De Gemini North Telescope, die bovenop Maunakea op Hawaï is geplaatst, heeft interagerende spiraalstelsels op ongeveer 60 miljoen lichtjaar afstand waargenomen in het sterrenbeeld Maagd.
Het galactische paar NGC 4567 en NGC 4568, ook bekend als de vlinderstelsels, beginnen net te botsen omdat de zwaartekracht ze bij elkaar houdt.
Binnen 500 miljoen jaar zullen de twee kosmische systemen hun versmelting voltooien om een enkel elliptisch sterrenstelsel te vormen.
In dit vroege stadium zijn de centra van de twee sterrenstelsels momenteel 20.000 lichtjaar van elkaar verwijderd en heeft elk sterrenstelsel de vorm van een pinwheel behouden. Naarmate sterrenstelsels meer verstrengeld raken, zullen zwaartekrachten meerdere gebeurtenissen van intense stervorming veroorzaken. De oorspronkelijke structuren van sterrenstelsels zullen worden gewijzigd en vervormd.
Na verloop van tijd zullen ze om elkaar heen dansen in cirkels die steeds kleiner worden. Deze strak opgerolde dans trekt en rekt lange stromen gas en sterren uit, waarbij de twee sterrenstelsels worden vermengd tot iets dat op een bal lijkt.
Gedurende miljoenen jaren zal deze galactische verstrengeling het gas en stof dat nodig is om de geboorte van sterren te stimuleren, opslokken of verspreiden, waardoor de stervorming vertraagt en uiteindelijk stopt.
Waarnemingen van andere botsingen van sterrenstelsels en computermodellering hebben astronomen meer bewijs geleverd dat samensmeltingen van spiraalstelsels elliptische sterrenstelsels creëren.
Zodra het paar samenkomt, kan de resulterende formatie meer lijken op het elliptische sterrenstelsel Messier 89, ook in het sterrenbeeld Maagd. Toen Messier 89 het meeste gas verloor dat nodig was voor stervorming, vond er maar heel weinig stergeboorte plaats. Nu is de melkweg de thuisbasis van oude sterren en oude clusters.
Een supernova-aurora, voor het eerst ontdekt in 2020, is Het verschijnt ook in de nieuwe afbeelding als een lichtpuntje in een van de spiraalarmen van NGC 4568.
Melkweg fusie
Andromeda’s halo, een groot omhulsel van gas, strekt zich 1,3 miljoen lichtjaar uit van de melkweg, ongeveer halverwege de Melkweg, en tot 2 miljoen lichtjaar verwijderd in andere richtingen.
Deze buur, die waarschijnlijk wel een biljoen sterren bevat, is qua grootte vergelijkbaar met ons grote sterrenstelsel en bevindt zich op slechts 2,5 miljoen lichtjaar afstand. Dit lijkt misschien ongelooflijk ver weg, maar op astronomische schaal maakt dit Andromeda zo dichtbij dat het zichtbaar is aan onze herfsthemel. Je kunt het zien als een mistig sigaarvormig stukje licht, hoog in de lucht in de herfst.
En als we de enorme aura van Andromeda zouden kunnen zien, die onzichtbaar is voor het blote oog, zou het drie keer zo breed zijn als het sterrenbeeld Grote Beer, dat al het andere aan onze hemel in de schaduw stelt.
‘Webgeek. Wannabe-denker. Lezer. Freelance reisevangelist. Liefhebber van popcultuur. Gecertificeerde muziekwetenschapper.’
