De komeetaanvaltheorie die niet zal sterven

Sommige co-auteurs van Firestone en West hebben afstand genomen van de inspanningen, maar andere wetenschappers hebben hun plaats ingenomen. In 2016 richtten West en een aantal collega’s Comet Research Group Inc. op, dat volgens de website “samenwerkt en financiering verstrekt aan een selecte groep impactonderzoekers over de hele wereld.” De organisatie is een divisie van Rising Light Group, een in Arizona gevestigde non-profitorganisatie die werkt aan “het bevorderen van het publieke bewustzijn en tolerantie op verschillende gebieden, waaronder religie, filosofie en wetenschap.” Voor sceptici van de effecthypothese was dit verband een teken dat er iets mis was. Maar West, die vermeld staat als directeur van de Rising Light Group, verwerpt elke suggestie dat religie of mystiek is doorgedrongen in het wetenschappelijk onderzoek naar de Younger Dryas-effecthypothese. “We hebben geleerden van allerlei soorten religieuze overtuigingen in onze groep, en voor zover ik weet is geen van hun overtuigingen in ons onderzoek opgenomen”, zegt hij. “Elke wetenschapper die de overtuigingen van een wetenschapper buiten dat artikel beoordeelt, is voor mij geen goede wetenschap.”

Samen met een groeiende groep medewerkers heeft de Comet-onderzoeksgroep nieuw onderzoek vrijgegeven, waarbij bewijsmateriaal wordt gepresenteerd zoals op schokken gemonteerde zeshoekige nanodiamanten van Santa Rosa Island, Californië; Kiezelhoudende scoria-achtige organismen uit Melrose, Pennsylvania, Blackville, South Carolina en Abu Hurairah, Syrië, evenals korund, mulliet, zittend en lichatelleriet; Verhoogde niveaus van chroom, iridium, koper, nikkel en ruthenium in sedimenten van het Medvedskoje-meer in West-Rusland; Planaire vervormingskenmerken, orthoklaas en monaziet in de noordwestelijke Venezolaanse Andes; en suggestieve patronen in de chronologie van bacteriën en paleosolen in het stroomgebied van de berg Viso in de Côté-Alpen. Wat Topping en Firestone voor het eerst ontdekten op een enkele archeologische vindplaats in Michigan is uitgegroeid tot, in de woorden van een onderzoeker, ‘een mondiale kosmische catastrofe’.

Deze elementen, mineralen en geologische vormen zijn echt. Wat veel externe geleerden blijven betwisten zijn de veronderstelde interpretaties van wat deze dingen betekenen. Voor niet-wetenschappers is deze achteruitgang ondoordringbaar. “Het is voor gewone mensen heel moeilijk om te beoordelen of iets waar is of niet”, zegt Tiffany Morisseau, wetenschapper op het gebied van sociale cognitie aan de Paris City University. Ze maakte deel uit van een multidisciplinair team van experts dat in de nasleep van de pandemie in opdracht van de Europese Unie onderzoek deed naar het afnemende vertrouwen in experts. De groep geloofde dat er in een complexe wereld geen andere keuze was dan te vertrouwen op experts. Iedereen is tenslotte in een bepaald aspect van zijn bestaan ​​een normaal mens. De loodgieter moet soms zijn vertrouwen stellen in de dierenarts, die soms een beroep doet op de ingenieur.

Het zoeken naar experts is een manier waarop mensen gebruik maken van wat psychologen ‘cognitieve alertheid’ noemen – een soort immuunsysteem voor onze individuele opvattingen over de werkelijkheid, waardoor we waarheid en onwaarheid kunnen ontleden. Maar deze verdediging kan worden verward met gevallen van omstreden expertise, waarbij de gelederen van PhD's zich aan weerszijden bevinden en tegenstrijdige verklaringen afleggen. In zo'n geval, zegt Morisseau, kan iemand geneigd zijn de ander te begrijpen op basis van de mate waarin hij of zij het eens is met eerdere overtuigingen en politieke of culturele voorkeuren. Een meeslepend verhaal kan het verschil maken.

In recent onderzoek hebben twee psychologen van de Universiteit van Californië, Santa Barbara, Spencer Mermelstein en Tamsin German hebben betoogd dat pseudowetenschappelijke overtuigingen Die variëren van relatief onschadelijk (astrologie en wichelroedelopen) tot extreem virulent (eugenetica en ontkenning van de Holocaust), ze hebben de neiging om cultureel succes te boeken als ze op een mooie plek van vreemdheid stuiten: zo vreemd dat het cognitieve immuunsysteem het zal afwijzen; Heel normaal, en niemand passeert het. Wat het meest waarschijnlijk zal aanslaan, zegt Mermelstein, is iets dat een interessante wending toevoegt aan iemands bestaande wereldbeeld. Hij zegt dat het idee dat de inslag van een komeet veel details van de moderne wereld heeft gevormd niet alleen verrassend en interessant is; Het past ook grofweg bij het begrip van de meeste mensen over het geologische verleden van de aarde. Het is eenvoudiger en bevredigender dan de alternatieve verklaringen voor de gebeurtenissen van Young Dryas. “Het is één groot probleem en één groot gevolg”, zegt Mermelstein. “We kunnen verder, toch?”