Woensdag nam voormalig NASA-beheerder Michael Griffin (73) een respectvol maar vastberaden standpunt in terwijl hij een subcommissie van het Huis van Afgevaardigden toesprak die een hoorzitting hield over NASA's Artemis-programma om mensen terug te brengen naar de maan.
“Ik zal eerlijk zijn”, zei Griffin. “Naar mijn mening is het Artemis-programma te complex, onrealistisch geprijsd, bedreigt het de veiligheid van de bemanning, vormt het een te groot risico voor de voltooiing van de missie en zal het waarschijnlijk niet op tijd worden voltooid, zelfs als het succesvol is. .”
In wezen, zo zei Griffin tegen de House Subcommittee on Space and Aeronautics, kan NASA het zich niet veroorloven om te sleutelen aan een complex, deels commercieel plan om mensen terug te brengen naar de maan, met het oog op kolonisatie op de lange termijn. In plaats daarvan, zei hij, zou het bureau terug moeten gaan naar de basis en zo snel mogelijk naar de maan moeten gaan. China, dat een concurrerend maanprogramma heeft, mag NASA en zijn bondgenoten niet te slim af zijn bij de terugkeer naar de maan. Hij zei dat de ruimtevaartorganisatie het maanprogramma moet ‘herstarten’ en zich moet ontdoen van al deze commerciële ruimte-onzin.
Het plan van Griffin
De aanwezige leden van het Huis van Afgevaardigden hebben nooit bij Griffin aangedrongen op details over dit plan, maar het werd wel uitgelegd in de brief Zijn schriftelijke getuigenis. Het is nuttig leesvoer voor iedereen die wil begrijpen waar sommige traditionele voorstanders van de ruimtevaart naartoe zouden gaan met het Amerikaanse ruimtevaartprogramma als ze hun zin zouden krijgen. Het is misschien niet geheel theoretisch, aangezien Griffin zou kunnen proberen terug te keren als NASA-beheerder als Donald Trump tot president wordt gekozen.
In het geval van Griffin zou het land hierdoor terugkeren naar de comfortabele grenzen van 2008, net voordat het tijdperk van de commerciële ruimtevaart begon, en toen hij op het hoogtepunt van zijn macht was voordat hij werd ontslagen als NASA-beheerder. Kortom, Griffins plan om een maanmissie te versnellen vereist:
- Twee lanceringen van een Space Launch System Block II-raket
- De bovenste trap van Centaur III
- Orion-ruimtevaartuig
- Een tweetraps, door stuwstof aangedreven maanlander die kan worden opgeslagen
Deze structuur zal een bemanning van vier personen zeven dagen lang op het maanoppervlak ondersteunen, zei Griffin. “De eenvoudige aanpak die hier wordt beschreven, zou door de VS geleide expedities naar de maan vanaf 2029 een goede uitgangspositie kunnen bieden, gegeven gedurfde actie van het Congres, snelle besluitvorming en assertieve begeleiding van aannemers door NASA,” concludeerde hij.
Met dit plan brengt Griffin NASA feitelijk terug naar het constellatieprogramma dat Griffin in 2005 en 2006 heeft helpen creëren. Het Orion-ruimtevaartuig is hetzelfde, en de raket (SLS Block II in plaats van Ares V) is vergelijkbaar. De voorgestelde maanlander lijkt enigszins op de Altair-maanlander. Hij probeert de groep weer bij elkaar te krijgen, waarbij hij vertrouwt op Boeing, Lockheed Martin en Northrop Grumman om de astronauten op een snelle en efficiënte manier terug naar de maan te krijgen.
Getuigenis van Michael Griffin
Het probleem met het plan van Griffin is dat het vijftien jaar geleden jammerlijk mislukte. De onafhankelijke Augustinuscommissie, die in 2009 de plannen voor bemande ruimtevluchten van NASA beoordeelde, kwam tot de conclusie dat “[t]Het bemande ruimtevaartprogramma van de Verenigde Staten lijkt zich op een onhoudbaar pad te bevinden. “Het is de voortzetting van de risicovolle praktijk van het nastreven van doelen die niet overeenkomen met de toegewezen middelen.” Misschien is dat beleefd gezegd.
Er zitten een aantal enorme fantasieën in het plan van Griffin. De eerste is dat er in 2029 twee SLS Block II-raketten klaar zullen zijn voor lancering. Vergeet niet dat het twaalf jaar en $30 miljard kostte om de Block I-versie van de raket te ontwikkelen. NASA verwacht dat de tussenversie, Block 1B, in 2028 klaar zal zijn. Maar magisch genoeg zal NASA in 2029 twee versies van de meer geavanceerde Block II-raket (met krachtigere aan de zijkant gemonteerde boosters) gereed hebben.
Dan is er de maanlander. Het is niet ontworpen. Het wordt niet gefinancierd. Als het gebouwd zou worden via de door Griffin geschetste cost-plus acquisitiestrategie, zou het ongetwijfeld 10 tot 20 miljard dollar kosten en tien jaar duren, gebaseerd op prestaties uit het verleden. Een redelijke schatting voor het plan van Griffin, gebaseerd op de prestaties van de aannemer met Orion (in ontwikkeling sinds 2005) en de SLS-raket, is dat als het budget van NASA ruwweg verdubbelt, er tegen eind 2030 mensen op de maan zouden kunnen landen.
‘Webgeek. Wannabe-denker. Lezer. Freelance reisevangelist. Liefhebber van popcultuur. Gecertificeerde muziekwetenschapper.’
