De schedel van de “Frightening Dragon” onthult een monster dat de lucht van Australië terroriseerde

Een angstaanjagend beest van 22 voet lang. Speer mond. Het dichtst dat we hebben gezien bij een echte draak.

Dat is hoe Tim Richards Thapunngaka shawi beschrijft, een vliegend reptiel dat zijn fossielen bestudeerde aan de School of Biological Sciences van de University of Queensland. Men denkt dat de pterosauriër over de Australische outback is gevlogen – lang genoeg om over de binnenzeeën te vliegen in plaats van over de woestijn.

“Dit ding had behoorlijk brutaal kunnen zijn”, zei Richards, een promovendus. “Het had een schaduw kunnen werpen over een trillende kleine dinosaurus die je pas zou hebben gehoord als het te laat was.”

De naam Thapunngaka shawi betekent “Shaw’s speermond”, en de laatste helft verwijst naar de ontdekker Len Shaw. De geslachtsnaam, Thapunngaka, is geïnspireerd op de nu uitgestorven taal van de Wanamara, een van de First Nations-volkeren van Australië.

Pterosauriërs bewoonden de aarde 66 miljoen jaar geleden. Voordat de asteroïde-explosie het tijdperk van de dinosauriërs beëindigt, 228 miljoen jaar geleden. Ze onderscheiden zich doordat ze het eerste werveldier zijn – dat wil zeggen een wezen met een ruggengraat – dat vliegt. De meest bekende van alle pterosauriërs is de pterosauriër, daarom worden pterosauriërs vaak ten onrechte pterosauriërs genoemd.

Wetenschappers hebben nog veel te leren over oude wezens. Het onderzoek is in april gepubliceerd in iScience Laat zien dat het geheim van de fysiologie van de pterosauriër zijn nek is, groter dan een giraf en meesterlijk gerangschikt door Moeder Natuur om hun zware hoofden tijdens de vlucht te ondersteunen. Onderzoek dat vorige maand is gepubliceerd, geeft alleen aan: Veel pterosauriërs konden vliegen zodra ze uit hun eieren kwamen.

Om te kunnen vliegen, hebben pterosauriërs vaak botten die dunner en brozer zijn dan andere dinosaurussen. Dit maakt goed bewaarde fossielen zoals die welke Richards bestudeert zeldzaam. Op basis van de kaakfossielen die worden bestudeerd, schat Richards dat de schedel alleen al meer dan 1,2 meter zou zijn en 40 (angstaanjagende) tanden zou dragen.

“Naar wereldstandaarden is het record voor Australische pterosauriërs slecht, maar de ontdekking van Thapunngaca draagt ​​aanzienlijk bij aan ons begrip van de diversiteit van Australische pterosauriërs.”