De hardnekkige rover landde slechts 10 maanden geleden op de planeet, maar hij heeft deze verrassende ontdekking al gedaan.
De recente ontdekking van de rover suggereert dat de onderliggende rots die hij heeft bestuurd sinds de afdaling werd gevormd door lavastromen – iets dat “compleet onverwacht” was volgens expeditiewetenschappers. Eerder geloofden ze dat de gelaagde rotsen die door volharding werden opgepikt, sedimentair waren.
De rotsen die tot nu toe volhardend zijn geweest, hebben onthuld dat ze meerdere keren in contact zijn geweest met water, waarvan sommige organische moleculen bevatten.
Deze ontdekkingen kunnen wetenschappers helpen bij het maken van een nauwkeurige tijdlijn van gebeurtenissen in Jezero Crater, de plaats van een oud meer, en hebben bredere implicaties voor het begrijpen van Mars.
De uitslag werd woensdag bekend gemaakt tijdens de najaarsbijeenkomst van de American Geophysical Union in New Orleans.
Jarenlang hebben wetenschappers zich afgevraagd of de rotsen in deze krater sedimentair gesteente waren, bestaande uit materiaallagen die zijn afgezet door een oude rivier, of stollingsgesteenten, die zich vormen wanneer koude lava stroomt.
“Ik begon te wanhopen dat we het antwoord nooit zouden vinden”, zegt Ken Farley, een projectwetenschapper voor doorzettingsvermogen aan het California Institute of Technology in Pasadena, Californië, in een verklaring.
Alles veranderde toen Perseverance een boor aan het uiteinde van haar robotarm begon te gebruiken om de oppervlakken van rotsen te schrapen.
“Het waren de kristallen in de rots die voor het rookpistool zorgden”, zei Farley.
Perseverance is bewapend met een reeks geavanceerde tools die deze gebroken rotsen in beeld kunnen brengen en analyseren, waardoor hun samenstelling en mineraalgehalte worden onthuld. Een daarvan is de PIXL, of Planetary Tool for X-ray Lithochemistry.
In november gebruikte Perseverance zijn gereedschap om een steen te bestuderen die het team “Brak” noemde. De analyse onthulde grote olijfkristallen omringd door pyroxeenkristallen, die beide wijzen op het feit dat de rotsen afkomstig waren van lavastromen.
“Een goede geologiestudent zal je vertellen dat een dergelijke textuur wijst op rotsformatie wanneer kristallen langzaam groeiden en zich vestigden in koud magma – bijvoorbeeld een dichte lavastroom, een lavameer of een magmakamer,” zei Farley.
“De rots werd vervolgens verschillende keren door water veranderd, waardoor het een schatkamer is geworden die toekomstige wetenschappers in staat zal stellen de gebeurtenissen in Jezero te dateren, de periode waarin water het meest voorkwam op het oppervlak beter te begrijpen en de vroege geschiedenis van de planeet te onthullen. een Mars-monster zou geweldige dingen hebben om uit te kiezen. tussen hen”.
Nu wil het team weten of het olivijnhoudende gesteente werd gevormd door een afkoelend meer van lava, of dat het afkomstig is uit een ondergrondse kamer van lava die later werd geërodeerd.
“Dit was volkomen onverwacht en we hebben moeite om te begrijpen wat het betekent”, zei Farley. “Maar ik zou speculeren dat dit waarschijnlijk niet de bodem van de oorspronkelijke krater is. Gezien de diameter van deze krater zouden we verwachten dat de bodem van de oorspronkelijke krater veel dieper zou zijn dan we nu zijn.”
Hij zei dat het mogelijk is dat lava in de krater is gestroomd, maar dat de vloer van de oorspronkelijke krater onder de rotsen ligt die ze nu aandrijven.
Monsters ophalen
Tot nu toe heeft Perseverance vier rotsmonsters verzameld met plannen om er nog 37 te verzamelen. Deze monsters zullen door toekomstige missies naar de aarde worden teruggebracht, waardoor ze ze in detail en op verschillende manieren kunnen bestuderen. Monsters van de Jezero-krater en zijn rivierdelta zouden kunnen onthullen of er leven op Mars bestaat.
Eenmaal terug op aarde kunnen de stollingsgesteenten met een zeer hoge nauwkeurigheid worden gedateerd, dus deze nieuwste monsters kunnen het team helpen nauwkeurigere data vast te stellen voor functies en gebeurtenissen op Mars.
Deze rotsen reageren in de loop van de tijd met water om nieuwe mineralen te vormen. De mineralen in de monsters kunnen onthullen hoe het klimaat, de omgeving en zelfs de samenstelling van het water er miljarden jaren geleden op de Rode Planeet uitzag.
“Dat zal ons vertellen of het water daar potentieel bewoonbaar is”, zegt Kelsey Moore, een geoloog en postdoctoraal onderzoeker in planetaire wetenschappen bij Caltech.
De rover detecteerde ook organische deeltjes in de rotsen die hij bemonsterde, met behulp van zijn SHERLOC-instrument, of het onderzoeken van bewoonbare omgevingen met Raman & Luminescence for Organics & Chemicals.
De aanwezigheid van organische moleculen impliceert niet noodzakelijkerwijs tekenen van een vorig leven of vitale vingerafdrukken. Organische stof kan biologisch of abiotisch worden gecreëerd – een fysiek proces waarbij geen levende organismen betrokken zijn.
De Curiosity-rover, die in 2012 op Mars landde, ontdekte ook organische materialen op de landingsplaats van de Gale Crater. “Dit helpt ons de omgeving te begrijpen waarin organisch materiaal is gevormd”, zei Luther Beagle, hoofdonderzoeker bij NASA’s Jet Propulsion Laboratory in Pasadena, in een verklaring, nadat Perseverance het ook had ontdekt.
Hoewel er meer onderzoek nodig is om te bepalen hoe deze organische moleculen worden gevormd, geeft hun aanwezigheid het wetenschappelijke team hoop. Dit komt omdat het betekent dat tekenen van leven in het verleden of heden ook op Mars kunnen worden bewaard, als daar leven aanwezig was.
“Wanneer deze monsters naar de aarde worden teruggebracht, zullen ze jarenlang een bron van wetenschappelijk onderzoek en ontdekking zijn”, zei Beagle.
Perseverance maakt aan boord ook gebruik van een gronddoordringend radarinstrument, het eerste dat ooit op het oppervlak van Mars is getest. zei Briony Horgan, universitair hoofddocent planetaire wetenschappen aan de Purdue University en een wetenschapper op de rover-missie.
Het experiment werd gebruikt toen de rover over de bergkam reed. Radargegevens onthulden meerdere naar beneden hellende rotsformaties, die vanaf dezelfde toplijn onder het oppervlak doorgaan. Tools zoals RIMFAX kunnen wetenschappers helpen een betere geologische kaart van Mars te maken om zijn geschiedenis te begrijpen.
Onderzoek van een oude rivier
Perseverance had in 2021 een opmerkelijk jaar en verhuist volgend jaar naar een nog interessantere regio: de eeuwenoude rivierdelta.
Deze waaiervormige structuur intrigeert wetenschappers al jaren en Farley zei dat de rover de delta in ongeveer zes of acht maanden zal bereiken.
Het is waarschijnlijker dat de rotsen in de delta sedimentair zijn en kostbare lagen slib vasthouden en vasthouden van de rivier die ooit in het kratermeer stroomde. En de monsters zouden kunnen onthullen of organische moleculen geassocieerd met tekenen van leven, of zelfs microfossielen, zich zouden kunnen verbergen in de delta-resten.
‘Webgeek. Wannabe-denker. Lezer. Freelance reisevangelist. Liefhebber van popcultuur. Gecertificeerde muziekwetenschapper.’
