De wereld wordt geconfronteerd met een watercrisis

Morgen begint de waterconferentie van de Verenigde Naties. Het driedaagse evenement wordt georganiseerd door Nederland en Tadzjikistan op het hoofdkwartier van de Verenigde Naties in New York en zal het eerste evenement in bijna een halve eeuw zijn. Gedurende die tijd kregen steeds meer mensen over de hele wereld toegang tot veilig water en sanitaire voorzieningen – behalve in Afrika bezuiden de Sahara (zie ‘Afrika’s verwaarlozing’), waar het aantal mensen dat geen veilig drinkwater had, groter was dan het geval was. in het jaar 2000. Wereldwijd zijn ongeveer 500 miljoen mensen gedwongen hun behoefte in de open lucht te doen, en nog eens miljoenen zijn afhankelijk van vervuilde watervoorraden. Kan deze conferentie een verschil maken?

Waarom heeft het de Verenigde Naties 46 jaar gekost om een ​​conferentie over water te organiseren?

Het eenvoudigste antwoord is dat water (als apart onderwerp) niet hoog op de internationale beleidsagenda voor duurzame ontwikkeling staat – tenminste, nog niet, zegt Rachel McDonnell, plaatsvervangend directeur-generaal voor onderzoek voor ontwikkeling bij het International Water Management Institute. , met hoofdkantoor in Rome.

De eerste waterconferentie van de Verenigde Naties werd gehouden in Mar del Plata, Argentinië, in 1977. Vertegenwoordigers van 118 landen en gebieden kwamen in de loop van 12 dagen bijeen en vaardigden Mar del Plata-actieplanwaarin werd aanbevolen dat landen tegen 1990 voor iedereen schoon water en sanitaire voorzieningen zouden hebben om tegen het einde van de 20e eeuw een wereldwijde watercrisis af te wenden.

Verschillende lage-inkomenslanden vroegen om financiële steun, maar die werd geweigerd, en in plaats daarvan werd een studie voorgesteld over de financiering van waterprojecten, zoals natuur heb ik destijds vermeld.

In 2015 heeft de internationale gemeenschap een doel gesteld voor 2030 (onder de Sustainable Development Goals, Sustainable Development Goals van de Verenigde Naties) om schoon water en sanitaire voorzieningen voor iedereen te bieden. In 2020 hebben ongeveer twee miljard mensen thuis nog steeds geen toegang tot veilig drinkwater, en heeft ongeveer een derde van de bevolking thuis geen basisvoorzieningen om de handen te wassen, volgens de gegevens Van de Wereldgezondheidsorganisatie en het Kinderfonds van de Verenigde Naties UNICEF. In het huidige tempo van verbetering zullen 1,6 miljard mensen tegen de deadline van 2030 thuis nog steeds geen toegang hebben tot veilig drinkwater.

Henk Ovenk, de Nederlandse speciale gezant voor internationale wateraangelegenheden, zegt dat water geen prioriteit was voor de VN-conferentie over voedselzekerheid in september 2021, en ook niet voor de klimaat-COP27 van vorig jaar in Egypte. Hij benadrukt dat water een vaste plaats moet krijgen in een eventuele vervolgoperatie van de Verenigde Naties. Ze omvatten het UN Food Systems Assessment Moment dat in juli in Rome wordt gehouden, de Sustainable Development Goals Summit in september in New York en COP28 in Dubai in november. “We kunnen niet nog eens 46 jaar wachten, want wat er nu gebeurt, is zo gruwelijk en het wordt alleen maar erger”, zegt McDonnell.

Waar is de crisis op zijn ergst?

De watercrisis is het ergst in lage-inkomenslanden – naar schatting 70% van de bevolking in Afrika bezuiden de Sahara heeft bijvoorbeeld geen toegang tot veilig drinkwater.

De conferentie moet prioriteit geven aan het aanpakken van wateronzekerheid in kwetsbare samenlevingen en mensen in conflict- en postconflictsituaties, zegt Carole Cherfan, directeur van het Arab Centre for Climate Change Policy, een aan de VN gelieerde denktank in Beiroet. A Rapport deze week gepubliceerd Rapporten van UNICEF en de Wereldgezondheidsorganisatie zeggen dat vorig jaar mogelijk 43.000 mensen zijn omgekomen door droogte in Somalië (zie ‘Verschroeide aarde’).

Betere toegang tot water voor gezondheidszorg en sanitaire voorzieningen is een andere dringende prioriteit. In 2021 had 1 op de 10 zorginstellingen wereldwijd geen sanitaire voorzieningen en hadden ongeveer 857 miljoen mensen geen watervoorziening in hun zorginstellingen. Volgens een eerder gezamenlijk rapport ook van de Wereldgezondheidsorganisatie en UNICEF Een samenvatting van 20 jaar water- en sanitatiegegevens.

De conferentie zal ook een plan bespreken voor landen die hun waterbronnen delen om effectiever te communiceren. De Alliantie voor grensoverschrijdende watersamenwerking werd eind vorig jaar gelanceerd op het hoofdkantoor van het wetenschappelijk agentschap van de Verenigde Naties, UNESCO, in Parijs. Dit zal vooral belangrijk zijn voor de landen in het Midden-Oosten en Noord-Afrika. Cherfan zegt dat ongeveer tweederde van “de waterbronnen in Arabische landen van buiten hun landsgrenzen stroomt”. “De transnationale benadering op bekkenniveau is erg belangrijk, niet als instrument om conflicten te creëren, maar als instrument om gelegenheid te creëren voor gesprekken, samenwerking en coördinatie.”

Welke invloed heeft klimaatverandering op waterbronnen?

Volgens The Guardian loopt bijna de helft van de wereldbevolking al minstens een deel van het jaar het risico van ernstige waterschaarste. Laatste evaluatierapport (zesde) Van het Intergovernmental Panel on Climate Change, deze week gepubliceerd. Dit aantal zal waarschijnlijk toenemen als gevolg van de gevolgen van klimaatverandering, zoals hevige regenval, overstromingen, droogtes en bosbranden. Als de temperatuur wereldwijd 1,5°C hoger wordt dan pre-industriële temperaturen, wordt verwacht dat ernstige droogte (bodemvocht) in veel delen van de wereld kwetsbaarder zal zijn.

Leidt de conferentie tot een juridisch bindend waterverdrag?

De conferentie zal een “Wateragenda” opleveren. Maar McDonnell zegt dat dit “vrijwillige toezeggingen” omvat. “Er is niets bindend, er is geen equivalent in Parijs [climate] Bovendien is er geen leidend VN-orgaan dat verantwoordelijk is voor het implementeren en bewaken van de voortgang van alle watergerelateerde SDG’s. “De conferentie bevindt zich in een institutionele leegte”, zegt Ovink. “Terwijl we nu erg druk zijn met het water conferentie, we zijn niet bezig Te veel water.”

Maar het creëren van een nieuw verdrag of institutioneel orgaan van de Verenigde Naties zal vele jaren vergen. In plaats daarvan zullen afgevaardigden pleiten voor prioriteit van water in bestaande verdragen en in het VN-systeem.

Sommige landen zullen meer geld eisen, met name in de vorm van subsidies voor projecten als zeewaterontzilting of afvalwaterzuivering. Veel van de huidige internationale steun bestaat uit leningen, zegt Omar Salameh, een woordvoerder van het in Amman gevestigde Jordaanse ministerie van Water en Irrigatie. “De leningen verergeren echter de financiële druk op toch al noodlijdende economieën”, zegt hij.

VN-secretaris-generaal António Guterres zal naar verwachting ook meer geld inzamelen voor zijn plan, dat hij op COP 27 aankondigde, om in alle VN-lidstaten systemen voor vroegtijdige waarschuwing voor het klimaat op te zetten, zodat landen beter voorbereid zijn op extreme gebeurtenissen. “Slechts de helft van onze 193 leden heeft adequate diensten voor vroegtijdige waarschuwing”, zegt Petteri Taalas, secretaris-generaal van de Wereld Meteorologische Organisatie, gevestigd in Genève, Zwitserland, die samenwerkt met Guterres om het plan uit te voeren. “We hebben de komende vijf jaar zo’n 3 miljard dollar nodig”, voegt Taalas toe. Tot nu toe is hiervan ongeveer 10% ingezameld via verschillende bronnen.