Regisseur Robin Petrie geeft kijkers een uitgebreide kijk op “Uit de wilde zee” Wie speelt volgende week Goed en fout filmfestival. Het biedt bioscoopbezoekers ook een visie op de Seal Eye. En het perspectief van een walvis – dat geldt ook voor het perspectief van een dolfijn.
“Er is een constante blik, heen en weer in de film,” zei de Deense regisseur tussen haar camera en deze dieren, bevrijd van gevaar door de reddingsvrijwilligers.
Deze look, zoals Petrie het oppakt en creëert, is vergelijkbaar met haar lange blik op de natuur, degene die zelfs haar vroegste herinneringen oproept.
Petrie groeide op terwijl ze de groene heuvels scharrelde Molesburg Nationaal Park, De ziel van het onbelaste landschap dat elke scène omhult. De kenmerken van de plaats – vooral de wezens – trokken Petri aan met de kracht van de magneet.
“Ik hield van dieren – bijna obsessief. Dat doe ik nog steeds … Ik ben er nooit uit gekomen”, zei ze.
Het meeslepende lied van de natuur ontmoette zijn secundaire match in de berichten die door Petrie’s leraren werden herhaald. In een poging om de verontrustende verschuivingen in de omgeving bij te houden, zijn Deense leraren in de voorhoede van wereldwijde bezorgdheid geplaatst. Petrie leerde met haar collega’s dat “de klimaatcrisis op het punt stond te gebeuren.” De Crisis in mijn leven. “
Deze ervaringen kwamen niet meteen samen toen Petri de camera oppakte. Na het behalen van zijn masterdiploma via Doc Nomads, een filmprogramma voor wegreizigers dat lijnen op de Europese kaart volgt, probeerde Petrie films te maken in en rond steden. Maar haar wilde natuur had het nodig.
Ze zei over wat ze leerde: “Mijn films draaien veel om de sfeer, het gevoel van een plek. En dat valt me gemakkelijk op.” “… je hoeft er niet over na te denken. Dat is het mooie ervan.”
From the Wild Sea past deze esthetiek op overtuigende en verrassende manieren toe. De film draait helemaal om perspectief – zelfs als de regisseur haar project van het project ontdoet.
Petrie weigert “de activist” te noemen, met als doel een verhaal niet te benaderen met een specifieke verhaallijn. Het vervullen van haar creatieve verlangens vereist geduld en innovatie.
Gezien haar interesse in hoe en de omvang van menselijk ingrijpen in de natuurlijke wereld, richtte Petrie haar onbeperkte aandacht op reddingsacties op zee in Engeland, Ierland en Nederland. In plaats van het frame te vullen met mensen en hun mijmeringen over het dierenrijk, draaide Petri de tafel om.
“From the Wild Sea” wil zijn kijkers in dierlijke percepties van hun eigen leed en vermeende verlossing brengen. Dit betekent dat de elementen die van de documentaire worden verwacht, worden afgetrokken. Praat niet over hoofden of muziek. Elke dialoog die doordringt, wordt gehoord zoals dieren dat doen – in vreemd, zacht gemompel.
De score, zei Petrie, is een film die vaak dom en verwarrend is, maar ook hilarisch blijkt. “From the Wild Sea” nodigt kijkers uit om op een subtielere manier over het klimaat te praten, een manier die de spreekpunten en het typische ritme van praten met elkaar overstijgt.
Om experimenten met berichten en de zintuigen boven onze huidige gevoeligheden te verheffen, regelde Petrie haar omgeving en oefende ze een onbekend geduld uit. Ze duren lang en sommige duren enkele minuten, waardoor de kijker zich aanpast aan een andere kant van de wereld waarin hij leeft. Petrie gaf toe ‘de angst te verminderen’, uit angst dat ontdekkingen zouden komen op het moment dat ze wegliep.
Voor de filmmaker is From the Wild Sea een rockende reis, die haar intuïtie onderdrukt en overweldigt. Vanwege hun opvoeding gaat het lezen van de gevoelens en fysieke conditie van het dier relatief gemakkelijk; Die lezing op het scherm vertalen en daarbij de impact van de menselijke aanraking erkennen, bleek nog verbijsterend te zijn.
Petrie zei dat From the Wild Sea zelfs met een omgekeerde blik bestaat als een film over de menselijke natuur. Om een zekere mate van begrip van dieren te krijgen, houdt Petri een spiegel voor ons gezicht en vraagt ons om het te onderzoeken op lijnen van onwetendheid en hoop.
Petrie’s mening is in meer dan één opzicht veranderd. Ze heeft de heuvels uit haar kindertijd langzaam recht zien worden, plaatsmakend voor monoculturen.
“Ik heb het gevoel dat al deze veranderingen de natuur minder ruimte hebben gegeven om op haar eigen voorwaarden te leven,” zei ze.
En het is moeilijk om een romantisch uitzicht op de zee te behouden als ze menselijke vingerafdrukken ziet op de havens bij haar huidige huis in Kopenhagen.
Ze zei: ‘De problemen hebben me vaak benaderd. Het is net buiten mijn raam.’
Maar door zichzelf in andere buitenposten te plaatsen en vanuit andere uitkijkpunten te kijken, kan Petrie vele hoeken zien. In zekere zin kiest de filmmaker ieders kant – dieren, vrijwilligers, zelfs kijkers – zolang we allemaal samenkomen om de wereld en zijn dieren in het wild beter te laten zijn dan we hem aantroffen.
“Je wroet voor iedereen in de film om succes te behalen, toch?” Ze zei.
“From the Wild Sea” zal woensdag om 20.30 uur plaatsvinden. Voor meer informatie bezoek www.truefalse.org.
573-815-1731
