De kenmerkende kreten van de orang-oetan zijn gedecodeerd met behulp van kunstmatige intelligentie

Hoewel wetenschappers het ABC van potvissen en de betekenis van olifantengebaren nog niet kunnen ontcijferen, wordt er veel gedaan aan het bestuderen van de communicatie tussen dieren. Nu is het de beurt aan de orang-oetan. Door een combinatie van traditionele opname en analyse met kunstmatige intelligentie (AI) hebben wetenschappers drie verschillende soorten beats geïdentificeerd in de lange oproepen van primaten. Hun geluiden zijn waarschijnlijk complexer, aldus A.J Een studie gepubliceerd op 14 mei in het tijdschrift Leven en Milieu PeerJ.

Orang-oetans zijn mensapen die voornamelijk in Zuidoost-Azië voorkomen. Zij zijn de Het grootste zoogdier dat in bomen leeft En eet in de eerste plaats Insecten en bloemen. Ze staan ​​ook bekend om hun sociale gedrag en complexe communicatie. Maar zoals bij veel soorten was het begrijpen van de nuances van hun vocale repertoire een uitdaging.

[Related: Why do humans talk? Tree-dwelling orangutans might hold the answer.]

“Ons onderzoek heeft tot doel de complexiteit van de lange roep van orang-oetans te ontrafelen, die een cruciale rol spelen in hun communicatie over grote afstanden in de dichte regenwouden van Indonesië”, zegt Wendy Erb, co-auteur van het onderzoek en primatoloog aan de Cornell University. Dat zei hij in een verklaring. “In de loop van drie jaar hebben we honderden opnames van lange gesprekken verzameld, waaruit een indrukwekkend scala aan vocale diversiteit bleek”, zei Erb.

Hun lange gesprekken zijn De luide, dreunende geluiden gemaakt door mannen. Ze zijn zeer variabel, afhankelijk van het individu, en worden gebruikt om over langere afstanden te communiceren tussen ver van elkaar verwijderde dieren. eerdere studies Bereid een woordenboek met pulstypen voor. Met behulp van hetzelfde woordenboek probeerden Erb en haar team te bepalen hoeveel soorten pulsaties ze konden beschrijven, welke kenmerken ze konden onderscheiden en hoe geleidelijk ze verliepen.

Met behulp van traditioneel opgenomen video- en audiobronnen gebruikten Erb en zijn team machinaal leren om de lange gesprekken van dertien orang-oetans zorgvuldig te analyseren. Ze wilden bepalen hoeveel soorten pulsatie er in hun stemmen aanwezig waren en hun gradatie evalueren.

“Door een combinatie van analytische methoden onder toezicht en zonder toezicht hebben we drie verschillende soorten pulsen geïdentificeerd die goed worden gekarakteriseerd door zowel mensen als machines”, aldus Erb. “Hoewel onze studie een belangrijke stap voorwaarts betekent in het begrijpen van de communicatie tussen orang-oetans, valt er nog veel te ontdekken. Orang-oetans hebben mogelijk een veel groter repertoire aan vocale typen dan we hebben beschreven, wat de complexiteit van hun vocale systeem benadrukt.”

[Related: Artificial intelligence is helping scientists decode animal languages.]

Volgens de ploegDit werk belicht de complexiteit van geluiden in het dierenrijk en wijst erop dat beats niet zomaar willekeurige geluiden zijn. Het demonstreert ook het vermogen om over wetenschappelijke disciplines heen samen te werken en traditionele onderzoeksmethoden te combineren met vooruitgang op het gebied van kunstmatige intelligentie.

“We hopen dat onze bevindingen zullen inspireren tot verder onderzoek naar de vocale complexiteit van verschillende soorten en de weg zullen vrijmaken voor toekomstige ontdekkingen op het gebied van de communicatie tussen dieren”, aldus Erb.