“Geen enkel ander land vermindert de inkomensongelijkheid zo drastisch door toegang tot zorg als hier”, zei Blumenthal. “Veel mensen kunnen de zorg die ze nodig hebben niet betalen en veel van hen zijn onverzekerd, zeker in vergelijking met andere rijke landen.”
Uit de studie bleek dat de helft van de volwassenen met een laag inkomen in de Verenigde Staten aangaf geen zorg te ontvangen vanwege de kosten, vergeleken met iets meer dan een kwart van de Amerikanen met een hoog inkomen. In het VK zei slechts 12% van de lage inkomens en 7% van de hoge inkomens dat ze met dergelijke financiële belemmeringen te maken hebben.
Bovendien rapporteerde een Amerikaanse burger met een hoog inkomen eerder financiële hindernissen dan een persoon met een laag inkomen in bijna alle andere onderzochte landen – waaronder Australië, Canada, Frankrijk, Duitsland, Nederland, Nieuw-Zeeland, Noorwegen, Zweden, Zwitserland en het VK.
Noorwegen, Nederland en Australië presteerden het best in de studie, waarin werd gekeken naar toegang tot zorg, zorgresultaten, administratieve efficiëntie, rechtvaardigheid en het zorgproces, waaronder preventieve zorg, patiëntenparticipatie en andere maatregelen.
Het land is tot een dieptepunt gezonken als het gaat om administratieve efficiëntie als gevolg van de tijd die zorgverleners en patiënten besteden aan papierwerk, overbodige medische onderzoeken en verzekeringsgeschillen.
Het enige gebied waarop Amerika uitblonk, is het sponsorproces, dat de tweede plaats inneemt. Het land presteerde beter in termen van mammografie en griepvaccinatie voor oudere volwassenen, evenals het aandeel volwassenen dat met een zorgverlener sprak over voeding, roken en alcoholgebruik.
Volwassenen in de Verenigde Staten en Noorwegen rapporteerden het hoogste gebruik van web-based portals voor communicatie over medische zorgen en het bijvullen van medicijnen. Van de chronisch zieken behoorden Amerikaanse volwassenen tot de meesten die doelen, prioriteiten en behandelingsopties met hun zorgverleners bespraken, hoewel ze minder kans hadden om steun te krijgen dan dat ze er behoefte aan hadden.
‘Webgeek. Wannabe-denker. Lezer. Freelance reisevangelist. Liefhebber van popcultuur. Gecertificeerde muziekwetenschapper.’