Een baanaanbieding krijgen, naar een nieuw land verhuizen en zich vestigen zijn drie momenten die elke expat meemaakt. Maar hoe kijkt Nederland aan tegen buitenlanders die hierheen verhuizen voor werk? In onze nieuwe serie, Nederlandse dagboekenbrengen wij u verhalen van expats die naar Nederland zijn verhuisd om in de technologie- en innovatiesector te werken. Waarom besloten ze hierheen te komen? Wat vinden zij het leukst aan Nederland? Wat zouden ze veranderen?
Twee jaar geleden kwam Alber Belia (32) met zijn vrouw en hond Pablo uit Roemenië. Hij woonde aanvankelijk in Eindhoven, maar is inmiddels verhuisd naar Culemborg, een klein stadje ten zuiden van Utrecht. Met een achtergrond in de rechten begon hij zijn carrière als junior accountant. Tegenwoordig werkt hij als Junior Solutions Architect in een hotelbedrijf genaamd Citizen M. In zijn functie zorgt hij ervoor dat software die door collega’s wordt gebruikt, wordt onderhouden en geüpgraded. Hij zorgt voor de eisen van een afdeling, onderzoekt welke tools je moet gebruiken en hoe je dergelijke tools kunt ontwikkelen. “Er is een belangrijk technisch deel van mijn werk, maar er is ook een heel belangrijk menselijk deel”, zegt hij.
Wat trok jou naar Nederland?
“Het is een grappig verhaal. In het bedrijf waar ik in Roemenië werkte, zat in Nederland een collega van Roemeense afkomst – we hebben zo’n anderhalf jaar samengewerkt. Daarna verliet hij het bedrijf om terug te keren naar Nederland, maar hij bleef in zekere zin in onze WhatsApp-groep; hij is nooit meer weggegaan. Op een dag was er een vacature bij het bedrijf waar hij werkte, en ik besloot te solliciteren.
Toen ik deze kans kreeg, had mijn vrouw al besloten het appartement waarin we woonden te verkopen en te verhuizen naar de plek waar ze tijdens haar jeugd woonde. Sinds we begonnen te overwegen om naar Nederland te verhuizen, is het een fysiek en emotioneel moeilijke reis geweest. Het was door veel persoonlijke omstandigheden de meest brute maand van mijn leven, maar we besloten te gaan. We stapelden al onze dozen op alsof we Tetris speelden en pakten onze auto in met al onze spullen.
Wat was voor jou het moeilijkste om aan te wennen?
“De transitie naar een sterk gedigitaliseerde samenleving is het moeilijkste deel. Het is niet per se moeilijk om er doorheen te navigeren, maar het is zeker wel te begrijpen. Het is niet nodig dat ik deze kans krijg, maar nu ik alles kan controleren met mijn telefoon, en om na twee jaar sociale uitsluiting weer in de maatschappij te komen. Uit mijn comfortzone stappen was ook niet eenvoudig.
Wat is uw mening over de Nederlandse werkomgeving?
“In Roemenië werkte ik in een outsourcingbedrijf, de meeste banen in het land. Werken daar betekent dat je twee bazen hebt, één van jouw bedrijf en één van de klant. Het kan erg stressvol en veeleisend zijn.
In Nederland is de balans tussen werk en privé uitstekend. Het bedrijf waar ik momenteel voor werk heeft het motto ‘vrijheid binnen een kader’. Men is vrij om vergaderingen bij te wonen en zaken te organiseren, zolang de gestelde doelen maar worden bereikt. Hier heb je als werknemer meer rechten.
Hoe lang duurde het voordat je eraan gewend was?
“Ik heb niet gedaan.”
Hoe is het tot stand gekomen?
“Omdat ik uit een omgeving kom waar iedereen harder wil werken dan elkaar om een prestatiebonus te krijgen. Zes jaar leven in die omgeving, waar iedereen meer druk op mij uitoefent, was bij mij. Hier, terug in Roemenië, was ik verteld dat hij niet te veel werk op zich moest nemen, het was niet eens een keuze.
Heeft u een Nederlandse gewoonte waar u niet bekend mee bent?
Lacht: “Eten Bitterballon! Afgezien daarvan denk ik dat het de houding is van voortdurend dingen plannen. Nederlanders kunnen de komende drie jaar plannen, wat niet slecht zou zijn, maar ik ben van nature geneigd leuke dingen te doen.
Welke training neem jij mee uit Roemenië die je in Nederland hebt gemist?
“Meer eigenaarschap en meer verantwoordelijkheid. Als je geen verantwoordelijkheid hebt, heb je geen rechten; Zonder eigenaarschap is er geen leiding en uiteindelijk ook geen visie.”
‘Webgeek. Wannabe-denker. Lezer. Freelance reisevangelist. Liefhebber van popcultuur. Gecertificeerde muziekwetenschapper.’
