Het hoogtepunt van de geliefde Perseïden-meteorenregen zal skywatchers verblinden: NPR

De jaarlijkse Perseïden-meteorenregen – de populairste van het jaar – is al begonnen en de meeste meteoren zullen naar verwachting rond 11 augustus vallen, wanneer de regen zijn hoogtepunt bereikt.

Perseïdenmeteoren komen elk jaar voor wanneer de aarde door een stroom ruimteschroot gaat die is achtergelaten door een grote komeet genaamd Swift-Tuttle. Stukken puin die zich met een snelheid van meer dan 160.000 kilometer per uur voortbewegen, botsen met de atmosfeer van de planeet, waardoor snelle lichtstrepen en soms dramatische vuurballen ontstaan.

Hier leest u wat u moet weten en hoe u de show kunt bijwonen.

Richt op een donkere lucht en pas je ogen aan

De grootste activiteit zal dit keer naar verwachting plaatsvinden in de nacht van 11 augustus tot in de vroege ochtenduren van 12 augustus, zegt hij. Jager Molenaareen openbare observatie-instructeur aan het Adler Planetarium in Chicago, merkt op dat kijken het beste is onder een donkere hemel, weg van kunstlicht en de heldere maan.

“Dit jaar is niet per se het beste jaar als het om de maan gaat, maar dat valt mee, want de maan zal ver verwijderd zijn van de plaats waar de Perseïden-meteoren aan de hemel staan”, zegt Miller.

Hij voegde eraan toe dat de maan rond middernacht ondergaat op de dag waarop de hoeveelheid bewolking zijn hoogtepunt bereikt.

“Hoe later je eruit komt, hoe beter het uitzicht is en hoe donkerder de lucht”, zegt hij. “Als de maan ondergaat, zal de lucht enigszins donker zijn.”

Hij raadt aan om naar het noorden te kijken en je ogen minstens 30 minuten de tijd te geven om aan het donker te wennen – en waarschuwt dat kijken naar het heldere scherm van een telefoon “in feite de hele tijd die je hebt besteed aan het proberen je ogen aan het donker te laten wennen, ongedaan zal maken.”

“Je wilt een zo breed mogelijk zicht op de hemel hebben”, zegt Miller. “Ga zitten en trek je tuinstoel uit. Mijn favoriete onderdeel van meteorenregen is dat ze niet echt veel nodig hebben.”

Als wolken mensen ervan weerhouden de Perseïdenmeteoren op hun hoogtepunt te zien, zouden de uitzichten ook goed moeten zijn op de dagen direct ervoor en erna, zegt hij. Pieter Bruineen onderzoeker aan de Universiteit van Western Ontario die meteorieten bestudeert.

De Perseïden-meteorenregen is op 14 augustus 2023 te zien boven het Ulaanbum-grasland in Chifeng City, Binnen-Mongolië, China.

CFOTO/toekomstige publicatie via Getty Images

Onderschrift verbergen

Schakel bijschrift in

CFOTO/toekomstige publicatie via Getty Images

“Bij sommige meteorenregens zal er niets zijn als je de pieknacht mist of zelfs maar een uur of twee verwijderd bent van de piek. Maar dat is niet het geval met de Perseïdenmeteoren”, zegt hij. “De Perseïdenmeteoren zijn zo groot en uitgestrekt dat je ze binnen een dag of twee na hun piek kunt zien, en nog steeds een werkelijk indrukwekkend schouwspel kunt zien.”

Kleine stenen, grote flits

Bijna al het puin dat van een komeet valt, is klein. Alles ter grootte van een zandkorrel kan echter een lichtstreep creëren die vanaf de aarde, ongeveer 60 mijl onder de grond, zichtbaar is, omdat het met zo’n hoge snelheid valt.

“Je ziet de rots zelf niet, je ziet al het licht en de warmte die wordt geproduceerd als het door de atmosfeer gaat”, zegt Brown.

Hij zegt dat de grootste steen die een mens kan zien tijdens een Perseïdenval gewoonlijk in de orde van enkele grammen ligt en minder dan een halve centimeter breed is.

Maar deze meteorenregen omvat soms grotere rotsen.

Om het volledige bereik van magnitudes te zien die de aarde troffen tijdens de Perseïdenregen, hebben Brown en enkele collega’s onlangs een blikseminslaginstrument op een satelliet gebruikt om de lichtflitsen te observeren die tijdens deze meteorenregen plaatsvonden.

“We hebben zeer heldere Perseïden-meteoorvuurballen over de hele aarde gedetecteerd”, zegt Brown.

Hij en zijn collega’s berekenden dat de grootste Perseïdenmeteoren ooit gemeten ongeveer 20 pond konden wegen. Vanwege de dichtheid van meteorieten kunnen deze ruimtestenen kleiner zijn dan voetballen.

‘Dit is de grootste ooit’, zegt hij, eraan toevoegend dat rotsen van dat formaat volledig zouden opbranden in de atmosfeer, waardoor een meteoorstreep zou ontstaan ​​die helderder is dan die van een volle maan.

De meeste grotere Perseïdenmeteoren blijven echter onopgemerkt, omdat ze zeldzaam zijn en omdat een groot deel van de planeet bedekt is met water en onbewoond land.

“Mensen zien zelden zoiets helders, maar het is niet ongebruikelijk,” zegt Brown. “Als je jaar na jaar gaat kijken, zie je misschien uiteindelijk Perseïden-meteoren die wedijveren met de volle maan. Maar deze meteoren zijn zeldzaam.”

Normaal gesproken is de reeks meteoren van behoorlijke omvang die we tijdens de Perseïden-meteoren zien, afkomstig van een steen die ongeveer één gram weegt, of ongeveer het gewicht van een rozijn. Deze meteorieten kunnen qua helderheid wedijveren met Venus.

‘Er zijn nogal wat van deze meteoren,’ zegt Brown. ‘Sterker nog, op het hoogtepunt van de Perseïden zie je er ’s nachts misschien wel een paar – drie, vier, vijf – per uur.’