijd was.
Maar Engeland liet wat een cruciaal uitpunt zou kunnen blijken te zijn in hun Nations League-groep en staat nu derde achter België (dat gisteren 1-1 gelijk speelde in Schotland) en Nederland met twee uit zes groepswedstrijden. Om zich te kwalificeren voor Parijs volgende zomer, waar ze als Team GB zullen spelen, moeten ze de komende drie maanden hun groep winnen en dan in februari in de halve finales spelen.
In de 90e minuut pikte Alex Greenwood een bal te kort en gaf deze weg. Invaller Renate Johnson, die nog maar zes minuten op het veld stond, scheurde met een tegenaanval door de Engelse verdediging.
Schaakmat.
“Het was moeilijk om op te pikken omdat het zo onnodig was”, zei Weickman. “We hebben het de laatste paar minuten echt weggegeven. Het was een dom moment waarop we de verkeerde beslissing namen. We moeten het moment en de wedstrijd beter beheren”, zei hij.
Ondanks dat hij het schema voor de dameswedstrijd erkende, schreef Wiegman de recente slordige prestatie van Engeland niet toe aan mentale of fysieke uitputting. Hij gaf toe dat er verbeteringen nodig zijn met betrekking tot de prestaties van het team in een 3-5-2-formatie.
Engeland zal moeten evolueren naarmate teams manieren vinden om hun bedreigingen het hoofd te bieden, maar hun fouten zullen hen ook duur komen te staan.
(Foto: ANP via Getty Images)
‘Webgeek. Wannabe-denker. Lezer. Freelance reisevangelist. Liefhebber van popcultuur. Gecertificeerde muziekwetenschapper.’
