Een bevroren holeleeuwwelp gevonden in Siberië met intacte snorren is 28.000 jaar oud

CNN
–

Een holeleeuwwelp werd diep in het Siberische noordpoolgebied bevroren gevonden, lijkt te slapen en kan met één aanraking worden aangeraakt. Maak haar wakker.

De gouden vacht van de welp is bedekt met modder, maar is niet beschadigd. Zijn tanden, huid, zachte weefsels en organen zijn gemummificeerd maar intact. Ongeveer 28.000 jaar geleden sinds ze voor het laatst haar ogen sloot, zijn haar klauwen nog steeds scherp genoeg om in de vinger te prikken van een van de wetenschappers die dit opmerkelijke – en ongekende – exemplaar bestudeert dat in permafrost is bewaard.

De Siberische Simba, bijgenaamd Sparta, was een van de twee kleine holeleeuwen – uitgestorven grote katten die op grote schaal over het noordelijk halfrond zwierven – die in 2017 en 2018 werden gevonden door mammoetslagtandjagers aan de oevers van de Semyuelyakh-rivier in het Verre Oosten. .

Aanvankelijk werd gedacht dat de twee welpen broers waren, met slechts 15 meter (49 voet) gevonden, maar uit een nieuwe studie blijkt dat ze ongeveer 15.000 jaar in leeftijd verschillen. Boris, zoals de tweede welp bekend staat, is 43.448 jaar oud Oud, volgens de Wireless Carbon History.

“Waarschijnlijk het best bewaarde dier dat in de ijstijd is gevonden, is Sparta redelijk onbeschadigd, afgezien van het feit dat de vacht een beetje pluizig is. Het behield zelfs snorharen”, zegt Love Dallen, hoogleraar evolutionaire genetica aan het Centrum voor Paleogenetica in Stockholm, Zweden, en auteur van een nieuwe studie over welpen, Boris is wat meer beschadigd, maar doet het nog steeds goed.

De studie zei dat beide welpen een maand of twee oud waren toen ze stierven. Het is niet duidelijk hoe ze stierven, maar Dalin en het onderzoeksteam – waaronder Russische en Japanse wetenschappers – zeiden dat er geen tekenen waren dat ze door een roofdier waren gedood.

Computertomografie (CT) scans toonden schade aan de schedel, ontwrichte ribben en andere afwijkingen van de skeletstructuren.

“Gezien hun bewaring, moeten ze heel snel zijn begraven. Dus ze kunnen zijn gestorven in een modderstroom of in een scheur in de permafrost gevallen”, zei Dalin. “De permafrost vormt grote scheuren door ontdooien en seizoensgebonden bevriezing.”

Tijdens de laatste ijstijd was Siberië niet de lege plek die het nu is. Mammoeten, toendrawolven, beren, wollig Neushoorns, bizons en saiga’s zwierven rond, samen met holeleeuwen – een iets groter familielid van de Afrikaanse leeuwen die tegenwoordig leven.

Het is niet bekend hoe de holeleeuw zich aanpaste aan het leven op barre hoge breedtegraden, met snelle seizoenswisselingen, harde wind en koude en donkere winters.

de studie, gepubliceerd in het tijdschrift Quaternary, ontdekte dat de vacht van holenleeuwen vergelijkbaar was met die van een Afrikaanse leeuwenwelp, maar niet identiek was. Welpen uit de ijstijd hadden een lange, dikke pelsjas die hen mogelijk heeft geholpen zich aan te passen aan het koude klimaat.

Gemummificeerde overblijfselen van een aantal uitgestorven dieren – A Sophie neushoornEn een leeuwerik, een BerengrotEn puppy honden – die door de steppen van Rusland zwierven, werden de afgelopen jaren gevonden, vaak door jagers, die voornamelijk tunnels met hogedrukwaterkanonnen de permafrost inschoten op zoek naar lange, kronkelende mammoetslagtanden. Er is een lucratieve – zij het controversiële – handel in slagtanden, die beeldhouwers en verzamelaars waarderen als alternatief voor olifantenivoor.

Russische wetenschappers zoals Valery Plotnikov, een co-auteur van de studie en onderzoeker aan de Academie van Wetenschappen in Jakoetsk, de belangrijkste stad in Siberië, hebben Begeleiden en ontwikkelen van werkrelaties met hondenjagers, die verbazingwekkende ontdekkingen doen van modder en ijs in permafrost.

“In 2017 werkte ik met hen in de krater, de ijsgrot,” zei Plotnikov. Podcast geproduceerd door het Natural History Museum In Londen vorige maand uitgebracht.

“Het is erg koud, erg gevaarlijk en moeilijk om aan te werken, afschuwelijke omstandigheden, veel muggen”, voegde hij eraan toe, eraan toevoegend dat hij 10 kilogram (22 lb) verloor in de maand die hij doorbracht met de slagtandenjagers. Maar de relaties die hij aanging zorgden voor een wetenschappelijke doorbraak, aangezien Plotnikov zei dat hij holenleeuwwelpen, een wolvenkop en een familie van gemummificeerde mammoeten tegenkwam.

Jacqueline Gill

Love Dalin meet Sparta, een holeleeuwwelp die bevroren is gevonden in de permafrost van Siberië.

Ook de klimaatcrisis heeft een rol gespeeld. Warmere zomers – waarbij het noordpoolgebied twee keer zo snel opwarmt als het wereldwijde gemiddelde – hebben de permafrostlaag verzwakt en het slagtandjachtseizoen verlengd.

“Er worden tegenwoordig zeker meer ontdekkingen gedaan. De belangrijkste reden is de toegenomen vraag naar mammoetivoor, waardoor meer mensen op zoek gaan in permafrost. Maar ook klimaatverandering draagt ​​bij, waardoor het dooiseizoen (en dus veldwerk) langer, legde Dalin uit via e-mail.

Wetenschappers moeten de bevroren overblijfselen testen op infectieziekten, zoals miltvuur, die sluimerend kunnen liggen voordat ze ze in detail onderzoeken, hoewel Dallen zei dat het onwaarschijnlijk is dat de overblijfselen oude ziekteverwekkers herbergden. Het geslacht van de welpen werd bevestigd door CT-scanning en op genen gebaseerde geslachtsbepaling.

De volgende stap, zei Dalin, zal het DNA van de Spartanen zijn, wat de evolutionaire geschiedenis, populatiegrootte en unieke genetische kenmerken van de holeleeuw zou kunnen onthullen.