Emma Broyles praat over het vertegenwoordigen van Alaska, het Koreaanse erfgoed en het versterken van jonge vrouwen

Emma Brolis uit Anchorage werd deze week gekroond tot Miss America en werd zo Eerste Miss Alaska en eerste vrouw van Koreaanse afkomst om de wedstrijd te winnen.

Broyles, 20, studeerde af aan de Service High School en studeert nu aan de Arizona State University, waar ze biomedische wetenschappen en vocale prestaties studeert. Haar overwinning op donderdagavond Ze komt met $ 100.000 aan studiebeursgeld, waarvan ze zei dat het haar zal helpen om haar universiteit en medische school te betalen terwijl ze studeert om dermatoloog te worden.

De Miss America-verkiezing, die dit jaar haar honderdjarig bestaan ​​vierde, is geëvolueerd van een focus op uiterlijk naar een focus op leiderschapsvaardigheden, talent en communicatie – een verandering die Broyles zegt te waarderen.

“Ik ben zo blij dat Miss America die focus legt op wat vrouwen te zeggen hebben, niet op hoe ze eruitzien”, zei ze.

Ze voegt zich bij een groep jonge vrouwen uit Alaska die zich in 2021 zowel nationaal als wereldwijd hebben onderscheiden, waaronder de 17-jarige zwemster Lydia Jacobi Van Seward, die op 19-jarige leeftijd goud en zilver won op de Olympische Zomerspelen Model en actief Quana Chasinghors, van Eagle, die dit jaar op de covers van Vogue Mexico en Elle verscheen en haar platform gebruikte om inheemse kwesties onder de aandacht te brengen.

We spraken vrijdag met Royles over haar roots in Anchorage, vertegenwoordiging in de Miss America-verkiezing en wat haar overwinning betekent voor Alaska. Dit interview is bewerkt voor duidelijkheid en lengte.

• • •

adn: Vertel me hoe je je vanmorgen voelt. Wat ging er door je hoofd toen je wakker werd?

Broilt: Ik herinner me dat ik opstond en die sjerp en tiara van Miss America op mijn bed zag zitten, en ik herinner me dat ik dacht: “Wie is dit? Wie is dit? Is dit van mij?”

Ik ben zo geschokt dat dit echt is gebeurd. En ik ben zo dankbaar dat ik de eerste Miss Alaska ben die Miss America heeft gewonnen, denk ik, want dat is zo’n geweldige eer, vooral op het honderdjarig bestaan ​​van Miss America. … alleen al het feit dat ik de kroon naar huis krijg en de steun en liefde voel van al mijn Alaskaanse collega’s heeft zoveel voor me betekend.

advertentie: Vertel me over het opgroeien in Anchorage en hoe deze competitieve reis begon.

Broilt: Mijn ouders zijn ook opgegroeid in Anchorage, Alaska. En ik ging eigenlijk naar Service High School in Anchorage. En dat is een beetje waar… Ik begon in Special Olympics, waar ik echt mijn passie voor Special Olympics begon te vinden.

Ik was de voorzitter van de Partner Club van Service High School, een schoolprogramma voor de Special Olympics. Destijds werd Service High School uitgeroepen tot de National Champion Unified School voor de Special Olympics. We zijn ook door ESPN uitgeroepen tot een van de 30 beste scholen in het land voor opname, wat echt gaaf is.

En ik denk dat het op dat moment was dat ik me realiseerde dat Special Olympics een grote rol speelt in gemeenschappen in het hele land, over de hele wereld, wat dat betreft. Ik realiseerde me dat het werk dat ik deed een echte impact kon hebben op het leven van anderen en op onze gemeenschap als geheel.

Dat is een beetje waar ik begon met Special Olympics. Het hebben van een oudere broer met het syndroom van Down die al sinds mijn kindertijd meedoet aan de Special Olympics en nu al over de Special Olympics praat en die samenwerking met Special Olympics en Miss America is iets waar ik erg naar uitkijk. En ik denk dat het een soort van gesprek heeft geopend over waarom openheid, inclusie en mededogen zo belangrijk zijn, vooral in de wereld waarin we tegenwoordig leven.

advertentie: Kun je iets meer vertellen over je familie, je Koreaans-Amerikaanse erfenis en hoe deze overwinning voor jou heeft gevormd? Maakt dit deel uit van een grotere erfenis? Het is veel beginnen, het is spannend.

Broilt: De eerste Miss America van Koreaanse afkomst zijn is iets heel cools, want ik denk dat het alle positieve veranderingen vertegenwoordigt die we de afgelopen 100 jaar in Miss America hebben gezien.

Ik bedoel, zelfs in het laatste decennium hebben we zo’n diverse groep Miss America’s gezien, en het vertegenwoordigen van Aziaten in de hele Verenigde Staten is echt heel cool en een heel speciaal moment voor mij.

Mijn grootouders kwamen ongeveer 50 jaar geleden naar Amerika – net voordat mijn moeder werd geboren – met het idee dat ze wilden dat hun kinderen die Amerikaanse droom zouden leven en alle kansen zouden krijgen. Ze zijn eigenlijk rechtstreeks naar Anchorage, Alaska verhuisd, dus ze zijn hier al heel lang, en daarom heeft mijn familie wortels in Anchorage, Alaska, en al hun andere familieleden kwamen van Korea naar Anchorage, Alaska.

Dus ik heb een enorm Koreaans gezin in Anchorage, wat echt heel netjes is omdat mijn grootvader eigenlijk de president was van de Alaska Korean Association.

En het was ook een hele mooie overwinning voor mijn grootouders, denk ik, om hun Koreaanse kleindochter vooruitgang te zien boeken en te concurreren als Miss America. En, weet je, er waren veel andere Koreanen op dat podium met mij, wat — het was echt een geweldige ervaring, en ik ben zo dankbaar voor mijn erfgoed en voor het kunnen vertegenwoordigen van andere Koreaanse Amerikanen in het hele land. En ik denk dat mijn grootouders bijzonder dankbaar en vooral opgewonden zijn.

advertentie: Je sluit je dit jaar aan bij een groep geweldige meiden in Alaska: Olympisch zwemster Lydia Jacobi, model en activist Kwana Chassinghors. Jullie zijn allemaal binnen een paar jaar van elkaars leven. Wat betekent het om deel uit te maken van een groep jonge vrouwen uit Alaska die landelijk bekend zijn?

Broilt: Ik denk dat het ongelooflijk empowerment is, omdat ik denk dat in Alaska, vooral in dit soort nationale competitie, en voor Lydia, wat een wereldwijde competitie is, een staat als Alaska de neiging heeft om de underdog te zijn. Mensen denken dat Alaska een land is van willekeurige, koude en kale toendra’s, en ik heb het gevoel dat we niet de neiging hebben om de erkenning te krijgen die we verdienen.

En het is niet alleen een overwinning voor Alaska, maar ik denk dat het ook een overwinning is voor jonge vrouwen, om andere jonge vrouwen uit onze staat en zelfs in ons land te kunnen vertegenwoordigen, en om iemand te zijn naar wie ze hopen op te kijken. En weet je, het grappige is dat mijn zwemcoach op de middelbare school ook Lydia’s zwemcoach was. … Hij postte op Facebook en zei: “Oké jongens, Lydia, die haar coachte, is een Olympische gouden medaillewinnaar en Emma, ​​​​die haar coachte, is nu Miss America.”

Dus misschien is het mijn geluksbrenger of zoiets. Maar dat was best wel een gaaf moment dat ik in die zin die connectie met Lydia had, weet je, we hebben dezelfde zwemcoach.

Maar ik denk echt dat het een overwinning is voor jonge vrouwen uit Alaska overal. We hopen voor hen een soort inspiratie te kunnen zijn om te zien dat, hoewel ze als Alaskanen kwetsbaar zijn, ze tot veel meer in staat zijn dan ze zich ooit hadden kunnen voorstellen.

adn: Er zullen vanmorgen waarschijnlijk veel kinderen uit Alaska op de hoogte zijn van dit nieuws en u op het nationale podium zien. Wat hoop je dat er nu door hun hoofd gaat?

Broilt: Ik denk dat een van mijn belangrijkste doelen als Miss America is om een ​​verbonden persoon te zijn. Ik denk dat mensen de neiging hebben om Miss America op een voetstuk te plaatsen, en ze zien deze vrouw al deze geweldige beurzen verdienen. Ik heb gisteravond zelfs $ 100.000 aan beurzen gewonnen, wat best cool is. En ik denk dat ze denken dat ze dit perfecte, glamoureuze leven leidt.

Dit is niet zo. We zijn heel echte mensen. En gisteravond, tijdens mijn vraag op het podium, deelde ik mijn worsteling met het zijn van een vrouw met ADHD en het zijn van een vrouw met de diagnose ADHD, heel laat in haar leven. Vorig jaar kreeg ik de diagnose toen ik 19 was. Je weet wel, iemand die lijdt aan dermatose, een vorm van OCS.

In het begin vond ik het moeilijk om te delen. Ik wist niet zeker of ik er klaar voor was om zo kwetsbaar te zijn, weet je, op het nationale podium met honderden en duizenden mensen die toekeken. Maar uiteindelijk weet ik dat het de juiste keuze was, want uiteindelijk denk ik dat er mensen zijn die het gevoel hebben dat ze contact kunnen maken.

Er waren mensen die het gevoel hadden dat ze zichzelf in mij zagen, en ik heb vanmorgen en gisteravond veel leuke berichten en reacties gekregen van mensen die zeiden hoe geweldig het was dat ze iemand zoals zij zagen, weet je, een neurotisch persoon of iemand met een familielid met een verstandelijke beperking, en ze zien zichzelf in mij en ze zien aan wat voor persoon ze gehecht zijn en iemand naar wie ze kunnen opkijken.

En dus hoop ik echt als inspiratiebron te blijven dienen. Ik heb vorig jaar zo’n moeilijke tijd in mijn leven kunnen doorstaan, omdat veel mensen zeer dieptepunten in hun leven hebben meegemaakt met COVID en het isolement dat daarmee gepaard ging. En weet je, het feit dat ik het heb kunnen verslaan, en hier ben ik na een jaar als Miss America, ik hoop dat anderen weten dat ze hetzelfde kunnen doen. Ze kunnen overwinnen waar ze ook mee worstelen.

advertentie: Welk bericht wil je naar huis sturen?

Broilt: Ik denk dat het belangrijkste is dat ik iedereen wil bedanken die me leuke berichten heeft gestuurd en leuke reacties heeft achtergelaten en me heeft gesteund tijdens mijn Miss Alaska-reis.

Ik ben zo trots dat ik die titel voor het eerst in Alaska mee naar huis kon nemen, en we hopen dat meer Miss Alaska de titel van Miss America mee naar huis neemt, en we zullen meer underdogs zien die ongelooflijke dingen doen die niemand ooit had gedacht ze zouden kunnen doen.