Het voorbeeld uit Mexico bracht zowel de belofte als de gevaren van de samenwerking met NSO aan het licht. In 2017 meldden onderzoekers van Citizen Lab, een waakhondgroep aan de Universiteit van Toronto, dat de autoriteiten in Mexico Pegasus hadden gebruikt om de accounts van pleitbezorgers voor een frisdrankbelasting te hacken. onderdeel van een bredere campagne gericht op mensenrechten, politieke oppositiebewegingen. Nog verontrustender bleek dat iemand in de regering Pegasus had gebruikt om advocaten te bespioneren die werkten aan het ontwarren van het bloedbad van 43 studenten in Iguala in 2014. Tomás Zerón de Lucio, het hoofd van het bloedbad gelijk aan de FBI, was een hoofdauteur van versie van het evenement van de federale overheid, waarin werd geconcludeerd dat de studenten werden vermoord door een lokale bende. Maar in 2016 werd hij zelf het onderwerp van een onderzoek, op verdenking dat hij federale betrokkenheid bij de gebeurtenissen daar had verdoezeld. Nu leek het erop dat hij Pegasus bij die poging had kunnen gebruiken – een van zijn officiële taken was om de aanschaf van cyberwapens en andere apparatuur te ondertekenen. In maart 2019, kort nadat Andrés Manuel López Obrador Peña Nieto had vervangen na een verpletterende verkiezing, beschuldigden onderzoekers Zerón van marteling, ontvoering en knoeien met bewijsmateriaal met betrekking tot de Iguala-landen. Zerón vluchtte naar Canada en vervolgens naar Israël, waar hij het land binnenkwam als toerist, en waar hij – ondanks een uitleveringsverzoek van Mexico, dat hem nu zoekt op beschuldiging van verduistering – vandaag verblijft.
De Amerikaanse terughoudendheid het delen van inlichtingen schiep andere kansen voor NSO en voor Israël. In augustus 2009 probeerde Panama’s nieuwe president, Ricardo Martinelli, vers van een presidentiële campagne gebaseerd op beloften van “uitbanning van politieke corruptie”, Amerikaanse diplomaten in het land over te halen hem bewakingsapparatuur te geven om “veiligheidsbedreigingen en politieke tegenstanders te bespioneren”. .” ”, aldus een door WikiLeaks gepubliceerde kabel van het ministerie van Buitenlandse Zaken. De Verenigde Staten “zullen geen partij zijn bij enige poging om telefoontaps uit te breiden naar binnenlandse politieke doelen”, antwoordde de plaatsvervangend hoofd van de missie.
Martinelli probeerde een andere aanpak. Begin 2010 was Panama een van de slechts zes landen bij de Algemene Vergadering van de VN die Israël steunden tegen een resolutie om het rapport van de Goldstone-commissie over oorlogsmisdaden begaan tijdens de Israëlische aanval op Gaza in 2008-2009 op de internationale agenda te houden. Een week na de stemming landde Martinelli in Tel Aviv op een van zijn eerste reizen buiten Latijns-Amerika. Panama zal altijd achter Israël staan, zei hij tegen de Israëlische president, Shimon Peres, als waardering voor “zijn voogdij over de hoofdstad van de wereld – Jeruzalem.” Hij zei dat hij en zijn entourage van ministers, zakenmensen en leiders van de Joodse gemeenschap naar Israël waren gekomen om te leren. “We kwamen van ver, maar we zijn heel dichtbij vanwege het Joodse hart van Panama”, zei hij.
Achter gesloten deuren gebruikte Martinelli zijn reis om op surveillance te gaan winkelen. In een besloten ontmoeting met Netanyahu bespraken de twee mannen de militaire en inlichtingenapparatuur die Martinelli van Israëlische verkopers wilde kopen. Volgens een persoon die de bijeenkomst bijwoonde, was Martinelli vooral geïnteresseerd in de mogelijkheid om BlackBerry’s BBM-tekstservice te hacken, die in die tijd erg populair was in Panama.
Binnen twee jaar was Israël in staat hem een van de meest geavanceerde gereedschappen te bieden die tot nu toe zijn gemaakt. Na de installatie van NSO-systemen in Panama-Stad in 2012 stemde de regering van Martinelli bij tal van gelegenheden in het voordeel van Israël, onder meer door zich te verzetten tegen het besluit van de Verenigde Naties om de status van de Palestijnse delegatie op te waarderen – 138 landen stemden voor de resolutie, met alleen Israël , Panama en zeven andere landen verzetten zich ertegen.
Volgens een latere juridische beëdigde verklaring van Ismael Pitti, een analist voor Panama’s Nationale Veiligheidsraad, werd de apparatuur gebruikt in een wijdverbreide campagne om “de privacy van Panamezen en niet-Panamezen te schenden” – politieke tegenstanders, magistraten, vakbondsleiders, zakelijke concurrenten – allemaal “zonder de juridische procedure te volgen.” Aanklagers zeiden later: Martinelli gaf zelfs het team van Pegasus opdracht om de telefoon van zijn minnares te hacken. Aan alles kwam een einde in 2014, toen Martinelli werd vervangen door zijn vice-president, Juan Carlos Varela, die zelf beweert een doelwit te zijn geweest van Martinelli’s spionage. Martinelli’s ondergeschikten ontmantelden het spionagesysteem en de voormalige president ontvluchtte het land. (In november werd hij door Panamese rechtbanken vrijgesproken van aanklachten voor afluisteren.)
NSO verdubbelde zijn omzet elk jaar – $ 15 miljoen, $ 30 miljoen, $ 60 miljoen. Die groei trok de aandacht van beleggers. In 2014 betaalde Francisco Partners, een in de VS gevestigde wereldwijde investeringsmaatschappij, $ 130 miljoen voor 70 procent van de NSO-aandelen en fuseerde vervolgens een ander Israëlisch cyberwapenbedrijf, genaamd Circles, in hun nieuwe aanwinst. Circles, opgericht door een voormalige senior AMAN-officier, bood klanten toegang tot een kwetsbaarheid waarmee ze de locatie van elke mobiele telefoon ter wereld konden detecteren – een kwetsbaarheid die 10 jaar eerder door de Israëlische inlichtingendienst werd ontdekt. Het gecombineerde bedrijf zou meer diensten kunnen aanbieden aan meer klanten dan ooit.
“Trotse twitterliefhebber. Introvert. Hardcore alcoholverslaafde. Levenslange voedselspecialist. Internetgoeroe.”
