Het grootste bekende sterrenstelsel in het heelal is ontdekt met een lengte van ongeveer 16,3 miljoen lichtjaar

Astronomen hebben het grootste bekende sterrenstelsel ontdekt – 153 keer zo groot als onze Melkweg.

Het sterrenstelsel, Alcyoneus genaamd, bevindt zich op ongeveer 3 miljard lichtjaar van de aarde en is ongeveer 16,3 miljoen lichtjaar lang.

Ter vergelijking: de Melkweg is iets minder dan 106.000 lichtjaar in doorsnede.

Erkend als een gigantisch radiostelsel, bevat Alcyoneus een gaststelsel samen met enorme jets en lobben die uit het midden uitbarsten.

Alcyoneus (foto) is geïdentificeerd als een gigantisch radiostelsel, dat een gaststelsel bevat, samen met enorme jets en lobben die vanuit het midden uitbarsten

Er is weinig bekend over deze mysterieuze radiosterrenstelsels, maar experts geloven dat de jets en de bijbehorende lobben een bijproduct zijn van een actief superzwaar zwart gat in het galactische centrum.

Een zwart gat is gedefinieerd Als “actief” wanneer het materiaal eet, of “accumuleert”, materiaal van een gigantische schijf van materiaal eromheen.

Niet al dit materiaal komt echter buiten de waarnemingshorizon terecht, omdat een klein deel vanuit het binnengebied van de schijf naar de polen wordt geleid, waar het de ruimte in wordt geduwd. In de vorm van stralen van geïoniseerd plasma.

Deze jets kunnen grote afstanden afleggen met de snelheid van het licht, voordat ze worden verstrooid door gigantische radiostralende lobben.

Ondanks de grootte van de Alcyoneus, is het type radiolobben dat het uitzendt niet ver van ongewoon. Het is ook bekend dat onze Melkweg zijn eigen radiolobben heeft.

Maar een van de meest mysterieuze dingen over Alcyoneus en andere massieve sterrenstelsels is hoe het zo groot wordt.

Onderzoekers onder leiding van de Leidse Sterrewacht in Nederland hopen dat hun ontdekking van de chyno’s licht zal werpen op hoe radiosterrenstelsels ontstaan ​​en waarom ze zo groot zijn.

‘Als er eigenschappen zijn van gaststerrenstelsels die een belangrijke reden zijn voor de groei van gigantische radiosterrenstelsels, dan is de kans groter dat gastheren van de grootste gigantische radiosterrenstelsels die hebben’, zei Martin Oye van de Leidse Sterrewacht in een vooruitblik. van het onderzoek. papier.

Evenzo, als bepaalde grootschalige omgevingen significant gunstig zijn voor de groei van gigantische radiosterrenstelsels, dan zullen de grootste gigantische radiosterrenstelsels zich daar waarschijnlijk ook bevinden.

Oi en zijn team hebben het grootste bekende sterrenstelsel ontdekt Vind uitbijters in gegevens verzameld door de Low Frequency Array (LOFAR) in Europa.

LOFAR bestaat uit ongeveer 20.000 radioantennes, verspreid over 52 locaties over het hele continent.

Onderzoekers moesten ingebedde radiobronnen uit de afbeeldingen verwijderen om radiolobben te helpen detecteren en corrigeren voor visuele vervormingen die hen op hun beurt naar Alcyoneus leidden.

Volgens de astronomen die bij het onderzoek betrokken waren, is het grootste bekende sterrenstelsel omgeven door een kosmisch web met een massa van meer dan 240 miljard keer de massa van de zon.

Ondanks de grootte van de Alcyoneus, is het type radiolobben dat het uitzendt (afgebeeld) niet ongewoon. Het is bekend dat de Melkweg zijn eigen radiolobben heeft

Onderzoekers onder leiding van de Leidse Sterrewacht in Nederland hopen dat hun ontdekking van de chyno’s kan helpen om te zien hoe radiosterrenstelsels ontstaan ​​en waarom ze zo groot zijn.

Oye en zijn team ontdekten het grootste bekende sterrenstelsel terwijl ze op zoek waren naar uitbijters in gegevens verzameld door Europa’s Low Frequency Array. Onderzoekers moesten ingebedde radiobronnen uit de afbeeldingen verwijderen om de radiolobben te onthullen en Alcyoneus te lokaliseren (foto)

Dat denken ze ook Het superzware zwarte gat in het centrum van Alcyoneus is ongeveer 400 miljoen keer de massa van de zon.

Hoewel beide parameters enorm lijken, zijn ze: Eigenlijk aan de onderkant van de gigantische radiosterrenstelsels.

“Verre van geometrie, zijn Alcyoneus en zijn gastheer verdacht gewoon: de totale laagfrequente helderheidsdichtheid, stellaire massa en superzware zwarte gatmassa zijn allemaal lager dan die van de mediale gigantische radiosterrenstelsels, ondanks hun gelijkenis”, schreven de auteurs in hun boek. papier.

Zo zijn zeer massieve sterrenstelsels of centrale zwarte gaten niet nodig voor de ontwikkeling van grote reuzen, en als de waargenomen toestand de bron gedurende zijn hele leven vertegenwoordigt, is er ook geen hoge radio-energie.

De onderzoekers hopen dat hun studie astronomen zal helpen meer te weten te komen over hoe radiosterrenstelsels zijn ontstaan, hoeveel en met welk tempo Alcyoneus groeit en of er grotere sterrenstelsels bestaan.

De studie zal worden gepubliceerd in het tijdschrift Astronomie en astrofysica.

Wat is het Melkwegmonster?

Brute sterrenstelsels, ook wel bekend als starburst-sterrenstelsels, worden beschouwd als de voorlopers van massieve sterrenstelsels zoals de Melkweg in de wereld van vandaag.

Oude objecten verschenen kort na de oerknal en worden gekenmerkt door snelle stervorming en massagroei, de geboorte van nieuwe sterren met snelheden die duizenden keren groter zijn dan die in onze melkweg.

Dit leidt tot kleine maar ongelooflijk dichte sterrenstelsels die snel door al hun kosmische gas heen branden – de ‘brandstof’ die wordt gebruikt om nieuwe sterren te creëren.

Zodra ze dit gas hebben opgebruikt, worden ze binnen ongeveer 100 miljoen jaar na de geboorte slapende of “rode en dode” sterrenstelsels – tegenwoordig gebruikelijk in ons universum.

Wetenschappers hopen dat de studie van mysterieuze objecten antwoorden zal geven op belangrijke vragen over de vorming en evolutie van moderne sterrenstelsels, zoals de Melkweg.

Brute sterrenstelsels, ook wel bekend als starburst-sterrenstelsels, worden beschouwd als de voorlopers van massieve sterrenstelsels zoals de Melkweg in de wereld van vandaag. Deze afbeelding is een artistieke impressie van ZF-COSMOS-20105, een monsterstelsel dat in 2017 werd ontdekt