Evenzo ontdekte een EEOC-brief waarin het onderzoek naar IBM werd samengevat dat oudere werknemers meer dan 85 procent uitmaakten van de groep die het bedrijf als kandidaten voor ontslagen beschouwde, hoewel het bureau niet specificeerde wat het als ‘ouder’ beschouwde.
Nieuw onthulde documenten geven aan dat IBM zijn strategie op verschillende manieren probeerde uit te voeren, waaronder een beleid dat “early professionalwerving” niet kan worden opgenomen in massale ontslagen in de eerste 12 maanden van een werknemer bij het bedrijf. In een interne e-mail staat: “We boeken niet de vooruitgang die we nodig hebben om demografische gegevens te maken, waardoor onze investering in het verwerven en trainen van talent wordt verspild.”
De rechtszaak stelt ook dat IBM probeerde oudere werknemers te elimineren door hen te verplichten naar een ander deel van het land te verhuizen om hun baan te behouden, ervan uitgaande dat de meesten zouden weigeren te verhuizen. In een interne e-mail stond dat “het gebruikelijke acceptatiepercentage voor verhuizingen 8-10% is”, terwijl een andere zei dat het bedrijf werk zou moeten vinden voor degenen die ermee instemden, wat suggereert dat er geen zakelijke rechtvaardiging was om werknemers te vragen om te verhuizen.
En hoewel IBM-medewerkers die zijn aangesteld voor ontslagen officieel toestemming hebben gekregen om te solliciteren op vacatures binnen het bedrijf, blijkt uit ander bewijsmateriaal in de nieuwe onthulling dat het bedrijf managers heeft ontmoedigd om ze in dienst te nemen. Volgens de Verklaring van materiële feiten moesten managers bijvoorbeeld goedkeuring vragen aan het hoofdkantoor als ze door wilden gaan met de benoeming.
Het lijkt erop dat verschillende van de eisers in een afzonderlijke rechtszaak die was aangespannen door mevrouw Lees-Riordan aan de ontvangende kant van deze praktijken waren. Een van hen, Edvin Roses, kwam in 2003 bij IBM en werkte als Solution Manager. Het bedrijf liet hem in maart 2018 weten dat hij over een paar maanden zou worden ontslagen. Volgens zijn juridische klacht solliciteerde de heer Rousses naar vijf interne functies nadat hij vernam van zijn op handen zijnde ontslag, maar hij hoorde niets op zijn verzoeken.
Pratt, de woordvoerder van het bedrijf, zei dat de inspanningen van het bedrijf om recente ontslagen te beschermen tegen ontslagen, evenals de benadering van de verplaatsing van werknemers, blind zijn geweest, en dat veel werknemers die ontslagen worden, nieuwe banen bij IBM hebben veiliggesteld.
Een ProPublica-verhaal uit 2018 identificeerde werknemers in vergelijkbare situaties en anderen die werden gevraagd om de staat te verlaten en besloten het bedrijf te verlaten.
‘Webgeek. Wannabe-denker. Lezer. Freelance reisevangelist. Liefhebber van popcultuur. Gecertificeerde muziekwetenschapper.’
