Gewone broedvogels presteren in Nederland beter dan in Europa

In de periode 1980-2010 zijn de Nederlandse broedvogels gemiddeld talrijker geworden. Gewone soorten hebben het beter gedaan dan vogels in andere Europese landen. Uitzondering hierop vormen akkervogels: in Nederland en elders in Europa zijn ze sterk afgenomen.

Het is het resultaat van onderzoek van het Centrum voor Landbouw en Milieu (CLM) en het Centrum voor Milieuwetenschappen (CML) van de Universiteit Leiden.

In Europa speelde het zeldzame een grote rol

De auteurs zochten naar factoren die de toename en afname van vogels konden verklaren Soorten In Nederland. Ze suggereerden dat het habitattype de belangrijkste factor is: de intensiteit van de landbouw verklaart bijvoorbeeld de achteruitgang van landbouwgronden Vogels.

Maar in 2015 verscheen een Brits onderzoek naar vogeltrends in Europa van 1980 tot 2010 met een verrassende conclusie: het is geen habitatsoort, maar een vogelsoort die het nauwst verwant is aan de ontwikkeling van vogels: gewone soorten zijn zeer zeldzame en zeldzame soorten minder zeldzaam geworden. In CML geeft Will Thamis een mogelijke verklaring voor deze bevolkingsgroei: “Er is bijvoorbeeld meer aandacht voor veiligheidsbeleid. Zeldzame soorten, Waardoor hun aantal toenam. “

Soorten van alle zeldzame klassen in Nederland presteren goed

Helios Udo de Hayes van CML legt uit dat ze in Nederland een andere trend voorspelden: “In Nederland vermoedden we dat dit andersom was. We bevestigen onze hypothese dat habitat belangrijker is dan zeldzaamheid.”

Natuurlijk beleid loont

Het feit dat de factor habitat het Europese onderzoek niet domineerde, kan volgens de onderzoekers te wijten zijn aan verschillen tussen Europese regio’s: de intensiteit van de landbouw vond plaats in de meeste regio’s, maar niet in andere. Op Europees niveau is de impact van habitat gemiddeld genomen niet zo groot.

In Nederland zijn het vooral watervallen, moerassen en wilde vogels. De belangrijkste redenen zijn de uitbreiding van water, wetlands en bosgebieden, verbetering van de waterkwaliteit en veroudering van bossen. Bovendien stonden de dode bomen meestal in het bos. Natuurbeleid lijkt dus nuttig voor die gebieden.

Grotere vogelsoorten presteren beter

Op basis van de gegevens uit het veld verwachtten de auteurs dat grote vogelsoorten beter zouden presteren dan kleinere vogels. Zo vonden ze grote aantallen ooievaars, reigers, baarzen en eenden. Ze vonden wel een verschil, maar statistisch significant werd het niet: “De verklaring is dat de Britten de eenden uit hun onderzoek hebben gelaten”, zegt kiezer van der Weiden van het Centrum voor Landbouw en Milieu. “Om de vergelijking schoon te houden, moesten we het doen, ook al zijn de eenden in Nederland eigenlijk talrijker geworden. Al met al concluderen we dat de grotere soorten juist beter presteren dan de kleinere soorten.”

De achteruitgang van het aangetaste insect is nog niet bekend

Ten slotte verwachten de auteurs ook dat voedselkeuzes voor vogels een impact zullen hebben op de toename en afname van verschillende organismen. Onderzoekers baseren hun vermoedens op bijvoorbeeld gevaarlijke meldingen van insectenval. Maar de groep insectenetende vogels deed het in Nederland niet slechter dan de andere groepen. De sterkste afname van insecten vond pas plaats na 2000, dus in het laatste decennium van hun onderzoeksperiode, een effect dat moeilijk te identificeren is.

Regionale en Europese analyse van gericht natuurbeleid

Dat verklaart volgens Udo de Haze het belang van regionale en Europese trendanalyses. “Het brengt allerlei trends en factoren aan het licht. Het is belangrijk om beide niveaus te koppelen aan gericht natuurbeleid. Opnieuw is duidelijk geworden dat we meer aandacht moeten besteden aan de vogels van het boerenland. Trendverschillen over een breed scala aan soorten: subgroepen van pesticiden, generalisten en experts, trekvogels en trekvogels en onbeschermde en onbeschermde soorten. Het zal zeer informatief zijn. ”