Meer dan 47 miljoen jaar geleden zwierven gigantische vleesetende mieren over de bodem van de prehistorische bossen van Noord-Amerika op zoek naar prooien.
“Gigant” is ook niet overdreven. Sommige van de oude kolonies die leefden in wat nu de staat Wyoming is, werden geregeerd door koninginnen ter grootte van kolibries.
Dit zijn niet eens de grootste mieren die ooit de grond betreden. De grootste bekende mierenkoningin die ooit heeft geleefd, was een naaste verwant die in fossiele vorm in Duitsland werd gevonden. Het had een lichaamsgewicht van een winterkoninkje, was meer dan 5 cm (2 inch) lang en had een spanwijdte die zich uitstrekte tot 16 cm. Er wordt aangenomen dat haar leger van arbeiders jaagde iets op hun hielenmogelijk inclusief hagedissen, zoogdieren en vogels.
Net als moderne mieren waren deze oude insecten waarschijnlijk ectotherm, wat betekent dat ze moeite hadden om te overleven zonder veel hitte in hun omgeving. Hoe laag de temperatuur gaat voordat ze niet gedijen, hangt grotendeels af van de lichaamsgrootte.
Terwijl dieren die hun temperatuur kunnen aanpassen koudere klimaten verdragen door hun massa te vergroten en hun huid te verkleinen, kunnen dieren die warmte uit hun omgeving moeten opnemen Het werkt beter met een groter gebied en minder volume. Tegenwoordig worden bijvoorbeeld grotere mierenkoninginnen gevonden in de buurt van de tropen.
Dus hoe kwamen de oude reuzenmieren over de koude Bering-landbrug die ooit Rusland met Alaska verbond om van Europa naar Wyoming te komen?
in 2011, De onderzoekers suggereerden Dat deze gematigde landbrug ooit een geklimatiseerde “toegangspoort” bevatte. Tijdens korte periodes van opwarming van de aarde kan die poort openstaan om koudbloedige wezens, zoals mieren, comfortabel van het ene continent naar het andere te laten gaan.
Het nieuw ontdekte fossiel van een oude mierenkoningin compliceert deze hypothese nu.
Het behoort ook tot hetzelfde geslacht als de reuzenmier die voorkomt in Wyoming en Duitsland titanomerie.
Maar deze werd gevonden in British Columbia in Canada – het eerste fossiel in zijn soort dat in zo’n koud klimaat werd gevonden.
Wetenschappers kunnen niet zeker zijn van zijn grootte vanwege zijn geplette aard, maar er is een kans dat hij net zo groot is als zijn tegenhanger in Wyoming.
“Als het een kleinere soort was, was hij dan aangepast aan dit koelere klimaatgebied door de grootte te verkleinen en werd de gigantische soort uitgesloten zoals we in 2011 voorspelden?” wonderen Paleontoloog Bruce Archibald van Simon Fraser University (SFU).
“Of waren ze enorm, en was ons idee van de klimatologische tolerantie van reuzenmieren, en hoe ze de Noordpool overstaken, verkeerd?”
Canadees titanomerie Het is niet in goede staat, wat betekent dat het niet aan een specifieke soort kan worden toegeschreven, maar het ligt qua leeftijd dicht bij andere fossielen van dit type die in Europa en Wyoming zijn gevonden.
Afhankelijk van hoe het was samengedrukt, kon het organisme oorspronkelijk 3 of 5 centimeter lang zijn geweest.
Een kortere schatting zou het 65 procent kleiner maken dan zijn tegenhanger in Wyoming, wat het idee ondersteunt dat gigantische mieren een warm klimaat nodig hebben en alleen door de klimaatpoort van de Bering Earth Bridge mogen gaan tijdens een periode van opwarming van de aarde.
De grotere meting geeft aan dat de oude mieren een groter vermogen hadden om kou te verdragen dan we dachten, en dat ze op elk moment de landbrug konden oversteken.
De enige manier om onderscheid te maken tussen deze scenario’s is door meer fossielen te vinden.
“Doe onze gedachten over titanomerie Ecologie, en dus voor deze oude verstrooiing van het leven, heeft het een herziening nodig? ” vraagt Archibald.
“Voorlopig blijft dit een mysterie.”
De studie is gepubliceerd in Canadese entomoloog.
‘Webgeek. Wannabe-denker. Lezer. Freelance reisevangelist. Liefhebber van popcultuur. Gecertificeerde muziekwetenschapper.’
